Proszę odpowiedzieć sobie na pytanie kto kieruje Pani decyzjami (i pośrednio życiem). Pisze Pani, że nie jest Pani w związku z partnerem ("on ze mną nie jest"), to jednak nadal uważa go Pani za swojego partnera ("mam problem z moim partnerem"). Wydaje się, że Pani nadal emocjonalnie jest w tym związku, co nie pozwala Pani na wejście w nową relację, ułożenie sobie niezależnego życia i samodzielne podejmowanie decyzji. Rozmowa z partnerem nic nie daje, bo to nie on powinien być jej adresatem. Decyzje ws Pani życia należą do Pani. Proszę "porozmawiać" ze sobą - zadać sobie pytania o swoje potrzeby i oczekiwania oraz o realne szanse na ich zaspokojenie w relacji z byłym partnerem lub w innym związku.
Dzień dobry,
Nie do końca rozumiem Pani problem: z jednej strony pisze Pani, że jest Pani w 7 letnim związku, z drugiej strony zaś pisze Pani, że Pani partner nie jest z Panią. To w końcu jak jest?
To bardzo przykre, że Pani partner nie jest w stanie znieść tego, że może Pani ułożyć sobie życie, z drugiej strony Pani mu na to pozwala.
Wieloletnie związki, które są oparte na "przyciąganiu-odrzucaniu" sprawiają, że partnerzy są jak na gumce: raz blisko raz daleko. Najbardziej ekscytujące w takich związkach jest to, że te dobre rzeczy zaczynają się pojawiać, kiedy już się drugiej stronie "ulewa" i chce odejść. Co prawda jest ich mało ale są, więc stanowią jakiś argument, żeby dalej trwać w tej sytuacji.
Zachęcam Panią do podjęcia psychoterapii indywidualnej, w trakcie której będzie mogła się Pani zastanowić czemu tkwi w takim układzie oraz czego chce dla siebie samej.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
"Szpital psychiatryczny kojarzy się z wariatami, k
Rozumienie ludzkich zachowań to zadanie, przed któ
Nawet lekarzom zdarza się mylić jej objawy z depre
