Zmuszanie przez męża do mieszkania z teściami

MÓJ MAZ ZMUSZA MNIE DO MIESZKANIA U TESCIOW GDZIE BYLAM PONIZANA I PONIEWIERANA PRZEZ TESCIOWA GROZI ZE ODEJDZIE JAK Z NIM TAM NIE ZAMIESZKAM CO ROBIC?

KOBIETA, 38 LAT ponad rok temu

Kryzys w małżeństwie Psychologia Relacje z rodzicami i teściami

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

83 poziom zaufania

Dzień dobry,

Proszę rozważyć wraz z mężem podjęcie psychoterapii małżeńskiej.

Mgr Violetta Ruksza Psycholog, Gdańsk

80 poziom zaufania

odpowiedź na portalu niewiele pomoże,polecam konsultacje u DOŚWIADCZONEGO TERAPEUTY.pozdrawiam serdecznie Violetta Ruksza

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak ratować moje małżeństwo? – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Mieszkanie z nadgorliwą teściową i maminsynkiem – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Podejrzenie typu impulsywnego u partnera – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Przygotowanie do mieszkania wspólnie z teściową – odpowiada Mgr Marta Pociecha
Częstsze przebywanie męża z teściami niż z żoną – odpowiada Mgr Ewa Czernik
Obsesyjne liczenie płytek lub schodów – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Uczucie strachu i przygnębienia u 24-latki – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Jak poradzić sobie po odstawieniu narkotyków i alkoholu? – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Obsesyjna zazdrość o partnera – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Zaburzenia lękowe i omamy a mieszkanie we własnym domu – odpowiada Prof. dr hab. n. med. Iwona Małgorzata Kłoszewska

artykuły

Elena Kadantseva uciekła z Ukrainy. Nie chce być ciężarem dla nikogo, ma tylko jedną prośbę

Elena Kadantseva pochodzi z Kijowa. To stamtąd mus

Oblicza Starości - poruszająca wystawa, która oswaja ze starością

Starość jest piękna Starość niejedno ma oblicze -

Maciej Zientarski wraca z nowym projektem. Pomaga ludziom takim jak on

''To nie warzywa to ludzie'' to akcja zapoczątkowa

Czy mieszkać z teściami?

Witam! Jestem młodą mężatką. Już przed ślubem było wiadomo, że będziemy mieszkać z rodzicami męża. Jednak ja nie chciałam zgodzić się na wspólną kuchnię, natomiast mój przyszły mąż nie chciał mieć osobnej kuchni, przynajmniej na razie, stwierdził, że jakoś to będzie.

Od miesiąca mieszkamy z rodzicami mężna i czuję, że coraz bardziej się dusze. Teściowa ma swoje upodobania i zasady w kuchni, do których ja muszę się dostosować, choć jak mieszkałam w domu rodzinnym to prowadziłam kuchnię, ponieważ nie mam mamy i to na mojej głowie było zapewnienie jedzenia domownikom. Teraz teściowa przejęła stery, a ja nie umiem sobie z tym poradzić.

Chciałbym zrobić wiele rzeczy, ale słyszę przeważnie, że ona to zrobi, albo po prostu mnie do tego zniechęca, bo oni np. tego czy tamtego nie jedzą i po co mam to robić. Teściowa dzwoni do mnie po 3 razy dziennie co mam jak zrobić, jakiego garnka użyć, a ja mam już tego dosyć. Przecież nie jestem pięcioletnim dzieckiem. Owszem, stara się być przy tym miła, ale czy ona nie widzi, że jestem dorosła?Namawiam męża na własną kuchnię, ale on pozostaje głuchy na moje prośby, bo twierdzi, że to ja przesadzam i nic nie robię i jeszcze mam pretensje.

Co ja mam robić, bo brak mi już coraz bardziej siły i chęci do życia? Dodam, że dom jest męża, płaci on za niego comiesięczne raty kredytu i raczej w grę nie wchodzi wyprowadzka. Mąż za dużo pieniędzy włożył w budowę, na pewno na to się nie zgodzi. Teściowa mieszkała tam od początku, ja od niedawna i to ona wiedzie tam prym, a ja czuję się jak piąte koło u wozu.

Jestem załamana, bo nie mam tutaj własnego zdania, a mam wrażenie, że mąż jest za rodzicami. Walczyć o własną kuchnię, choć będę miała przeciwko sobie całą rodzinę, czy po prostu zaakceptować sytuację?

