Witam.Mam 6letnie dziecko jak i męża. Mój problem polega na tym, że od pewnego czasu, jestem totalnie zrezygnowana. Często chowam się po kątach i płacze tak mocno, ze potrafię w chwile później zasnąć z nienacka. Ogolnie czuję się zrezygnowana. Nie mam siły na podstawowe czyności w domu które zawsze chętnie wykonywałam. Czasem zadaje sobie pytanie czy jeszcze potrafie sie uśmechać. Natomiast pojęcia szcęścia jest mi coraz bardziej obce.
Dzień dobry,
Proszę udać się do lekarza psychiatry i/lub psychoterapeuty, którzy po osobistym zbadaniu, zaproponują stosowne leczenie (farmakoterapia i/lub psychoterapia).
Pomoc może Pani uzyskać np.: w Poradni Zdrowia Psychicznego (w ramach NFZ) lub prywatnie.
Podobne objawy mogą świadczyć zarówno o kryzysie jak i o poważniejszych zaburzeniach (np depresji). Zachęcam do podjęcia konsultacji z lekarzem psychiatra. Po diagnostyce zleci odpowiednie działanie (farmakoterapia, psychoterapia).
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Zmęczenie, brak apetytu i częste mdłości a prawdopodobieństwo nerwicy – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Stany lękowe, duszności i pieczenie w klatce piersiowej – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Brak emocji i uczucie pustki u 23-latki – odpowiada Mgr Ewa Czernik
- Lęk o życie oraz problemy ze snem – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Niska samoocena, częsty płacz, wyolbrzymianie – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Utrata chęci do życia i uczucie smutku – odpowiada Dr n. med. Anna Błażucka
- Zmęczenie, poczucie winy i zaburzenia nastroju u 26-latki – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Podejrzenie depresji i zmęczenie – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Brak pieniędzy i samotność a zaburzenia osobowości – odpowiada Mgr Anna Bernatowska
- Niska samoocena i uczucie samotności – odpowiada Mgr Patrycja Stajer