Przygnębienie, smutek, płaczliwość u nastolatki

Od długiego czasu nie mogę się pozbierać. Ciągle płaczę bez powodu, jestem smutna, przygnębiona. Nic nie sprawia mi przyjemności, nawet na spotkania z chłopakiem nie mam już ochoty. Mam kołatania serca, wszystko mnie stresuje, ciągle jestem śpiąca. Ciągle zdarza mi się myśleć, że chciałabym iść spać i nigdy już się nie obudzić. Potrzebuję pomocy, ale nie wiem, gdzie jej szukać... Nie wytrzymam tak. Nie mogę na siebie patrzeć i nie mogę znieść swoich myśli. Co robić?

KOBIETA, 18 LAT ponad rok temu

Kołatanie serca Depresja Psychologia Serce

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

83 poziom zaufania

Dzień dobry,

Proszę zgłosić się do psychoterapeuty i/lub lekarza psychiatry, którzy tylko w kontakcie osobistym mogą zdiagnozować Pani trudności i adekwatnie do tego, zaproponować leczenie (np.: psychoterapia i/lub farmakoterapia).
Pomoc może Pani uzyskać np.: w Poradni Leczenia Nerwic, Poradni Zdrowia Psychicznego (w ramach NFZ) lub prywatnie.

Mgr Violetta Ruksza Psycholog, Gdańsk

80 poziom zaufania

to rozległy i wielowątkowy temat.odpowiedź na portalu niewiele pomoże,polecam konsultacje u DOŚWIADCZONEGO TERAPEUTY (moża też pracowac na skypie).pozdrawiam serdecznie Violetta Ruksza

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Przygnębienie i smutek u 41-latki – odpowiada Mgr Magdalena Brabec
Jak pomóc sobie z apatią? – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Przygnębienie i smutek – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Podejrzenie depresji u męża – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Natrętne farbowanie włosów – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Nerwowość i strach o rodzinę a nerwica – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Napięcie przedmiesiączkowe a nerwica i agresja – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Jak samemu sobie poradzić przy podejrzeniu depresji? – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Głosy z zewnątrz a schizofrenia – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Stany lękowe i napady lęku panicznego u 28-latki – odpowiada Mgr Patrycja Stajer

artykuły

Koronawirus: Bezpłatne porady psychologiczne NFZ. Przetestowaliśmy, jak to działa

W związku z pandemią koronawirusa oraz gwałtownym

Najczęstsze błędy psychoterapeutów, czyli jak nie marnować czasu i pieniędzy

Decyzja o szukaniu pomocy psychologicznej jest zwy

"Przeszłam przez depresję, byłam w szpitalu psychiatrycznym". Rozmowa z Martą Kieniuk Mędralą #ZdrowaPolka

"Szpital psychiatryczny kojarzy się z wariatami, k

Co znaczy takie przygnębienie i smutek?

Witam, jestem dziewczyną. mam 21 lat. Od dłuższego czasu(wydaje że około ponad rok) jest coś ze mną nie tak. Prawdę mówiąc myślałam że wszystko przejdzie że to chwilowe stany smutku i braku chęci do czegokolwiek że tak przecież jest w życiu. Nie raz już próbowałam zmienić się zacząć wszystko od nowa ale trwało to tylko kilka dni i wszystko wracało. Miewam dni totalnego przygnębienia, braku chęci i sensu. Zawsze wydawałoi się że więcej jest tych dobrych dni jednak chłopak uświadomił mi że czasem zdarzy mi się dobry dzień ale zazwyczaj mam doła. Widzi to że kiedyś miałam zapał do życia A teraz brakuje tego. Z mojego punktu widzenia wygląda to tak że wiem że jest coś ze mną nie ale nie potrafię tego określić, bez powodu mogę płakać, jest mi ogólnie obojętnie , mogę zrobić czasem nie racjonalne rzeczy ktorych tak naprawdę nie chce bo nie zależy mi na niczym, śpię długo nie mam powodu do wstania z łóżka, bardzo szybko się denerwuje trzesa mi się ręce, czasem muszę brać głębokie oddechy bo czasem ciężko jest mi płytko oddychać. Szukałam pasji, zajęcia myślałam że to to jednak to również nic nie daje. Nie potrafię znaleźć czegoś co daje mi szczęście w życiu. Co się ze mną dzieje? Jak odzyskać sens życia? Chce zacząć szukać pomocy, jeśli nie dla siebie to dla swojego chłopaka, który zawsze pomaga mi ze wszystkim.

KOBIETA, 21 LAT ponad rok temu

Psychologia Psychoterapia Uczucie smutku

Mgr Katarzyna Kulczycka Psychologia, Wrocław

71 poziom zaufania

Dzień dobry,
Z opisu wnioskuję, że najprawdopodobniej cierpi Pani na depresję i dlatego zachęcałabym do wizyty u psychiatry. Niestety nie jest to pytanie jednej porady przez internet i tu potrzebna jest dłuższa rozmowa oraz wdrożenie leczenia (farmakoterapia lub farmakoterapia + psychoterapia). Sądzę, że lekarz podpowie Pani jakie byłyby najkorzystniejsze metody leczenia. Z tymi objawami może się Pani udać także do psychologa psychoterapeuty, gdyż zwykle najskuteczniejsze jest leczenie kompleksowe a więc leki i terapia. Mam nadzieję, że wszystko będzie dobrze.
Pozdrawiam serdecznie,
Katarzyna Kulczycka
http://psycholog - kulczycka.pl/

