Zaburzenie emocjonalne osobowości u 26-latki

Mam dorosłą córkę która od dziecka dotknięta jest zaburzeniem emocjonalnym osobowości lub chorobą ChAD. Dokładnie nie wiem bo nie mogę namówić jej na wizytę u lekarza psychiatry. Objawy jednak wskazują ze ma chyba to drugie i niestety problem narasta. Ja jako matka oraz pozostali członkowie rodziny (ojciec i Babcia) jesteśmy już na granicy wytrzymałości odczuwając na codzień jej toksyczny charakter. Błagam, szukam pomocy . Iwona

KOBIETA, 26 LAT ponad rok temu

Choroba afektywna dwubiegunowa Zaburzenia osobowości Trudności w wyrażaniu emocji Psychologia

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

83 poziom zaufania

Dzień dobry,

Pozostaje Państwu namówić córkę na konultacje u lekarza psychiatry (np.: w Poradni Zdrowia Psychicznego, prywatnie), który wyłącznie w kontakcie osobistym może określić co córce dolega, a następnie - w zależności od rozpoznania - zaproponować adekwatne leczenie (farmakoterapia i/lub psychoterapia).

Mgr Kamila Dziwota Psychologia, Kraków

60 poziom zaufania

Dzień dobry,
Bez diagnozy leczenie nie istnieje. Konieczna jest wizyta u psychiatry. Rozumiem, że córka ma opory, a Państwo cierpicie z powodu jej choroby. Warto pamiętać, że osobie chorej należy okazać szczególną troskę i zrozumienie. W atmosferze zaufania łatwiej będzie córkę przekonać do leczenia.
Z drugiej strony, jeśli atmosfera jest tak bardzo napięta, może leczeniem należy objąć całą rodzinę? Warto rozważyć terapię systemową - uczestniczą w niej wszyscy członkowie rodziny.
Jeśli Pani nie wytrzymuje, może Pani udać się po wsparcie psychologiczne do poradni.
Pozdrawiam serdecznie,
Kamila Dziwota

Mgr Adam Kowalewski Psychologia, Łódź

62 poziom zaufania

Warto spróbować jej uświadomić konsekwencje nie podjęcia leczenia. Jak np. utrata kontroli nad swoim życiem, coraz częstsze pobyty w szpitalu, utrudnione nawiązywanie relacji z innymi, postępujący brak samodzielności itd.
Pozdrawiam.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Uzależnienie od u marihuany 27-letniej kobiety – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Podejrzenie depresji i myśli samobójczych u córki – odpowiada Aleksander Ropielewski
Wymioty i odchudzanie u 11-latki – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Nadwaga z powodu uzależnienia od jedzenia u 16-latki – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Transseksualizm a problemy w relacjach z matką – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Jak skłonić prawnie osobę z zaburzeniem osobowości antyspołecznej do leczenia? – odpowiada Agnieszka Jamroży
Zaburzenia psychologiczne u 18-latki a odpowiednie działania – odpowiada Mgr Milena Goncerz
Zaburzenia osobowości u ojca – odpowiada Mgr Sylwia Wiśniewska
Podejrzenie ADHD z zaburzeniami koncentracji – odpowiada Mgr Dawid Karol Kołodziej
Odczuwanie zapachów, których nie ma – odpowiada Mgr Patrycja Stajer

artykuły

Resort zdrowia wprowadza Narodowy Program Ochrony Zdrowia Psychicznego

Psychiatrzy alarmują - rośnie liczba osób z zaburz

Państwo porzuca niepełnosprawnych. Granicą jest wiek

Padaczka lekooporna i głęboki autyzm nie pozwalają

To miał być prosty zabieg. 28-latek z Elbląga zmarł

"On tak chciał żyć. Tak nas kochał. Taki był szczę

Jak leczyć zaburzenia osobowości u 26-latki?

