Witam serdecznie. Sugerowałbym bezpośrednio spotkać się z psychoterapeuta. Jest to bardzo trudna sytuacja stąd porada internetowa zbyt wiele tu nie pomoże.
Witam serdecznie,
Chyba nie do końca rozumiem sprawę relacji z aktualnym Pani chłopakiem. Napisała Pani, że jest u chłopaka, a dalej czytam, że nie wychodzi Pani z domu i nie ma seksu. Z tego wnoszę, że nie mieszka Pani z chłopakiem, a określenie "teraz jestem u chłopaka" to tylko pomyłka w użytym określeniu "u chłopaka" zamiast "z chłopakiem".
Pani uzależnienie od rodziców i lęk przed kontaktami z ludźmi z zewnątrz jest rzeczywiście dużym problemem. Jednak czasami zupełnie nieźle Pani sobie radzi ze światem zewnętrznym. Poznała Pani chłopaka, spotyka się z nim i jak do tej pory nie odsunął się od Pani, choć przyznaję, że relacje Wasze nie są zbyt miłe. Rozumiem, że mówi on Pani nieprzyjemne rzeczy, a konkretnie twierdzi, że jest Pani niedorozwinięta, bo... nie wychodzi Pani z domu. Cóż. Myślę, że mówi on takie rzeczy w dobrej wierze. Chce po prostu Panią zmobilizować do kontaktów z innymi i do przełamania strachu. Niestety, obrażanie kogoś, to nie jest dobra metoda. Obawiam się, że bez pomocy specjalisty nie da sobie Pani rady. Proponuję aby podjęła Pani regularną psychoterapię. Na początek może Pani rozpocząć rozmowy z psychologiem on-line. Serdecznie zapraszam do takiego kontaktu. Najlepiej proszę do mnie zadzwonić (lub do innego psychologa i dogadać szczegóły spotkań).
Życzę odwagi w nawiązaniu kontaktu z psychologiem psychoterapeutą
życzę spokoju.
Mirosława Kamola-Olszewska
Zauważa Pani wiele zachowań, które utrudniają Pani życie. Chęć zmiany to dobry początek! Pisze Pani ,że wszyscy się odsunęli. Może jest tak,że i Pani się odsunęła? Nie znam innego sposobu niż rozmawianie i od tego zaczęłabym zmiany.
Witam serdecznie
Warto, by Pani skorzystała z psychoterapii , żeby przepracować swoje problemy, nauczyć się cieszyć i korzystać z niezależności, na terapii mogłaby Pani nauczyć się jak być samodzielna, podejmować niezależne wybory, jak funkcjonować w relacjach z innymi. Ważne również by zaczęła Pani funkcjonować wśród ludzi, bo tylko tak można nauczyć się tworzyć konstruktywne relacje, wyrażać swoje emocje i być uważnym na uczucia innych.
Pozdrawiam i życzę cierpliwości
Anna Reklewska psychoterapeuta
Dzień dobry,
Najlepiej jak podejmie Pani psychoterapię, dzięki której będzie Pani mogła zrozumieć i zmienić swoją obecną sytuację.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Jak wyjść z trudnej sytuacji z rodzicami? – odpowiada Mgr Anna Kic
- Uzależnienie od kłamania – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Brak akceptacji narzeczonego ze strony rodziców – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
- Kontrola i nadopiekuńczość rodziców – odpowiada Mgr Beata Szymik
- Jak przekonać rodziców w tej sytuacji? – odpowiada Mgr Barbara Szalacha
- Jak poprawić relacje ze swoimi rodzicami? – odpowiada Mgr Katarzyna Kapral
- Problemy dziewczyny z rodzicami – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Brak akceptacji przez rodziców związku z partnerem posiadającym dzieci – odpowiada Mgr Jarosław Żukowski
- Dlaczego partner nie mówi o mnie rodzicom? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Osiemnastolatka a kontrola rodziców – odpowiada Mgr Katarzyna Garbacz