Relacje z rodzicami a strefa życia intymnego

Mam 22 lata i jestem dziewicą. Mam obsesję na punkcie seksu. Ciągnie mnie do tego, ciekawi mnie ta sfera, a z drugiej strony ogromnie się boję. Wstydzę się rozebrać, obrzydzają mnie narządy płciowe. Mam złe relacje z rodzicami. W moim domu seks był tabu, uświadomiła mnie telewizja. Moja matka stwierdziła, że dla mnie nauka ma być priorytetem, a nie seks. Jestem załamana. Czy to prawda, że relacje z rodzicami mają wpływ na życie seksualne dzieci? Czy mam szansę wyprostować swoje podejście?

KOBIETA, 22 LAT ponad rok temu

Natrętne myśli Psychologia Relacje z rodzicami i teściami Seks

Mgr Zuzanna Starczewska Psycholog, Sosnowiec

52 poziom zaufania

Witam serdecznie,
Nasze relacje z rodzicami kształtują się tak naprawdę od początku naszego życia. Jeśli seks był tematem tabu w pani rodzinie to może dobrze byłoby umówić się na rozmowę z terapeutą, przed obcym człowiekiem łatwiej się otworzyć.
Pozdrawiam

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

83 poziom zaufania

Dzień dobry,

Jak najbardziej może mieć Pani udane życie seksualne, pomimo złych relacji z rodzicami.

Mgr Piotr Jan Antoniak Psycholog, Warszawa

70 poziom zaufania

Witam Panią. Mam wątpliwości co do Pani określenia "obsesja". Jeśli w Pani domu rodzinnym seks był tematem tabu to zrozumiałym się staje, że próbuje się Pani sama o tej sferze jak najwięcej dowiedzieć. Wiadomości na ten temat mogły być przez Pani rodziców dozowane. Jeśli tego zabrakło to obecnie swoją ciekawość może Pani traktować jako nadmiarową. Inny powód tej ciekawości to oczywisty fakt, że jest Pani dorosłą kobietą, która może mieć swoje życie seksualne i chciałaby się do niego przygotować. Proszę uważać na to w jaki sposób Pani myśli o sobie w tej sferze. Może to mieć negatywny wpływ na Pani poczucie wartości i kobiecości. Jeśli jest Pani nadal zaniepokojona sobą i tą sferą Pani życia może Pani skorzystać z seksuologa, bądź psychoterapeuty. Pozdrawiam Panią

Mgr Elżbieta Grabarczyk Pracownia Pomocy Psychologicznej SALAMANDRA Psychologia, Warszawa

62 poziom zaufania

Oczywiście, że ma pani szanse to naprostować. Wskazuje na to przede wszystkim fakt, że jest pani świadoma problemu i zmotywowana do zmiany. Najsensowniej byłoby omówić swoje odczucia dotyczące seksu, życiowych priorytetów z psychoterapeutą, aby otrzymać nieoceniające wsparcie i lepiej zrozumieć siebie.

Pozdrawiam.
Elżbieta Grabarczyk
http://ppp-salamandra.blogspot.com/

Dr Daniel Melerowicz Psychologia, Katowice

60 poziom zaufania

Dzień dobry, relacje z rodzicami w dzieciństwie, to w jaki sposób spostrzegamy i doświadczamy rodziców ma wpływ na niemal wszystkie obszary naszego życia (nie tylko na aspekt seksualny). Jednak pomimo tego jesteśmy w stanie prowadzić własne życie i dokonywać własnych wyborów. Zachęcam panią do przeprowadzenia konsultacji u psychologa - psychoterapeuty, z którym omówi pani swoja sytuację. Zaleci on również dalsze kroki postępowania - być może podjęcie psychoterapii. Pozdrawiam.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak radzić sobie z trudną relacją z rodzicem? – odpowiada Mgr Aniceta Kijewska
Jak spokojnie żyć z toksycznymi rodzicami? – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak
Dlaczego rodzice nie pozwalają mi się wyprowadzić? – odpowiada Mgr Krzysztof Łowigus
Jak relacje z rodzicami wpływają na życie dorosłych dzieci? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Jak poprawić takie relacje z rodzicami? – odpowiada Dr Mieczysław Bakun
Wtrącanie się rodziców a relacje z partnerem – odpowiada Mgr Elżbieta Grabarczyk Pracownia Pomocy Psychologicznej SALAMANDRA
Oglądanie filmów porno a zachowania seksulane – odpowiada mgr Jakub Pyka
Jak radzić sobie z toksycznym rodzicem? – odpowiada Dr Aleksandra Karmazyn
Jak rozmawiać o seksie? – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski
Czy mój wstręt do seksu jest normalny? – odpowiada Redakcja abcZdrowie

artykuły

Ginekolog słyszy to od kobiet. "Mąż wyjeżdża w delegację, a ona na labioplastykę"

Coraz więcej kobiet zgłasza się na zabieg labiopla

Seks jest dla nich jak narkotyk. Jak sobie poradzić z seksoholizmem?

