Przemoc psychiczna ze strony rodziców i myśli samobójcze

Ostatnio moje życie zostało przewrócone do góry nogami ponieważ przerwałem studia w Warszawie. Rodzice z tego powodu mnie molestują psychicznie. Wypominają mi porażki życiowe, szantażują mnie nagraniami z kłótni, które chce pokaząć księdzu bo jestem ministrantem, ubliżają. Jest tak od 12 lat. Kiedy rodzice mnie molestują popadam w furię, bije się po głowie mam mysli samobójcz. Nie chce mi się żyć. Na co dzień jestem sympatycznym chłopakiem. Miłym serdecznym. Tylko przy nich się tak zachowuje.

MĘŻCZYZNA, 20 LAT ponad rok temu

Psychologia Myśli samobójcze Relacje z rodzicami i teściami

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

83 poziom zaufania

Dzień dobry,

Jeżeli chce Pan zmienić swój sposób funkcjonowania/przeżywania to namawiam na konsultacje u psychoterapeuty, które być może zakończą się wspólną decyzją o podjęciu leczenia.
Pomoc może Pan uzyskać np.: w Poradni Zdrowia Psychicznego.

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

93 poziom zaufania

Proszę koniecznie zgłosić się do psychologa i podjąć psychoterapię. Najlepszym wyjściem byłaby psychoterapia rodzinna, jeśli jednak nie ma takiej możliwości warto zgłosić sie na psychoterapie indywidualna. Podobne trudności- szczególnie jeśli występuje autoagresja i pojawiają się myśli samobójcze- powinny być leczone.

Mgr Anna Ingarden Psychologia, Kraków

80 poziom zaufania

Podjęcie psychoterapii wydaje mi się niezbędne w opisanym przez Pana przypadku. Spotkania z psychologiem pozwolą Panu po pierwsze przepracować trudne sytuacje związane z toksyczną relacją z rodzicami, ale także pozwoli podbudować Pana samoocenę, pewność siebie, które przez wiele lat były druzgotane.
Polecam podjąć terapię indywidualną i - jeśli będzie taka możliwość - w momencie, gdy poczuje się Pan silniejszy mentalnie podjąć również terapię rodzinną.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Przemoc psychiczna ze strony męża – odpowiada Mgr Dorota Babrzymąka
Poczucie strachu, samookaleczanie i myśli samobójcze – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Dlaczego rodzice nie pozwalają mi na bycie szczęśliwym? – odpowiada Mgr Agnieszka Galas - Konsor
Relacje z partnerem stosującym przemoc psychiczną – odpowiada Mgr Agnieszka Nowogrodzka
Zazdrość o dziewczynę i myśli samobójcze – odpowiada Mgr Anna Ingarden
Nadmierna kontrola ze strony rodziców – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Myśli samobójcze i brak wsparcia u rodziców – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Czy takie zachowanie rodziców jest właściwe? – odpowiada Mgr Agata Wons
Czy myśli samobójcze w depresji są podstawą do farmakoterapii? – odpowiada Dr Krzysztof Dudziński
Myśli samobójcze i wyobcowanie społeczne – odpowiada Mgr Anna Ingarden

artykuły

Rodzaje psychoterapii - indywidualna, grupowa, rodzinna

Psychoterapia indywidualna polega na spotkaniach t

Psychoterapia - czym jest, kto jej potrzebuje, rodzaje psychoterapii

Psychoterapia to stosowanie metod psychologicznych

Sąd zadecydował, że Ryszard Rynkowski musi przejść badania psychiatryczne

W połowie listopada w domu znanego piosenkarza, Ry

Natrętne myśli u ofiary przemocy psychicznej

Dzień dobry. Może zacznę od tego, że w podstawówce byłam ofiarą przemocy psychicznej- byłam przezywana, szykanowana, wyśmiewana, niszczono moje rzeczy. Krótko mówiąc- dano mi do zrozumienia, że jestem nikim.Totalną porażką i zerem. Uwierzyłam w to- nawet wciąż w to wierzę- i zaczęłam mieć myśli samobójcze. Raz miałam taką próbę w wieku 10/11 lat, ale się wycofałam. Moi rodzice przepisali mnie do innej szkoły od raz po skończeniu 6 klasy i zapisali mnie do psychologa. Wizyty u pani psycholog mi pomogły się trochę uporać, ale wciąż miałam wspomnienia z tamtego okresu, jak byłam traktowana oraz nie mogłam się przełamać do innych ludzi- miałam wrażenie, że za moimi plecami śmieją się ze mnie i mówią coś obraźliwego. Przestałam chodzić do psychologa, kiedy pani psycholog poszła na emeryturę. W sumie to nawet już nie chciałam iść do nowego, bo myślałam, że na pewno dam radę. A poza tym- niedawno skończyłam 18 lat i powinnam sama dawać z tym radę. Jednak ostatnio mój stan psychiczny uległ pogorszeniu- miałam coraz większe wrażenie, że jestem pośmiewiskiem ludzi, do tego doszło jeszcze coraz częstsze nawroty wspomnień z podstawówki, a także zachciało mi się płakać. Mam to odczucie przez cały czas mam ochotę płakać przez cały czas. A na dodatek znowu mam myśli samobójcze( znaczy rzadko o tym myślę, ale jednak) i jeszcze mam silne wrażenie, że nie powinno mnie tutaj być. Czy to jest normalne? Może jestem ciężko chora psychicznie? Kobieta, lat 18

