Witaj,
tego rodzaju sytuacja jest na tyle urazowa,że moze stac się wewnetrznym przekonaniem o samej sobie.Prosze zasiegnąc pomocy psychoterapeuty,by "wymazać" ten zapis i wprowadzić nowy,oparty na realiach.Zastrzegam,ze skoro trwa taki stan dlugo,mozesz sama go nieświadomie potwierdzać swoim zachowaniem,wiec i niektóre obecne doświadczenia moga dawać podobne odpowiedzi,więc proces terapii musi trwac tak długo,az będziesz świadomie umiała zauważac,co jest zachowaniem zgodnym z potrzebami a co natretnym powielaniem schematu odrzucenia.
Trzymam kciuki.
Witam,
zachęcam do rozpoczęcia psychoterapii. Terapia wymaga motywacji do zmiany i pracy, ale zmiana jest mozliwa.
Pozdrawiam
Witaj! Również Ciebie zachęcam do wizyty u psychoterapeuty. Rozmowa z nim pozwoli na likwidację podłoża tego problemu i likwidację skutków ;-)
Pozdrawiam serdecznie
http://psychopedagog.eu
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Jak relacje z rodzicami wpływają na życie dorosłych dzieci? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
- Moja dziewczyna nie radzi sobie z rozwodem rodziców – odpowiada Mgr Kamila Drozd
- Histeria u dziecka z powodu rozwodu rodziców – odpowiada Mgr Anna Ręklewska
- Postępowanie z mężem, który jest dzieckiem toksycznych rodziców – odpowiada Mgr Jakub Bieniecki
- Jak rozumieć zachowanie 2,5-letniej córki podczas rozwodu rodziców? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Czy rozwód rodziców miał wpływ na moje wybory? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Jak wyleczyć stany depresyjne podczas rozwodu? – odpowiada Mgr Piotr Jan Antoniak
- Ciągłe kłamanie a wizyta u specjalisty – odpowiada Mgr Barbara Szalacha
- Jak rozmawiać z dorosłym dzieckiem? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Leczenie terapeutyczne dla surowego rodzica dorosłej osoby – odpowiada Dr Ewa Bujoczek