Czym różni się nerwica od innych zaburzeń psychicznych?
Dzień dobry,
Porozmawiać zarówno z mężem, jak i jego lekarzem prowadzącym.
Sądzę, że warto, zehy porozmawiała Pani o tych lekach z mężem. W takiej rozmowie będzie mu mogła Pani powiedzieć o swoich obawach, ale też usłyszeć od męża, jeżeli będzie umiał Pani powiedzieć i zdecyduje się na to, o tym, jak on przeżywa i ocenia swoją sytuację. Podejmowanie działań poza plecami męża może silnie współuzależnić Panią od jego choroby (będzie Pani żyła kontrolowaniem męża i chroniem go przed kolejną próbą samobójczą), a tak naprawdę nigdy nie możemy skontrolować drugiej osoby w pełni. Jeżeli potrzebuje Pani dodatkowych informacji o przebiegu choroby i leczeniu męża, może Pani porozmawiać z jego lekarzem prowadzącym. Warto jednak, żeby mąż wiedział o tym i żeby nie było to zdjęciem z męża odpowiedzialności za siebie i swoje leczenie.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Brak kontaktu z rodzicami męża a powiadomienie ich o ciąży – odpowiada Mgr Anna Rolbiecka
- Chorobliwa zazdrość męża i trudności w okazywaniu uczuć u żony – odpowiada Mgr Dorota Babrzymąka
- Amnezja desocjacyjna i depresja u mężczyzny – odpowiada Mgr Anna Kaźmierczyk
- Mniejsze uczucie do męża i pragnienie drugiego dziecka – odpowiada Mgr Katarzyna Schilf
- Jak pomóc mamie, która cierpi na depresję po śmierci męża? – odpowiada Mgr Sylwia Wiśniewska
- Podejrzenie depresji u męża i sposoby pomocy – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Agresja w rodzinie a problemy ze stresem – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Flirty i przesyłanie nagich zdjęć przez Internet przez męża – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Jak mogę pomóc mężowi, który cierpi na depresję? – odpowiada Magdalena Pikulska
- Kłopoty w wyrażaniu myśli i prowadzeniu dyskusji a uszkodzone centrum układu nerwowego – odpowiada Mgr Karolina Piotrowska