Stan zapalny prostaty jest, jak już sam Pan widzi, schorzeniem przewlekłym, leczącym się dość ciężko. Antybiotyki źle penetrują do gruczołu krokowego i zazwyczaj nie przynoszą wyleczenia. Choroba ma duży składnik psychosomatyczny i jej przebieg zależy wielokrotnie od stanu psychicznego pacjenta. Jakie wnioski?
1. po pierwszym przeleczeniu antybiotykiem (fluorochinolony) i ew. sulfonamidem, przestać brać antybiotyki, posiewy nasienia są często zafałszowane zanieczyszczeniami i osobiście nie przywiązuję do nich większej wagi.
nieźle działają leki p-zapalne i p-bólowe (np. preparaty diklofenaku w postaci czopków
2. prowadzić normalną aktywność seksualną,- uprawiać seks w miarę ochoty i możliwości, w przypadku podniecenia doprowadzić do "rozładowania"
3. unikać, w miarę możności, alkoholu i bardzo pikantnych potraw
4. unikać przechładzania okolicy krocza,
5. zdystansować się od sprawy - schorzenie nie jest przyjemne, ale nie jest tez niebezpieczne, niczym nie grozi,
7. powiedzieć sobie "jestem zdrowy, mam katar cewki i on przejdzie sam",
8. można wspomóc się lekami "na prostatę" ziołowymi - bardzo dobre działanie !!!.
9. polecane są alfa-blokery (doxazosyna, tamsulosyna, alfuzosyna, terazosyna)
Pozdrawiam RH
