Czy wystarczą zastrzyki z osocza bogatopłytkowego?
Co z tym zrobić, czy wystarczą zastrzyki z osocza bogatopłytkowego? 1413 nadgarstka prawego : Badanie wykonano w przekrojach poprzecznych, koronalnych I strzałkowych w obrazach T1, T2, PD -zależnych, bez i z saturacją tkanki tłuszczowej, przed I po dożylnym podaniu środka kontrastowego. Dane ze skierowania : Skręcenie I naderwanie nadgarstka. Niezrośnięte jądro kostnienie wyrostka rylcowatego kości łokciowej. Uszkodzenie chrząstki trójkątnej z cechami naderwania jej przyczepu łokciowego oraz drobną, śródmiąższową szczeliną pęknięcia w Jej części promieniowej. Lokalne zmiany odczynowo-zapalne w sąsiedztwie uszkodzonego kompleksu chrząstki, wyraźne zwiększenie ilości płynu w stawie promieniowo-łokciowym dalszym oraz podchrzęstne zmiany odczynowo-degeneracyjne głowy kości łokciowej, z nieco nierównym zarysem Jej powierzchni stawowej. Drobne, podchrzęstne ognisko degeneracyjne w dłoniowej części nasady dalszej kości promieniowej oraz niewielkie skostnienie w chrząstce nasady w tej okolicy. Niewielkie zwiększenie ilości płynu w sąsiedztwie kości łódeczkowatej I grochowatej. Kości nadgarstka o prawidłowej lokalizacji I wielkości, o prawidłowym kształcie I strukturze. Stawy śródnadgarstkowe o prawidłowej grubości I strukturze chrząstek, bez zwiększenie ilości płynu w ich obrębie; aparat więzadłowy tych stawów bez cech uszkodzenia. Ścięgna okolicy nadgarstka, zarówno grupy dłoniowej jak i grzbietowej, o prawidłowej grubości i strukturze, bez zwiększenia ilości płynu w ich pochewkach. Nerw pośrodkowy w objętym badaniem odcinku bez cech kompresji, o prawidłowej grubości i strukturze. W zakresie objętych badaniem tkanek miękkich ręki patologii nie stwierdzono.
Wnioski : Cechy zastarzalego uszkodzenia (naderwania) chrząstki trójkątnej, z niewielkim lokalnym odczynem wysiękowo-zapalnym i drobnymi, najpewniej wtórnymi, zmianami degeneracyjnymi.