- Byłem uzależniony od narkotyków i seksu. Bra

Problemy seksualne a depresja

Dysfunkcja seksualna oznacza upośledzenie dążenia

Jak poprawić relacje z rodzicami?

Dzien dobry mam na imie karolina 22lata mieszkam z rodzicami i nie wiem co robic juz w domu traktuja mnie rodzica jak intruza siedze bawie sie z synkiem sprzatam wszystko robie ale wciaz dla moim rodzicow jest zle ze robie tylko ciagle mowienie ze jestem taka i owaka wyzywaja mnie przy moim synku strasza ze pojda do gopsu ze dziecko glodze a tak nie jest ze jak pojde na skarge na nich to mnie zniszcza albo zabija zabraniaja mi zycia osobistego i prywatnosci czy w takiej sytuacji mieszkanie socjalnie pomoze mi cos co ja mam robic pomocy!

KOBIETA, 21 LAT ponad rok temu

Psychologia Relacje

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

97 poziom zaufania

Dzień Dobry Pani Karolino :)

Mam mało danych, mało napisała Pani o samej sobie.
Zacznę od tego, że ucieszyło mnie, że poszukuje Pani wsparcia dla siebie i Synka.
Z Pani relacji wynika, że Pani Rodzice ograniczają Pani wolność osobistą, stosując przemoc werbalną, co
wpływa negatywnie na dobrostan psychiczny Pani oraz Dziecka.

Tak nie może być!
Zachęcałabym Panią do telefonicznego/bezpłatnego kontaktu z Kryzysowym Telefonem Zaufania,
nr 116 123 czynnym codziennie w godz. 14.00-22.00 gdzie uzyska Pani wskazówki oraz potrzebne wsparcie specjalistyczne, po wstępnym rozpoznaniu Pani sprawy.
Jest to oferta pomocowa dla Osób w kryzysie emocjonalnym, można dzwonić z każdego numeru stacjonarnego/komórkowego.

Warto byłoby rozważyć psychoterapię, w ramach NFZ-tu, by nabyła Pani umiejętności skutecznego zadbania o siebie i swoje potrzeby.

Proszę nie zostawać samej w tej sytuacji oraz z tą sytuacją oraz sięgnąć po niezbędne dla Pani wsparcie specjalistyczne.

Z życzeniami dla Pani i Synka pomyślności oraz wspierających Ludzi wokół :)

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Problem z relacjami z rodzicami u 20-latki – odpowiada Mgr Anna Ingarden
Jak poprawić moje relacje z rodzicami? – odpowiada Mgr Dominika Wieland-Lenczowska
Jak rozmawiać z rodzicami o swojej relacji? – odpowiada Mgr Marzena Mandziej
Gdzie leczyć mój stan po śmierci rodziców? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Jak poprawić relacje ze swoimi rodzicami? – odpowiada Mgr Katarzyna Kapral
Pogorszenie relacji z mężem – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski
Jak poprawić relacje z moją żoną? – odpowiada Mgr Joanna Szlasa
Jak radzić sobie z teściem? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Gdzie mogę udać się po pomoc, gdy rodzice wyrzucają mnie z domu z dziećmi? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Jak ułożyć relacje z rodzicami? – odpowiada Mgr Alicja Maria Jankowska

artykuły

Dostały powiadomienie z aplikacji IKP. Nie tego się spodziewały

W Dniu Kobiet wiele Polek otrzymało powiadomienia

Książę William zmagał się z ciężką chorobą. "Ból jak żaden inny"

Obecny następca tronu, książę Wiliam, wyznał, że k

Siostry zmarły jedna po drugiej. Do dziś nie ustalono przyczyny

31-letnia Sonia zmarła kilkanaście godzin po śmier

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

umów wizytę

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

umów wizytę

Mgr Dorota Nowacka Psychologia, Gdańsk

umów wizytę

Mgr Magdalena Brabec Psycholog, Bydgoszcz

umów wizytę

Jak ułożyć relacje z rodzicami?

