Zachowanie dziecka 21-miesięcznego

Witam, jestem mamą 21 miesięczne dziewczynki, która nas z mężem nigdy nie woła, nie mówi mama za to wydaje dużo dźwięków, mówi ok. 20 słów, bardzo często liczy do 5, chce że bym to ja naśladowała ją a nie odwrotnie, wykonuje mało poleceń i tylko gdy są związane z zabawą i nie wskazuje palcem. Za to jest żywiołowa, patrzy w oczy, lubi się bawić w na niby przytula się i chce na ręce.Nie ma nietypowych autystycznych zachowań. Lubi nowe miejsca, dzieci, ludzi, zero lęków przed obcymi wesoła,

KOBIETA, 31 LAT ponad rok temu

Lęk Zaburzenia rozwoju Psychologia Psychoterapia Pedagogika

Mgr Jacek Zbikowski Psychoterapeuta, Warszawa

22 poziom zaufania

Chciało by się zapytać: "a w czym problem?". Rodzice mają często różnego rodzaju oczekiwania i wyobrażenia na temat tego jak dziecko powinno się zachowywać czy reagować. Często oczekiwania te są nieuzasadnione lub nierealistyczne. Często niepokój rodziców budzi fakt, że zachowanie ich dziecka odbiega od typowych zachowań innych dzieci. Z Pani opisu sytuacji nie ma podstaw do wyciągania wniosku aby z Państwa dzieckiem było coś nie tak. Opisane zachowanie raczej wskazywałoby na to, że dziecko czuje się bezpiecznie i wykazuje tzw. bezpieczne przywiązanie, jest wesołe, ciekawe i chętne do zabawy. Chęć, aby dziecko wołało do rodziców "mamo", "tato" jest raczej potrzebą rodziców niż dziecka. Oczywiście trzeba obserwować czy nie pojawiają się jakieś odbiegające od normy zachowania i reakcje dziecka, które mogłyby wskazywać na to, że jakieś wżne potrzeby dziecka nie są zaspokojone, ale na razie, raczej nie ma powodów do obaw. Pozdrawiam

Mgr Anna Rossa Psycholog, Katowice

44 poziom zaufania

Dzieci rozwijają się bardzo różnie. Na razie Pani opis nie wskazuje na zaburzenia w rozwoju. Może rośnie po prostu mała indywidualistka.:-) Jeżeli zauważyłaby Pani inne niepokojące sygnały, zawsze można skonsultować się z psychologiem dziecięcym.

Mgr Małgorzata Nikonowicz Pedagog

44 poziom zaufania

Z tego co pani wymienia, mowa u dziecka jest zaburzona w sferze komunikacji: nie mówi "mama, tata"; częste liczenie przy użyciu tego samego schematu...brak naśladownictwa...
polecam spotkanie dziecka ze specjalistą, by się temu przyjrzał /diagnoza, konsultacja/

Mgr Agata Majda Pedagogika, Olkusz

65 poziom zaufania

Witam
Już sam słaby rozwój mowy to powód by zgłosić się z dzieckiem do psychologa i logopedy oraz rozpocząć terapię. Poradnia psychologiczno pedagogiczna będzie pomocna.
Pozdrawiam
AM
w razie pytań jestem do dyspozycji
www.pracowniaterapeutyczna.eu

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Czy zachowanie mojego dziecka może wskazywać na autyzm? – odpowiada Mgr Dorota Nowacka
Zachowanie 14-miesięcznej córki – odpowiada Mgr Anna Bernatowska
Czy moje 11-miesięczne dziecko rozwija się prawidłowo? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska
Podejrzenie autyzmu u 15-miesięcznego dziecka – odpowiada Mgr Anna Tońska-Szyfelbein
Czy jest to normalny rozwój dziecka? – odpowiada Mgr Agata Majda
Jak rozpoznać autyzm u drugiego dziecka? – odpowiada Mgr Dorota Szykulska-Paprocka
Niepokojące zachowanie 18-miesięcznej córki a zespół Aspergera – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Niepokojące zachowanie u 10,5-miesięcznego dziecka – odpowiada Mgr Barbara Szalacha
Akceptacja imienia przez dziecko – odpowiada Renata GrzechociĹska
Czy te objawy świadczą o autyzmie u dziecka? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz

artykuły

Klub samopomocy: nauczyć się żyć między ludźmi

Nawet ktoś zorganizowany i świetnie radzący so

Jedna na milion

Laura ma zespół CHARGE. To zespół zaburzeń neuroro

Rodzice - bądźcie odpowiedzialni!