Dzień dobry, Jestem 25-letnią kobietą i od 2 lat (odkąd zdiagnozowano u mnie zaburzenia lękowo-depresyjne oraz podejrzenie zaburzenia osobowości unikającej) uczęszczam na terapię w nurcie psychodynamicznyn. Początki terapii były dla mnie bardzo trudne, ponieważ nie potrafiłam zaufać terapeucie. Wydawał mi się bardzo zimny, niedostępny, oceniający i wycofany przez co nie potrafiłam otwarcie dzielić się swoimi przeżyciami. Obecnie sytuacja wygląda dużo lepiej ale dalej istnieje dla mnie wątek, który jest dla mnie tematem tabu, a mianowicie wątek seksualności. Choć wiem, że jest to temat z którym mam bardzo duży problem to nie potrafię się przełamać i poruszyć go w rozmowie z terapeutą. Jedyna okazja do dyskusji na temat relacji damsko-meskich w moim życiu natrafiła się podczas konsultacji wstępnych, gdy to terapeuta zadawał pytania. Opowiedzialam wówczas, że (choć nie mam większych problemów w koleżeńskich kontaktach z mężczyznami) nie mam żadnych doświadczeń seksualnych, nigdy się nawet nie całowałam ani nie miałam chłopaka, a kilka randek na których byłam były dla mnie bardzo stresującym doświadczeniem. Tak bardzo jest mi wstyd, że w moim wieku mam problemy ,które normalnie dotyczą ludzi 10 lat ode mnie młodszych, że nie potrafię się przełamać i rozpocząć rozmowy na ten temat. Mam wiele (zapewnie irracjonalnych) obaw co do reakcji terapeuty. Boje się, że wydam mu się śmieszna, dziecinna, że go obrzydzę lub do siebie zrażę albo wręcz przeciwnie, że pomyśli, że poruszając takie wątki próbuję go uwieść. Dodatkowo sprawę komplikuje fakt, że terapeuta jest mężczyzną prawie 2-krotnie ode mnie starszym oraz, że zdarzają mi się sny oraz fantazje erotyczne na jego temat. Rozważam już nawet zmianę terapeuty na kobietę ale żal jest mi 2 lat budowania więzi z dotychczasowymi terapeutą. W jaki sposób się przełamać i zacząć rozmowę na ten temat? Czy moje obawy co do reakcji terapeutyczne są na pewno irracjonalne?

KOBIETA, 26 LAT ponad rok temu

Zaburzenia osobowości Fantazje erotyczne Psychiatria

Zaburzenia emocjonalne u 31-latki

Witam serdecznie, Byłam dzieckiem bardzo wrażliwym,w domu były kłotnie,spory.W wieku szkolnym nie miałam ochoty chodzić do szkoły.Mając 30 lat stwierdzono u mnie zaburzenia emocjonalne,które zapewne mają związek z domem rodzinnym,niestety:-(.Jak moge sobie z tym poradzic?.Bardzo prosze Panstwo o odpowiedz. Z wyrazami szacunku, Jagoda C.

KOBIETA, 31 LAT ponad rok temu

Psychologia Problemy psychologiczne Emocje

Mgr Anga Aleksandrowicz Psychologia, Wrocław

59 poziom zaufania

Witam,

gorąco polecam podjęcie psychoterapii, która ułatwi przepracowanie urazów z dzieciństwa i dorastania, pozwoli Pani popracować nad uwolnieniem od cierpienia, wstydu, leku.

pozdrawiam
A.Aleksandrowicz

https://www.facebook.com/pages/Psychoterapia-Anga-Aleksandrowicz/849652415108571

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

83 poziom zaufania

Dzień dobry,

Proszę znaleźć w swojej okolicy psychoterapeutę i udać się na konsultację, która być może zakończy się wspólną decyzją o podjęciu leczenia.
Pomoc może Pani uzyskać np.: w Poradni Zdrowia Psychicznego lub prywatnie.