KOBIETA ponad rok temu

Psychologia Relacje Relacje z rodzicami i teściami

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

95 poziom zaufania

Witam!

Znalazła się Pani w bardzo kłopotliwej i frustrującej sytuacji. Mieszkanie tuż po ślubie z innymi członkami rodziny może stwarzać wiele problemów. Pani reakcje na tę sytuację są jak najbardziej normalne. Ma Pani prawo buntować się wobec działań teściowej i męża. Z jednej strony to Pani weszła do rodziny i "zaburzyła" jej dotychczasowe działanie. Teściowa może czuć się zazdrosna, że straciła część uwagi syna oraz próbować (w nienajlepszy sposób) przekazać Pani reguły panujące w jej domu.

Powinna Pani na ten temat porozmawiać z mężem i powiedzieć mu, jak dla Pani wygląda ta sytuacja. Pani mąż decydując się na małżeństwo zdecydował się założyć z Panią rodzinę, co oznacza, że to właśnie Pani teraz jest najważniejszą osobą w jego życiu, nie matka. Teraz obowiązki pani domu w Waszej rodzinie należą do Pani.

Jeżeli musicie Państwo mieszkać z teściami, to powinna Pani jednak starać się o oddzielenie się od nich (własna sypialnia, łazienka, kuchnia, itp.). Wyznaczenie granic w kontaktach i wpływach teściów jest bardzo ważne dla stabilności Pani małżeństwa. Dalsze pozostawanie w takiej sytuacji może doprowadzić do oddalania się Pani od męża i powstawanie konfliktów, które mogą prowadzić do rozpadu więzi między Wami.

Pozdrawiam

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Mieszkanie z teściami - jak znaleźć dobre rozwiązanie? – odpowiada Mgr Magdalena Brudzyńska
Jak żyć z mężem podległym swojej matce? – odpowiada Paulina Witek
Mąż i mieszkanie z teściami - czy coś się jeszcze da zrobić? – odpowiada Magdalena Pikulska
Zerwanie kontaktów z teściami po ślubie – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Agresja i nerwowość u mężczyzny – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Mieszkanie z teściami a problemy w małżeństwie – odpowiada Mgr Mariola Pilawa
Czy ratować małżeństwo? Jeżeli tak, to w jaki sposób? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Negatywny wpływ toksycznych rodziców na młode małżeństwo – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak wytrzymać kłótnie w rodzinie? – odpowiada Mgr Zuzanna Starczewska
Toksyczni teściowie rujnują nam życie. Jak pomóc mężowi? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek

artykuły

Beata Kucharska od 30 lat żyje z wirusem HIV. Najpierw wygrała bitwę o siebie, dzisiaj toczy wojny w imieniu swoich podopiecznych

30 lat temu musiała rodzić syna na kozetce, poniew

Aktor Andrzej Wejngold z potrzeby serca pomaga Ukraińcom. Przetransportował do Polski kolejną rodzinę z Mikołajewa

- Przewożąc ich przez granicę, przekraczasz sz

10 zaskakujących sposobów, żeby zajść w ciążę

Czy ciąża bez stosunku jest możliwa? Większość pow

Mgr Hanna Markiewicz Psychologia, Żelechów

umów wizytę

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

umów wizytę

Mgr Maciej Rutkowski Psychologia, Białystok

umów wizytę

Mgr Katarzyna Kulczycka Psychologia, Wrocław

umów wizytę

Mąż i mieszkanie z teściami - czy coś się jeszcze da zrobić?

Po powrocie męża z zagranicy zamieszkaliśmy u jego rodziców. Moja rodzina jest 200 km ode mnie. Mamy 5 letniego synka. Mieszkamy już 2 lata u teściów, w miejscu, gdzie bardzo ciężko znaleźć pracę. Planowaliśmy mieszkać do momentu gdy znajdziemy jakieś mieszkanie. Mąż jednak podjął sam decyzję i nie chce się wyprowadzić.

Zaczął pracować z przyjaciółką i oszukiwać mnie. Miał kilka romansów w pracy. Podrywał również moją siostrę. Nie mogłam się z tym pogodzić i zaczęłam psychoterapię. W trakcie chciałam rozwodu, ale mąż zgodził się na terapię małżeńską. Pół roku minęło jak powiedział, że porozumienie to on sam może ze mną znaleźć. Jednak porozumienia nie ma. On nie chce słyszeć o wyprowadzce. Obwinia mnie o wszystko, np. zwyczajne zgubienie się w tłumie podczas zwiedzania nazywa robieniem z niego idioty. To się powtarza coraz częściej. Przy każdej rozmowie, kiedy mówię o swoich uczuciach, mąż albo im zaprzecza, albo mówi, że jak mi się nie podoba to mam się wyprowadzić.

