Traumatyczny pobyt w wojsku

Mam na imię Konrad, mam 24 lata. W listopadzie tamtego roku poszedłem do wojska. Podczas pobytu miałem stany depresyjne, często byłem załamany, miałem myśli, żeby sobie coś zrobić, aby stamtąd wyjść. Nie wiem, czy tęsknota za domem i za dziewczyną były tak silne, czy przez zamknięcie. Ale teraz jestem już dwa miesiące w domu. Zaraz po wyjściu z wojska wziąłem ślub, mam wspaniałą żonę, obojga rodziców, mamy gdzie mieszkać.

Wszystko jest ok, ale jednak nie! Mam co jakieś 2 tyg. przejawy dobrego humoru, wszystko mi się układa, ale po tych stanach euforii mam taki brak pewności siebie, nic mi się nie chce, wszystko co do tej pory robiłem, moje hobby nie daje mi satysfakcji, mam także momenty, że chcę sobie zrobić krzywdę. Nie wiem co robić, czy zacząć brać jakieś leki? Proszę o pomoc, jakąś radę. Mój mail talario666@o2.pl. Dziękuję.

MĘŻCZYZNA, 24 LAT ponad rok temu

Trauma Psychologia Problemy psychologiczne

Paulina Witek Psycholog, Warszawa

72 poziom zaufania

Panie Konradzie,

Pobyt w wojsku był dla Pana trudnym doświadczeniem i odcisnął swoje piętno. Sam fakt doświadczenia stanów depresyjnych, myśli samobójczych i braku kontroli nad tym stanem wpłynął na Pana bardzo negatywnie. Myślę, że zarówno tęsknota za domem, za dziewczyną, jak i izolacja przyczyniły się do Pana załamania (wszystkie te czynniki złożyły się na siebie). To, co Pan obecnie przeżywa jest jakby konsekwencją tego, co Pan przeżył. Ludzki umysł nie jest maszyną. Porównam to do choroby czy wypadku, po którym organizm musi dojść do siebie. Tutaj jest podobnie, tyle że problem dotyka Pana emocji.

Proszę zauważyć, że po powrocie z wojska bardzo szybko wziął Pan ślub. Jednak silne emocje i nieprzyjemne wspomnienia z wojską są jeszcze żywe w Pana pamięci. Jest to naturalna reakcja organizmu na silny stres.

W tej sytuacji powinien Pan zgłosić się do lekarza psychiatry i psychologa. Leki mogą Panu pomóc się wyciszyć i poprawią nastrój, sam problem natomiast powinien Pan przepracować z psychologiem.

Jestem przekonana, że podejmując leczenie, w ciągu kilku tygodni Pana stan zdrowia się poprawi i będzie mógł się Pan w pełni cieszyć z bliskości osób, które Pan kocha. Czego Panu serdecznie życzę.

Pozdrawiam!

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Czy z depresji po rozstaniu z dziewczyną w ogóle się wychodzi? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak sobie pomóc? Tęsknię za domem, choć nie wiem dlaczego – odpowiada Lek. Jan Karol Cichecki
Jak sobie poradzić z pojawiającymi się myślami samobójczymi? – odpowiada Paulina Witek
Czy dla własnego zdrowia psychicznego powinienem rzucić pracę w wojsku? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak dostać się do wojska z ADHD – odpowiada Mgr Aurelia Grzmot-Bilska
Załamanie nerwowe z powodu zawodu miłosnego – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Sam nie wiem czego chcę – odpowiada Dr n. med. Anna Zofia Antosik
Czuję się niepotrzebny... – odpowiada Lek. Jan Karol Cichecki
Myśli egzystencjalne w depresji – odpowiada Lek. Jan Karol Cichecki
Śmierć rodziców, kłopoty w związku. Nie radzę sobie. Co robić? – odpowiada Mgr Joanna Żur-Teper

Traumatyczny pobyt w wojsku

artykuły

"Każda z nas czasem nie wytrzyma". Fragment książki Weroniki Nawary "W czepku urodzone"

Jednego dnia jest się panem życia, a następnego pacjentem po udarze

"Nie jestem zaklinaczem dzieci. Jestem psychologiem. Uczę, jak wychowywać" - rozmowa z Michałem Kędzierskim

Aktualne trendy

Popularne tematy

Artykuły na ten temat

Najnowsze pytania z tej specjalizacji

Popularni lekarze

logowanie

przypominanie hasła