Witam, Właściwie to nie wiem od czego zacząć, bo z jednej strony mnie to bardzo męczy i boli, a z drugiej strony zastanawiam się czy nie „wydziwiam” i z tego powodu chciałbym zasięgnąć rady kogoś doświadczonego. Może zacznę od tego, że od ponad 3 lat jestem w związku i od około roku w małżeństwie. Sprawa generalnie dotyczy moich rodziców i ich odnoszenia do mnie, do mojej żony i do mojego życia. Ciężko mi to wszystko dokładnie wytłumaczyć, ale mam takie poczucie, że moi rodzice zbyt mocno wchodzą w moje życie I to na poziomie emocjonalnym. Oceniają lub krytykują moje decyzje i innych ludzi, udzielają rad w sytuacjach w których ich nie chciałem, manipulują - czasami nawet spotkałem się z opinią ojca, że „gówno wiem, a jak będę w taki sposob myslal, to mnie wydymaja i zostane z niczym” lub matki „jeszcze się uczysz życia i jak bedziesz potrzebowal pomocy to przylecisz do rodzicow, jak wtedy gdy (...)”. Z drugiej strony mam taki obraz, że mam z nimi dobry kontakt, generalnie są dobrymi ludźmi, a w dodatku jestem jedynakiem i powyższe sytuacje wydawały się raczej sporadyczne. Pomimo moich uczuć i przywiązania dopiero niedawno sobie zdałem sprawę jaki to miało i ma wpływ na moje życie, małżeństwo itp... dużo rzeczy w moim życiu podporządkowuje temu „co pomyślą rodzice”. Od kilku miesięcy moi rodzice półsłówkami zaczęli krytykować moją żonę i jej rodziców (rodziców to w zasadzie czasami otwarcie). Na początku dawałem się rozjuszyć. Zdarzało mi się, że wyciągałem w kłótni z żoną ich słowa, a potem zdawałem sobie sprawę, że to nie są moje myśli. To są ich argumenty! I z drugiej strony miałem taki obraz, jak się z nią widzieli, że mówili do niej „moja kochana córka” itd... Mówiłem żonie, która generalnie jest bardzo emocjonalna, czasami powie coś bez przemyślenia i przez co palnie głupotę lub czasami jest to prawda, ale która jest bolesna - żeby nie była przy nich taka otwarta, bo oni nie odbierają tego jak ona myśli. Prawie zawsze się kłócimy z żoną po spotkaniu z moimi rodzicami, bo ja już wiem co ona powiedziała co im się nie spodobało. W końcu nie wytrzymałem i po kolejnej takiej sytuacji w której moi rodzice zaczęli ją krytykować (do mnie) powiedziałem o tym mojej żonie, żeby miała tego świadomość. Swoje też powiedziałem rodzicom - oczywiście zbagatelizowali to, że robię problemy nie na miejscu(ale nie mówiłem im, że rozmawiałem o tym z żoną). Żonie było cholernie przykro, że nie powiedzieli jej tego w twarz, a jednocześnie traktują ją jak „córkę” „kochają” itd. Oczywiście obraziła się na moich rodziców i nie odzywała się. Po kilku tygodniach moja mama do niej zadzwoniła jak gdyby nigdy nic. Spotkali się i moja żona opowiedziała o tej sytuacji mojej mamie w takiej formie, żeby to wyjaśnić, że ją to zabolało, żeby jej od razu mówiła coś co jej się nie spodobało itd. Reakcja była niespodziewana. Wyrzygała jej WSZYSTKO - byłem w szoku. Nawet to, że oni nie jeździli na wakacje przez całe życie, żeby kupić mieszkanie w którym mieszkamy i że nawet za to nie jest wdzięczna. Mieszkanie do którego moja żona nie ma nic - było kupione długo przed tym jak się poznaliśmy itd. Oczywiście krótko po tym dostałem telefon od rodziców - mając relację mojej żony ze spotkania. Byłem w szoku. Próba zrobienia z siebie ofiary, jednocześnie bycia sprawiedliwym oczywiście chęć życia w zgodzie i przyjaźni, a w co 4 zdaniu próba dyskredytacji mojej żony z używaniem argumentów i faktów poniżej pasa. I cały czas „wiemy, że ją kochasz, ale spójrz prawdzie w oczy, spójrz na to realnie”... masakra Jestem głupi i nie wiem co o tym myśleć... bardzo mnie to boli.

MĘŻCZYZNA, 30 LAT ponad rok temu

Psychologia Małżeństwo Relacje z rodzicami i teściami

Mgr Alicja Maria Jankowska Psycholog, Szczecin

63 poziom zaufania

Witam Pana
Na początku chce zaznaczyć że nie rozwiąże Pan tej sytuacji sam, tutaj potrzebny jest dobry psycholog. Pana rodzice nie chcą uznać Pana samodzielności i podpowiadając ciągle Panu tgz. "dobre rozwiązania" ale Pan ma prawo i Pana żona również do własnych decyzji, własnych sukcesów i własnych błędów. Mogę Panu pogratulować że zdobył się Pan na odwagę i wziął ślub. Proszę szanować swoją żonę i opiekować się nią bo to teraz ona jest najbliższa Pana rodziną. Mama i tata mają siebie, a Pan z żoną powinien stworzyć nową rodzinę, na własnych warunkach, bez specjalnej konsultacji z rodzicami. Ale tak jak zaznaczyłam na początku będzie Panu trudno rozwiązać ten problem przez samego siebie. Do tego potrzebny jest dobry psychoterapeuta, a w Krakowie takich nie brak. Proszę kochać swoją mamę i swego tatę, ale bardzo szanować swoja żonę, bo to z nią ma Pan przeżyć resztę pięknego życia. Proszę pomyśleć że jeżeli da Pan więcej uwagi słowom swoich rodziców, to żona od Pana odejdzie i co wtedy wróci Pan do tatusia i mamusi, a oni Panu będą szukać nowej żony. Proszę się zastanowić. Pozdrawiam serdecznie.