Mąż cały czas podkreśla jacy jego znajomi w pracy są wspaniali (głównie to koleżanki). Mnie zalicza do ludzi, którzy chcą mu zrobić krzywdę i ja jestem najgorsza - nie daję mu wychowywać syna wg niego, co jest bzdurą. Mówi, że jest fajnie, gdy on się nim zajmuje, a gdy ja przychodzę z pracy zaraz syn jest niegrzeczny i to jest moja wina. Chcę znaleźć z nim porozumienie i wspólne rozwiązanie.

Najbardziej cierpi nasz syn. Mąż stwierdził na terapii, że to dziadkowie powinni wychowywać naszego syna, tak jak on był wychowywany. Jest taki bałagan, że nie potrafię utrzymać granic, mam wrażenie, że to ja i teść wychowujemy syna, z tym, że sposoby teścia w ogóle mi się nie podobają (krzyki i nieprawdziwe uzasadnienia, a także podważanie mojego autorytetu wobec syna). Syn kocha dziadka, a babcie traktował z rezerwą, bo babcia często szantażuje. Nie chce ograniczać kontaktu z dziadkiem i babcią, ale jednak to nie są jego rodzice i obawiam się, że brak granic, których ja sama nie potrafię utrzymać, może mieć opłakane skutki dla synka. Nie mam wsparcia u męża. Mąż robi wszystko dla rodziców, żeby tylko go chwalili. Ciągle potrzebuje ich uznania i pochwał. Mnie odstawił na bok i jakiekolwiek rozmowy kończą się nierozwiązaniem.

Do tego dwa razy w roku przyjeżdża szwagierka, która dyktuje mi każdy krok w wychowaniu syna, a mój sprzeciw traktuje jako moją złośliwość. Powiedziała, że zabierze mi syna. Ma trójkę swoich dzieci. Mąż uznał to jako żart. Szwagierka jednak przymila się do mojego syna za bardzo. Całuje go po główce, pokazuje jaka ona jest wspaniała i dyktuje mu jak się ma zachowywać. Boli mnie to. Mam głęboką nadzieję, że mąż się będzie chciał wyprowadzić. Nie chcę rozdzielać nas przez rozwód. Nie wiem jednak co mogłabym jeszcze zrobić, by móc emocjonalnie dobrze przygotować synka do życia. Proszę o pomoc.

KOBIETA ponad rok temu

Konflikty w związku Psychologia Relacje z partnerem

Magdalena Pikulska Psychologia, Kraków

60 poziom zaufania

Witam!

Sytuacja, którą Pani opisuje jest trudna, nie mniej jednak dobrze, że dostrzega Pani niezgodności w wychowaniu syna i próbuje rozwiązać tę sytuację. Myślę, że powinna Pani spróbować jeszcze raz porozmawiać z mężem - sprawić, aby ta rozmowa była konstruktywna, przygotować się do niej, przedyskutować fakty, a pozbyć się obwiniania i nadmiernej emocjonalności.

Jeżeli spokojna rozmowa z mężem nie jest możliwa to może powinna Pani zaproponować mu mediacje rodzinne? W obecności osoby trzeciej możecie Państwo przedyskutować swoje problemy, wysłuchać ewentualnych spostrzeżeń mediatora, zastanowić się nad nimi, etc.

Jeżeli takie rozwiązanie nie przyniesie skutku to warto rozważyć radykalne metody, jak na przykład wyprowadzka z dzieckiem. W tym momencie Pani mąż ma przewagę, ponieważ wie, że po swojej stronie ma rodziców, mieszka Pani u teściów, a Pani rodzina jest daleko.

Proszę jednak pomyśleć o atmosferze w jakiej wychowuje się dziecko, a także o tym jak Pani będzie funkcjonowała za kilka lat, jeżeli pozwoli Pani na takie traktowanie swojej osoby zarówno przez męża jak i jego rodzinę. Groźby o odebranie dziecka, deprecjonowanie Pani autorytetu jako matki, a także nerwowa atmosfera w domu na pewno nie wpłyną prawidłowo na rozwój psychospołeczny dziecka.

Pozdrawiam i życzę odwagi w podjęciu decyzji