Impreza miejska. Tłum ludzi, w tym rodzice z dzieć

Nerwowe zachowanie 21-miesięcznego dziecka w miejscach publicznych

witam.Mój problem dotyczy 21 miesięcznej córki. Oliwka jest bardzo nerwowym dzieckiem.Tak było od urodzenia. Mój problem dotyczy jej zachowania w sklepie i w miejscach publicznych.Pręży się w wózku ,krzyczy ,piszczy,wierzga nogami.Próbuje jej tłumaczyć że to nieładne zachowanie.Niby na chwilę jest spokój ale za niedługo to samo.Wyjście z nią to dla mnie duży stres bo nigdy nie wiem jak się zachowa.Proszę o pomoc. .Przyznam że takie sytuacje są dla mnie stresujące bo nie mogę się na niczym

KOBIETA, 36 LAT ponad rok temu

Pediatria Psychologia

Mgr Magda Augustyniak Psycholog, Warszawa

23 poziom zaufania

Szanowna Pani,
córka wchodzi w "trudny wiek" tzw. buntu dwulatka. Jest to czas wypróbowywania własnych możliwości, a także pokazania swojej niezależności. Dziecko testuje najbliższych, próbuje ustanowić własne reguły. Dodatkowo- jak pisze Pani- córka była zawsze nerwowym dzieckiem, więc teraz, gdy wchodzi w ten trudny okres, jej zachowanie MOŻE być jeszcze trudniejsze do zaakceptowania.
Wspomina Pani też o tym, że Dziewczynka ciężko znosi pobyt w wózku i pobyt w miejscach publicznych. Dzieci są istotami bardzo ciekawymi świata. Siedzenie w jednym miejscu zwykle nie jest ich ulubionym zajęciem:). Z drugiej strony - mając na uwadze nerwowość dziewczynki od urodzenia- można zastanowić się, czy dziecko nie jest wrażliwsze i zbyt duża ilość bodźców jakie otrzymuje w miejscach publicznych nie wpływa na jej nastrój.
Myślę sobie też, że obecnie na sytuacje działają obie strony wzajemnie się sprężając. Córka jest zdenerwowana, Pani reaguje nerwowo, co nie sprzyja uspokojeniu dziecka, a wręcz dochodzi pogorszenia stanu córki.

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

93 poziom zaufania

Jest możliwe, że córeczka należy do dzieci o bardzo wrażliwym układzie nerwowym. Tzn już niewielka ilość bodźców stanowi dla niem maksimum, a przeciążenie bodźcami (no w dużym sklepie, w którym maluchy doświadczają naprawdę wielu wrażeń wzrokowych, dźwiękowych, zapachowych, kinestetycznych itp) powoduje napięcie i protesty.
Na wszelki wypadek zachęcałabym także do konsultacji psychologicznej. Po obserwacji psycholog dziecięcy będzie mógł doradzić jak reagować i pomóc dziewczynce w radzeniu sobie z dużą ilością bodźców.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak reagować na nerwowe zachowanie dziecka? – odpowiada Mgr Edyta Kołodziej-Szmid
Lęk przed jedzeniem w miejscach publicznych – odpowiada Mgr Sylwia Wiśniewska
Nerwowe zachowanie 14-miesięcznego dziecka – odpowiada Mgr Agata Dusza
Nerwowe zachowanie i ataki histerii u 3,5-latki – odpowiada Mgr Agata Kulpa-Kulpińska
Zachowanie dziecka w wieku 2,5 roku – odpowiada Mgr Barbara Szalacha
Dlaczego czuję się słabo w miejscach publicznych? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Zmiana zachowania 18-miesięcznego dziecka po oddaniu do żłobka – odpowiada Piotr Bochański
Nerwowe zachowanie u 14-miesięcznego dziecka – odpowiada Mgr Dawid Karol Kołodziej
Ataki histerii u 21-miesięcznego dziecka – odpowiada Mgr Zuzanna Starczewska
Odmowa siedzenia w wózku przez 14-miesięczne dziecko – odpowiada Mgr Magdalena Golicz

artykuły

Karmiła córkę w samolocie. Została oskarżona o próbę uwiedzenia czyjegoś męża

39-letnia Reka Nyari podróżowała samolotem z Noweg

Państwo porzuca niepełnosprawnych. Granicą jest wiek

Padaczka lekooporna i głęboki autyzm nie pozwalają

Bawiła się włosami i pocierała czoło. To znaleźli w jej główce

Para rodziców z Walii, Andrew i Catherine Jeans, d

Dr n. med. Zofia Zinkiewicz Pediatria, Lublin

umów wizytę

Dr n. med. Agata Jankowska Pediatria, Dobra

umów wizytę

Lek. Maria Łagowska - Kościaniuk Pediatria, Lubin

umów wizytę

Lek. Magdalena Okarska-Napierała Pediatria, Warszawa

umów wizytę

Zachowanie 8-miesięcznego dziecka

Witam, Od dwóch miesięcy mój ośmiomiesięczny synek przechyla główkę na lewą stronę - trwa to kila sekund. Łapie tez się często za lewe uszko. nie wiem czym może być to spowodowana i czy mam jakiś powód do obaw. Ucho raczej go nie boli bo normalnie pozwala sobie je dotykać i czyścić. Proszę o pomoc. Pozdrawiam Ania

KOBIETA, 30 LAT ponad rok temu

Badanie niemowląt Pediatria

Mikołaj Cyganok

43 poziom zaufania

Proszę się skonsultować z pediatrą, który zbada dziecko, również za pomocą otoskopu i w razie potrzeby skieruje do laryngologa. Być może Pani synek ma w przewodzie słuchowym coś, co mu przeszkadza (np. zalegająca woskowina, ciało obce).