Zaburzenia depresyjno-lękowe a strach przed samotnością
Od prawie roku,odkąd poznałam 1.chłopaka(czyli w w.25 lat)męczę się z zab.depr.-lęk.,wpadam w rodzaj uzależnienia od tej drugiej osoby.Chciałam,żeby ktoś mnie kochał,żebyśmy robili wiele rzeczy razem.Wychowała mnie tylko mama,długo nie interesowały mnie relacje dam.-męsk.(Mam b.niskie poczucie wartości)Potem poznałam 2.,3.chłopaka,z którym jestem od ponad 3miesięcy.Bywa różnie.A ja jeszcze ostatnio dostałam jakiejś obsesji na punkcie założenia rodziny.Boję się samotności.Czy da się to zmienić?