Zostałam napadnięta - jak sobie pomóc?

Ostatnio w pracy zostałam napadnięta, w sumie nic mi się nie stało, ale psychicznie sobie niezbyt radzę, pomimo że biorę leki uspokajające. Co mam zrobić żeby sobie pomóc?

KOBIETA ponad rok temu

Neurologia Nerwica Psychologia Zespół stresu pourazowego

Magdalena Pikulska Psychologia, Kraków

60 poziom zaufania

Witam!
Sytuacja, której Pani doświadczyła może wpływać zarówno na zachowanie jak i na emocje. Oprócz środków farmakologicznych może Pani pomyśleć również o wizycie u psychologa. Zapewne przez jakiś czas będzie utrzymywało się napięcie związane m.in. z lękiem przed przeżyciem podobnej sytuacji. Ważne jest, aby uświadomiła sobie Pani, że była to sytuacja przypadkowa, a nie celowa napaść na Panią (każdy może paść ofiarą napadu). Warto również pomyśleć o udziale w zajęciach w grupie wsparcia dla osób w podobnej sytuacji.
Zachęcam jednak do tego, aby o swoich obawach porozmawiała Pani z psychologiem, ponowne "przeżycie" poprzez rozmowę i przepracowanie sytuacji powinno zmniejszyć lęk.
Pozdrawiam

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Witam,

zalecana jest psychoterapia, relaksacja.

Pozdrawiam serdecznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Nie mam żadnych motywacji do działania - jak mam sobie pomóc? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Stres i nerwica lękowa – odpowiada Mgr Małgorzata Wierzbicka
Wszystko jest bez sensu, a mnie się nic nie chce - jak sobie pomóc? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak pomóc dziecku, które nie jest akceptowane przez rówieśników? – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Co zrobić, by odbudować związek małżeński i znów cieszyć się z życia? – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak
Jak mogę pomóc swojej przyjaciółce, u której podejrzewam depresję? – odpowiada Agnieszka Jamroży
Jak panować nad nerwami? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak pomóc osobie, która nie śpi? – odpowiada Paulina Witek
Jak pomóc mojej mamie? – odpowiada Dr n. med. Anna Zofia Antosik
Waga nastolatki - czy jest prawidłowa? – odpowiada Redakcja abcZdrowie

artykuły

Koronawirus: Bezpłatne porady psychologiczne NFZ. Przetestowaliśmy, jak to działa

W związku z pandemią koronawirusa oraz gwałtownym

Nie rozpoznał u siebie objawów zawału. Uratowała go rozmowa z żoną pacjenta

Dr. Chris Loreto doświadczony lekarz pracujący w j

Najczęstsze błędy psychoterapeutów, czyli jak nie marnować czasu i pieniędzy

Decyzja o szukaniu pomocy psychologicznej jest zwy

Jak pomóc dziecku, które zostało uderzone w twarz?

Witam wczoraj podczas zabawy córka została uderzona w buzie z prawej strony. Wieczorem zaczęła ją boleć dolna szczeka z lewej i pod uchem. Jeść moze tylko prawa strona, gady ruszam jej szczeka to ból jest po lewej. Buzi tez nie otworzy szerzej niż na 1 palec. Czy mam z nia jechać do Prokocim czy samo przejdzie.

KOBIETA, 37 LAT ponad rok temu

Badania kontrolne dzieci RTG zatok szczękowych Pediatria Dziecko

Dr n. med. Jolanta Uchman Pediatra, Poznań

68 poziom zaufania

konieczna jest konsultacja lekarska pozdrawiam

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Opuchlizna po uderzeniu palcem o kamień – odpowiada Lek. Tomasz Kowalczyk
Ból i opuchlizna po uderzeniu w szczękę – odpowiada Lek. Katarzyna Szymczak
Uderzenie głową u 2-latka – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska
Czy mogą być jakieś powikłania po uderzeniu się w głowę? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska
Uderzenie w twarz i opuchlizna – odpowiada Lek. Tomasz Budlewski
Co zrobić po uderzeniu w żuchwę? – odpowiada Lek. dent. Piotr Puchała
Szczękościsk po ekstrakcji zęba – odpowiada Lek. Konstanty Dąbski
Czy możliwy jest problem neurologiczny u dziecka? – odpowiada Paweł Żmuda-Trzebiatowski
Co oznacza ból głowy po uderzeniu? – odpowiada Dr n. med. Anna Błażucka
Blokada i strzelanie w żuchwie – odpowiada Dr n. med. Przemysław Łodej