KOBIETA, 18 LAT ponad rok temu

Psychologia Psychoterapia Myśli samobójcze Przemoc psychiczna

Mgr Hanna Markiewicz Psychologia, Żelechów

100 poziom zaufania

Witam Panią,
Bardzo często bolesne zdarzenia z przeszłości
uniemożliwiają nam normalne funkcjonowanie,
gdyż wpływają na wszystkie obszary egzystencji.
Nie tylko dezorganizują życie ale też przynoszą
poczucie niepewności i zagubienia, i sprawiają,
że człowiek nie potrafi cieszyć się życiem.
Przykrości, które Panią spotkały w dzieciństwie,
odcisnęły w Pani duszy piętno, przyniosły
wiele trudności i cierpienia, również w życiu dorosłym.
Poza tym nieadekwatna samoocena i brak wiary
w swoje możliwości, też negatywnie wpływają
na wszystkie obszary Pani funkcjonowania
i sprawiają, że tworzy Pani w umyśle wypaczony
obraz samej siebie, co pogłębia jedynie niską
samoocenę i rodzi poczucie przygnębienia.
Możliwe, że cierpi Pani również na depresję,
jednak rzetelną diagnozę można postawić
tylko podczas osobistej konsultacji.
Dlatego zachęcam Panią do terapii psychologicznej,
która pozwoli Pani spojrzeć na siebie i innych ludzi
z odpowiedniej perspektywy, a także wzmocnić
poczucie własnej wartości i odzyskać równowagę
wewnętrzną, dzięki czemu Pani życie nabierze sensu
i odzyska Pani radość życia.
Gdyby chciała Pani ze mną porozmawiać o problemie,
to zapraszam do kontaktu.
Istnieje możliwość konsultacji online,
np. za pośrednictwem komunikatora Skype.
Pozdrawiam serdecznie

Hanna Markiewicz,
psycholog,
e-mail: psycholog24x@gmail.com
tel. 505 075 298,
http://psycholog24online.pl

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Co może oznaczać moja bezsenność i natrętne myśli? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Chyba jestem ofiarą przemocy psychicznej – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Czy z moją niską samooceną powinnam udać się do psychologa? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Jak się pozbyć poczucia winy z racji choroby psychicznej? – odpowiada Mgr Agnieszka Lipińska
Czym jest przemoc psychiczna i czy jestem ofiarą? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Jak poradzić sobie z brakiem akceptacji po doświadczeniu przemocy seksualnej? – odpowiada Mgr Agata Pacia (Katulska)
Jak pomóc młodej osobie z problemami psychologicznymi? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
Jak opanować natrętne myśli i mówienie do siebie? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Gdzie szukać pomocy, jeśli nie radzę sobie z życiem? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Jak leczyć zaburzenia lękowe i natrętne myśli? – odpowiada Mgr Edyta Kołodziej-Szmid

artykuły

Sama straciła koleżankę. Agnieszka Sienkiewicz chce krzyczeć o problemach psychicznych Polaków

- Moja koleżanka targnęła się na życie mając 1

''Szkoda by było teraz umierać''. Magda Swat od 9 lat żyje z rakiem trzustki i nie zamierza się poddać

- To jest walka. Niektórym może się wydawać, ż

Psycholożka z "Rozmów w toku" schudła 70 kg. Dziś jest nie do poznania

Zapewne wiele osób pamięta Aleksandrę Sarnę, która

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

umów wizytę

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

umów wizytę

Mgr Dorota Nowacka Psychologia, Gdańsk

umów wizytę

Mgr Magdalena Brabec Psycholog, Bydgoszcz

umów wizytę

Czy to już przemoc psychiczna?

Witam, Zwracam się z pytaniem bo jestem już u kresu wytrzymałości. Mąż nie pije ani nie bije, jednakże bezustannie mnie krytykuje (źle umyte naczynia, źle wychowuję dzieci, źle sprzątam), odzywa się wulgarnie, ironizuje i wyśmiewa moje uczucia i potrzeby. Gdy płaczę mówi, że jestem wariatką i mam urojenia( masz zryty gar- weź coś z tym zrób kobieto). Najgorsze jest to,że mąż nie chce albo naprawdę nie zdaje sobie sprawy z tego jak bardzo mnie rani. Po weekendzie czuję się jakby mnie czołg przejechał- wypalona i załamana. Jego słowa są straszne, nie zachowuje żadnych granic. Kiedy mu mówię, że jego zachowanie jest delikatnie mówiąc niewłaściwe- jest autentycznie zdziwiony i twierdzi że nic mi przecież nie zrobił. Potem przez dwa tygodnie jest w miarę spokojny, normalny. Czy to już przemoc psychiczna??? Pozdrawiam.ula

KOBIETA, 38 LAT ponad rok temu

Zespoły urojeniowe i otępienie Nadużycia Psychoterapia Leczenie psychiatryczne Przemoc psychiczna

Mgr Leszek Jaroszewski Psychologia, Bytom

60 poziom zaufania

Witam
odpowiem krótko:
Tak , zachowanie, które Pani opisuje jest przemocą psychiczną.
Osoby stosujące taką przemoc często nie zauważają jaki ból sprawiają bliskim i jakie to robi spustoszenie w związku i rodzinie. Bardzo często same były nadmiernie krytykowane np w dzieciństwie, przeżywać mogą też silne napięcie i frustrację, którą w niewłaściwy sposób odreagowują.
Według badań nad przyczynami rozwodów, paradoksalnie to nie zdrada jest najczęstszym powodem rozpadu rodziny a ciągła krytyka i drażliwość. Prowadzi ona bowiem do zgaszenia uczuć a także wzajemnego szacunku, który jest nieodzowny w równoważnej relacji.
Proszę spróbować terapii par, a jeśli nie będzie takiej woli ze strony męża, to polecam zgłosić się samej po konieczną w takiej sytuacji pomoc i wsparcie, także w obiektywnym spojrzeniu na związek i jego przyszłość.
Pozdrawiam
Leszek Jaroszewski
Zespół ARCHE