Podstawowym sposobem leczenia nerwic jest psychoterapia. Farmakoterapia bywa stosowana jako uzupełnienie lub gdy nie ma możliwości wdrożenia psychoterapii. Najczęściej zaleca się przeciwlękowe leki serotoninergiczne, choć czasami przy nasilonych objawach postępowanie to wzmacnia się krótkoterminowo pochodnymi benzodiazepiny (np. diazepam). Z kolei karbamazepina jest lekiem wskazanym w padaczce i zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym. W związku ze swoim sedatywnym (uspokajającym) działaniem, bywa również stosowana w innych zaburzeniach, czasami poza zarejestrowanymi wskazaniami. Lek ten jest stosunkowo bezpieczny, jednak z jego przyjmowaniem wiąże się ryzyko istotnych, czasami poważnych działań niepożądanych. Natomiast standardem odstawiania takich leków jak diazepam jest stopniowe i powolne odstawianie leku, tak by uniknąć objawów odstawiennych. Lek ten kumuluje się w tkankach, stąd przy odpowiednim zmniejszaniu dawki objawy odstawienne raczej nie występują. Może jednak wówczas dojść do nawrotu objawów nerwicy, stąd czasami bywa wskazane włączenie leku serotoninergicznego w procesie odstawiania benzodiazepiny. Lek serotoninergiczny działa wówczas na nerwicowe objawy docelowe, a nie tylko (jak w przypadku karbamazepiny) uspokaja pacjenta i zapobiega drgawkom (tych ostatnich unika się właśnie poprzez powolna redukcję diazepamu). Stosowanie tych leków jest również bezpieczniejsze niż podawanie karbamazepiny. Proponuję skonsultować ze swoim lekarzem wskazania do zalecania Pani Neurotopu, bo być może w tym przypadku istnieją jakieś inne przesłanki do wdrażania karbamazepiny.