artykuły

10 zaskakujących sposobów, żeby zajść w ciążę

Czy ciąża bez stosunku jest możliwa? Większość pow

Przyszedł rak nieborak

Dzisiaj podobno każdy ma raka, ale nie każdy jeszc

Sylwester Wilk, uczestnik Ninja Warrior Polska, stracił nogę w wypadku

12 sierpnia. Dzień, który zmienił życie 23-letnieg

Krzysztof Pietrych Pediatria, Sieradz

umów wizytę

Magdalena Szczęsna Pediatria, Warszawa

umów wizytę

Lek. Jadwiga Borostowska Pediatria, Gdańsk

umów wizytę

Ilona Hajdas – Kudela Pediatria, Katowice

umów wizytę

Jak pomóc 23-letniej córce, która została zdradzona i porzucona przez chłopaka?

moja córka ma 23 lata została zdradzona i porzucona przez chłopaka po 4 latach zwiazku ogromnie przezywa nic jej sie nie chce w kółko płacze jak moge jej pomóc

KOBIETA, 44 LAT ponad rok temu

Psychologia Psychoterapia Zdrada w związku

Mgr Justyna Piątkowska Psycholog, Gdynia

95 poziom zaufania

Dzień dobry!

Niestety, doświadczenie rozstania, odrzucenia, samotności, dotyka czasami każdego z nas.
Doświadczenie córki - chociaż bardzo bolesne i dla niej i dla Pani - jest możliwe do przejścia i (czego serdecznie życzę) z czasem będzie ona radziła sobie z nim coraz lepiej. To, co mogą teraz zrobić najbliżsi, to wspierać swoją obecnością, wspólnym spędzaniem czasu, dobrym słowem, zrozumieniem, wysłuchaniem i poradą - lub daniem czasu, wycofaniem się, nie dopytywaniem o intymne szczegóły (w zależności od tego, jakie potrzeby będzie zgłaszała córka).
Często najlepszym pytaniem jest "Jak mogę ci pomóc?", "Czy jest coś, co mogłabym zrobić?".
Warto też być czujnym, czy smutek i żałoba córki nie trwa zbyt długo lub nie staje się dla niej niebezpieczna, destrukcyjna, nie zamienia się w nastrój depresyjny. W takiej sytuacji warto polecić spotkanie z psychologiem. Być może jest to dobry moment na takie rozwiązanie?

Pozdrawiam!

Dr Daniel Melerowicz Psychologia, Katowice

60 poziom zaufania

Dzień dobry. Jedyne co może Pani zrobic to być z córką, pokazać jej, że czuje Pani jej smutek, rozumie go i daje jej do niego prawo. często przypominac, że może na Panią liczyć. Pozdrawiam.

Mgr Ewelina Balcerowska-Mróz Psycholog, Radom

28 poziom zaufania

Witam. Ból porzucenia jest bardzo silny i trudny do zniesienia, szczególnie przez młodą dziewczynę. Myślę, że warto, by Pani, jako matka, okazała zrozumienie wobec bólu córki. Warto być, rozmawiać, ale nie w sposób "nic się nie stało", albo "nie przejmuj się, będzie dobrze". Raczej "wyobrażam sobie, co czujesz", "rozumiem, ze jest ci bardzo źle", "To musi być straszne, gdy ktoś kogoś opuszcza" - paradoksalnie, słysząc takie słowa, córka poczuje się rozumiana, poczuje, że ma wsparcie. Bo nie warto mówić, że nic się nie stało, gdy ból odbiera chęć do życia. Proszę współtowarzyszyć córce w bólu - to najlepsze, co można zrobić. Z resztą musi poradzić sobie sama, czego serdecznie życzę.