Zaburzenia odżywiania - czy to początki bulimii?

Witam. Mam 26 lat, od kiedy pamiętam miałam problemy z nadwagą. Mniej więcej co 5-6 lat chudnę ok. 20 kg, po czym znów wracam do wagi 90-100 kg (mam 178 cm wzrostu). Aktualnie jestem w fazie nadwagi (90 kg) i staram się znów schudnąć. Od kilku miesięcy pomagam sobie herbatkami ułatwiającymi trawienie (nie przeczyszczającymi) oraz wymiotami. Nie wymiotuję po każdym posiłku, tylko po takim, który po zastanowieniu uznam za niedietetyczny. Nie mam tzw. napadów obżarstwa, o których czytam w każdym opisie bulimii. Nie zjadam wszystkiego, co w zasięgu wzroku. Wymiotuję np. po zbyt dużej ilości spożytego posiłku lub kiedy po posiłku czuję nieprzyjemne uczucie nadmiernej sytości. Czy to może być początek bulimii? Czy jeśli nie przestanę wymiotować, mogę stracić nad tym kontrolę? Pozdrawiam.

MĘŻCZYZNA, 26 LAT ponad rok temu

Zaburzenia odżywiania Bulimia Dietetyka

Lek. Marta Hat

69 poziom zaufania

Witam!
Tak, mogą to być początki bulimii.
Bulimia na początku przebiega łagodnie. Często na początku następuje niewielki spadek wagi, ponieważ chore jedzą normalne posiłki, po czym prowokują wymioty. Sprzyja to utwierdzaniu się w opinii, że to skuteczna metoda odchudzania. Jednak nic bardziej mylnego! Po jakimś czasie organizm zmusza chorą osobę do nadrabiania niedoborów energetycznych. Zaczyna się pojawiać sprzeczność między potrzebami organizmu, a chęcią schudnięcia. Prowadzi to do występowania charakterystycznych napadów obżarstwa połączonych z wymiotami. Im więcej się je, tym więcej się zwraca, choć mimo tego się tyje, co prowadzi do frustracji i ciągłego poczucia winy. Tym sposobem błędne koło zamyka się. Mogą występować także inne zachowania kompensujące "nadprogramowe posiłki", np. bardzo intensywne ćwiczenia fizyczne, stosowanie środków przeczyszczających itp.

Ma Pani jeszcze szansę na to, aby zmiany w Pani organizmie cofnęły się. Jeśli jednak będzie Pani dalej zwlekać, zaburzenia odżywiania i ich powikłania mogą przyjąć formę przewlekłą.
Czas na Pani krok.
Jeśli jednak nie będzie Pani potrafiła poradzić sobie z problemem sama, proszę nie zwlekać i koniecznie skorzystać z porady specjalisty zajmującego się zaburzeniami odżywiania. Może Pani także skonskultować się z dietetykiem, który pomoże Pani dobrać właściwą dietę.

Pozdrawiam serdecznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak zakwalifikować moje zaburzenie odżywiania? – odpowiada Mgr Joanna Wasiluk (Dudziec)
Wymioty i zaburzenia odżywiania a bulimia – odpowiada Mgr Joanna Wasiluk (Dudziec)
Czy to są początki zaburzenia odżywiania? – odpowiada Mgr Martyna Dudzińska
Czy to już bulimia? – odpowiada Agnieszka Jamroży
Czy możliwa jest bulimia? – odpowiada Mgr Marianna Hall
Jak mam żyć z bulimią? – odpowiada Mgr Anna Ingarden
Czy mam zaburzenia odżywiania? – odpowiada Agnieszka Jamroży
Czy to mogą być objawy bulimii? – odpowiada Mgr Katarzyna Balcerzak
Czy to są początki bulimii? – odpowiada Agnieszka Jamroży
Jakie konsekwencje długotrwałej bulimii? – odpowiada Mgr Anna Ingarden

Zaburzenia odżywiania - czy to początki bulimii?

artykuły

To cenna wskazówka dla rodziny chorego. Zwróć uwagę na objaw Russella

"Ta choroba to samotność". Roksana Środa, dietetyk, sama musiała zmierzyć się z anoreksją, SIBO, IBS i PCOS

Bulimia - rodzaje, przyczyny, objawy, rozpoznanie, leczenie

Aktualne trendy

Popularne tematy

Artykuły na ten temat

Najnowsze pytania z tej specjalizacji

Popularni lekarze

logowanie

przypominanie hasła