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Smutek, przygnębienie i brak chęci do czegokolwiek a depresja – odpowiada Mgr Małgorzata Wierzbicka
Jak zmobilizować się do pozytywnego myślenia? – odpowiada Dr n. med. Maria Magdalena Wysocka-Bąkowska
Ciągłe rozdrażnienie, smutek, napady złości i płaczu oraz przygnębienie – odpowiada Dr n. med. Aleksandra Rutkowska
Zmęczenie, przygnębienie i smutek – odpowiada Dr Małgorzata Mazurek
Jak ostatecznie pogodzić się z rozstaniem? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
Smutek, przygnębienie i cięcie się – odpowiada Mgr Małgorzata Oktawiec
Stany lękowe, smutek i przygnębienie – odpowiada Lek. Małgorzata Horbaczewska
Wahania nastroju, napady złości, smutek i przygnębienie – odpowiada mgr Jakub Pyka
Jak zmienić swoje podejście do życia? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
Ciągły smutek - co się ze mną stało? – odpowiada Magdalena Pikulska

artykuły

Na czym polega terapia śmiechem? (WIDEO)

-Witam ponownie, dzień dobry lato WP, teraz por

10 zaskakujących sposobów, żeby zajść w ciążę

Czy ciąża bez stosunku jest możliwa? Większość pow

Sama straciła koleżankę. Agnieszka Sienkiewicz chce krzyczeć o problemach psychicznych Polaków

- Moja koleżanka targnęła się na życie mając 1

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

umów wizytę

Mgr Kamila Drozd Psycholog

umów wizytę

Mgr Dawid Karol Kołodziej Pedagogika, Bolesławiec

umów wizytę

Dr Krzysztof Dudziński Psychologia, Warszawa

umów wizytę

Smutek, przygnębienie i cięcie się

Witam, Mam 15 lat. Od jakiegos czasu nie radze sobie ze sobą ... jestem ciągle smutna, przygnębiona, nie mam na nic ochoty. Zaczelo sie to od tego, ze chłopak z którym pisałam zacząl mnie olewac. Zalezy mi na nim chociaz nwm co do niego czuje. Jestwm w 3 klasie gimnazjum, przede mną egzaminy. Nie moge olac tego roku, a nie moge sie skupic na nauce. Jeszcze do tego zaczelam sie ciąć ... zrobiłam to dzisiaj 2 raz. Prosze o pomoc, bo sobie nie radze ...

KOBIETA, 15 LAT ponad rok temu

Psychologia

Mgr Małgorzata Oktawiec Psychologia, Gdynia

62 poziom zaufania

Dzień dobry!
Pewnie tych problemów bylo więcej, dlatego wybrałaś taką formę pomocy- pisanie na portalu.Jednak,żebym mogła ocenić i poradzić, musiałabym mieć więcej informacji, ponieważ jak napisałaś, "sama nie wiem co czuję" - to tak jak niżej napisałam sugeruję osobistą poradę.W wieku 15 lat wiele osób ma problemy, jednak nie wszyscy się samookaleczają. Jest to niepokojące i dlatego sugeruje rozmowę z psychologiem. Znajdz poradnie blisko domu i porozmawiaj osobiście z psychologiem.

Mgr Anna Pułjan-Laudańska Psycholog, Gdynia

15 poziom zaufania

Witam,
Piszesz o bardzo poważnych sprawach, z którymi czujesz się sama i które cię przytłaczają. To że zaczęłaś się ciąć jest bardzo niepokojące i niebezpieczne. Piszesz, że zależy ci na chłopaku oraz na szkole, którą chcesz skończyć, jak rozumiem. W takich trudnych momentach w życiu warto nie pozostawać samą. Jednym ze sposobów jest skorzystanie z pomocy psychologa. Czasami jest on w szkole. Może to być również pedagog lub nauczyciel, do którego masz zaufanie. Nie piszesz nic o rodzicach i relacji z nimi. Być może oni nie mają pojęcia co się z tobą dzieje, co przeżywasz, dlatego warto, abyś zaczęła od nich.
Pozdrawiam

Mgr MaĹgorzata Julianna Oktawiec

Z pewnością nie jest Pani łatwo. 3 klasa gimnazjum, a więc okres dojrzewania i stawania się młodą kobietą, stres związany z egzaminami i zmianą szkoły, dodatkowo odrzucenie przez kolegę - wszystkie te elementy mają ogromny wpływ na Pani samopoczucie.
Autoagresja w postaci cięcia się jest częstym sposobem rozładowania stresu i napięcia związanego z sytuacjami trudnymi. Jest to o tyle niebezpieczne, że chwilowo rzeczywiście przynosi ulgę, nawet mimo cierpienia. W takiej sytuacji z pewnością warto porozmawiać z kimś o własnych uczuciach. Zamiast atakować i ranić własne ciało, warto poszukać innych form rozładowania napięcia - może to być sport, może praca w charakterze wolontariusza w schronisku dla zwierząt, może grupa teatralna o charakterze terapeutycznym. Każdy sposób, dzięki któremu agresja skierowana na własne ciało przestanie być jedyną formą pomocy, będzie dobry.