Relacje z przyjacielem. Co mam dalej robić?

Witam! Dwa lata temu zdiagnozowano u mnie silną depresję. Wiem, że ta choroba jest niewyleczalna, dzisiaj mi trochę przeszło. Nabawiłam się tej choroby przez chłopaka, który mnie zostawił. Rok po tym, poznałam chłopaka. Początkowo myślałam, że zauroczyłam się nim, więc nie zdawałam sobie z tego sprawy. Później miałam wesele. Poprosiłam go. Był z kimś, więc mi odmówił. Kilka miesięcy później on miał wesele. Zadzwonił, zgodziłam się i poszłam w ekspresowym tempie na wesele, bo zaledwie miałam kilka dni. Było super, na weselu przekonałam się tylko, że to ten. Teraz ja miałam imprezę kameralną w pracy, zaprosiłam go, poszedł ze mną. Wszyscy super się bawiliśmy, on nawet do swoich znajomych i rodziny powiedział, że było zarąbiście. Później spotkaliśmy się w barze, tzn. on mnie zaprosił. Powiedziałam, że ode mnie z pracy jest wyjazd do kina. Prosił, żebym nas zapisała i zapłaciła za bilety, on mi odda. Zrobiłam to. Kiedy przyszedł czas wyjazdu, on napisał mi esemesa, że nie jedzie. Pojechałam sama, było mi bardzo przykro. Teraz jestem z nim umówiona na naprawę samochodu, nie wiem co robić. Nadal bardzo go kocham, ale wiem, że nie mogę pozwolić sobie na takie traktowanie. Jak mu pokazać, że tak się nie postępuje, że wymagam przeprosin. W ogóle co mam dalej robić?

KOBIETA ponad rok temu

Witam serdecznie!

Twoje postępowanie powinno zależeć od tego, jak zwykle zachowuje się Twój przyjaciel, jaka jest między Wami relacja. Jeśli zazwyczaj jest on wobec Ciebie uczciwy, zachowuje się odpowiedzialnie, rozważyłabym na Twoim miejscu, co było powodem tego, że tak w ostatniej chwili zrezygnował z wyjazdu. Być może wypadło mu coś poważnego, o czym niekoniecznie ma ochotę na razie opowiadać. Zbyt pochopne wyciąganie wniosków może być krzywdzące zarówno dla niego, jak i dla Ciebie (będziesz się niepotrzebnie zamartwiała).

Sytuacja jednak wygląda inaczej, jeśli dla Twojego przyjaciela jest czymś zupełnie naturalnym odwoływanie spotkań, brak wyjaśnień czy przeprosin. Jeśli ma on zwyczaj zachowywać się tak wobec Ciebie, to jest duże prawdopodobieństwo, że nie rozumie, iż w ten sposób sprawia Ci przykrość. W takiej sytuacji jedynym rozwiązaniem jest szczera rozmowa z partnerem o tym, jak chciałabyś być traktowana, jakie są Twoje potrzeby. Podczas takiej rozmowy powinnaś być konsekwentna i jasno wyrazić, czego oczekujesz. Pod koniec możesz poprosić Twojego przyjaciela, czy mógłby powtórzyć to, o czym rozmawialiście, tak aby upewnić się, czy dobrze zrozumiał o co Ci chodzi. Twoje dalsze kroki są zależne od tego, w jaki sposób partner zareaguje na taką rozmowę oraz czy zmieni się jego zachowanie.

Wspomniałaś również, że dwa lata temu zdiagnozowano u Ciebie silną depresję. Wspaniale jest móc przeczytać, że w tej chwili czujesz się lepiej, pamiętaj jednak o cyklicznych wizytach kontrolnych u specjalisty.

Pozdrawiam ciepło!

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty