Uczucie odrealnienia i przebywanie nie w swoim ciele

Witam, nazywam się Maciej i mam 19 lat Ostatnio, nie wiem co się ze mną dzieję czuję się jakbym nie był w swoim ciele! Zaczęło się to jakieś 4 tygodnie temu, od tego czasu robię się senny, często się denerwuję i nie wiem co mi jest, boję się iść do lekarza, ponieważ boję się że mam coś poważnego , moja mama miała nerwicę a ja myślę że to odziedziczyłem, najgorsze jest to uczucie senności i to że czuje się jakbym był tylko częściowo w ciele, proszę o pomoc .
MĘŻCZYZNA, 19 LAT ponad rok temu

Zespół Aspergera

Jednym z zaburzeń rozwoju jest Zespół Aspergera, będący odmianą autyzmu. O tym, jak objawia się ten zespół, opowiada Joanna Grochowska z Fundacji Synapsis.

Macieju wydaje mi się, ze skoro te zmiany zaczęły się 4 tygodnie temu to można by je powiązać z czymś co się wtedy lub wcześniej wydarzyło. Z jednej strony chciałbyś, żeby Ci pomóc jednak z drugiej strony bardzo się boisz. To odczucie senności, nieobecność może mieć przyczynę tak w Twoim stanie fizycznym jak i psychicznym, obydwa obszary są ze sobą powiązane i wpływają na siebie. Trudno jest powiedzieć na podstawie tej niewielkiej ilości informacji do się dzieje. Z całą pewnością należy się temu przyjrzeć, może zacznij od lekarza pierwszego kontaktu, żeby zadbać o swój stan psycho-fizyczny. Ciekawa jestem co Cię tez skłania, żeby myśleć, ze podobnie jak Twoja mama masz nerwice, jakie to objawy jaki stan?

0

Witam, proszę skorzystać z pomocy lekarza, psychologa. Lęk przed chorobą jest zrozumiały, ale jeżeli będzie Pan tego unikał nie spowoduje że problemy znikną, natomiast mogą się pogłębić. Korzystając z pomocy specjalistycznej będzie miał Pan możliwość odzyskania równowagi i kontroli, będzie miał lepszy wgląd w sytuację, przyczyny Pana samopoczucia. Uwarunkowania genetyczne nie są jednoznacznym czynnikiem determinującym, kim się stajemy. Proszę skorzystać z konsultacji z psychologiem. Przesyłam link gdzie znajdzie Pan placówki NFZ: https://zip.nfz.gov.pl/GSL/
Pozdrawiam serdecznie

0

Witam, polecam skorzystać z pomocy lekarzy psychiatry, który rozwieje Twoje wątpliwości. Tak czy siak się martwisz- jeśli okaże się że niepotrzebnie to super, a jeśli nawet okaże się że nie do końca jest ok to razem z lekarzem będziecie mieć możliwość zareagowania, wpływu na sytuację, rozpoczęcia leczenia - a to otwiera drogę do zdrowia (mówimy o najgorszym i najmniej prawdopodobnym scenariuszu). Pozdrawiam, Monika

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty