Co może oznaczać odrealnienie?

Witam! 2 miesiące temu siedziałem na bezrobociu przez 3 miesiące i zaczynałem popadać w lekką depresje z tego powodu. Wymyślałem sobie choroby, a do tego paliłem. Postanowiłem skończyć z tym nałogiem i wesprzeć się Desmoxanem. Brałem 3 dni- wtorek, środa, czwartek. Ale nie udało mi się rzucić, wiec w piątek odstawiłem. Dziwnym zbiegiem okoliczności w nocy z piątku na sobote miałem straszny atak paniki. Trząsłem się i nie ogarniałem co sie dzieje. Milem wrażenie, ze jak usnę to sie nie obudzę. Zadzwoniłem po pogotowie, które podejrzewało, ze jestem pod wpływem narkotyków. Zrobili badania, ale w krwi nic nie wykryli. Przez tydzień byłem odrealniony i nie ogarniałem co się dzieje. W międzyczasie poszedłem do psychologa i psychiatry, a także zrobiłem badania u neurologa. Lęki nadal mam, ale w dużo mniejszym stopniu, chociaż cały czas w podświadomości mi zostają pewne rzeczy jak np. Paniczny lek przed śmiercią i bezcelowość życia. Mam 20 lat, pale od 4 i nie mam pojęcia co się dzieje. Jestem zapisany na EEG i Tomografie, które powinny ostatecznie wykluczyć jakieś większe choroby. Czy to coś na tle psychicznym? Pozdrawiam
MĘŻCZYZNA, 21 LAT ponad rok temu

Witam Pana
Objawy, które Pan opisuje, w tym liczne lęki, często towarzyszą
zaburzeniom lękowym, nerwicowym.
Ataki paniki, którym towarzyszą uciążliwe objawy somatyczne
są również jedną z wielu postaci zaburzeń lękowych.
Prawdopodobnie stres lub przykre doświadczenia z przeszłości
wywołały u Pana bezpodstawny, a jednak dla Pana zatrważający lęk.
Zaburzenia nerwicowe i ataki paniki bardzo często przyczyniają się
do odczuwania różnych nieprzyjemnych objawów somatycznych.
Poczucie derealizacji to zaburzenie dysocjacyjne,
które wyzwala się w okresach bardzo dużego stresu
niechcianych emocji, traumatycznych wydarzeń
i / lub pod wpływem silnych lęków.
Bardzo często współwystępuje również z zaburzeniami lękowymi,
depresją kliniczną, chorobą afektywną dwubiegunową,
zaburzeniem obsesyjno-kompulsywnym, w napadach paniki
a także po traumatycznych przeżyciach w dzieciństwie.
Zdarza się, że w szczególnie obciążających sytuacjach
lękowych umysł, broniąc się przed poczuciem zagrożenia,
powoduje odcięcie od otaczającej rzeczywistości całkowicie
zniekształcając jej odbiór.
Przyczyną może być też alkohol czy narkotyki.
Jednak rzetelną diagnozę można postawić tylko podczas osobistej
konsultacji po wnikliwym przyjrzeniu się różnym sytuacjom
i wydarzeniom na przestrzeni Pana życia, które doprowadziły
do opisanych zaburzeń.
Bardzo ważne jest, żeby Pana problem został prawidłowo
zdiagnozowany i żeby Pan rozpoczął psychoterapię.
Aby skutecznie wyleczyć zaburzenia lękowe i ich uciążliwe
konsekwencje, trzeba poznać dokładnie naturę Pana problemu,
dotrzeć do przyczyny Pana lęków, ataków paniki…
i na tej podstawie opracować właściwą metodę terapii.
Zachęcam Pana do podjęcia psychoterapii.
Terapeuta pomoże Panu uporać się zarówno z objawami
jak i przyczynami zaburzeń lękowych i ataków paniki
oraz ich konsekwencjami dzięki czemu odzyska Pan spokój,
równowagę wewnętrzną i radość życia.
Gdyby chciał Pan porozmawiać ze mną o problemie,
to zapraszam do kontaktu.
Istnieje możliwość konsultacji online,
np. za pośrednictwem komunikatora Skype.
Pozdrawiam serdecznie,

Hanna Markiewicz,
psycholog,
konsultacje@psycholog24online.pl
tel. 505 075 298,
http://psycholog24online.pl

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty