Zmiany zwyrodnieniowo-przeciążeniowe łąkotki przyśrodkowej

Witam! Dostałam wyniki RM: Umiarkowane zmiany zwyrodnieniowo-przeciążeniowe łąkotki przyśrodkowej z peryferyjnym skośnym pęknięciem rogu tylnego i tylnej części trzonu dochodzącym do dolnej powierzchni łąkotki. Nieznaczne ścieńczenie chrząstki obwodowo w przedziale przyśrodkowym. Łąkotka boczna i chrząstka przedziału bocznego w normie. Dyskretne ścieńczenie chrząstki rzepki. Aparat więzadłowy stawu kolanowego zachowany. Nie wykazano zmian obrzękowych szpiku kostnego, patologicznej ilości wysięku ani wolnych ciał śródstawowych. Czy w tej sytuacji wymagany jest zabieg chirurgiczny, czy wystarczy odpowiednie leczenie lub zabiegi? Dziękuję. Z poważaniem Ewa

KOBIETA, 58 LAT ponad rok temu

Ortopedia Choroby zwyrodnieniowe

Co jeść przy dolegliwościach ze strony układu ruchowego?

Twój układ ruchowy daje Ci w kość? Pokonaj to... dietą. Sprawdź, co warto jeść, aby kręgosłup nie bolał. Dietetyk kliniczny podpowiada, na jakie produkty warto zwrócić uwagę.

Lek. Paweł Baljon

77 poziom zaufania

Witam serdecznie, łąkotki pochłaniają ok. 50 % obciążeń w wyproście i 80 % w zgięciu stawu. Przez to są bardzo podatne na uszkodzenia. Zakładam, że wskazaniem do wykonania MRI stawu kolanowego był przebyty uraz stawu bądź dokuczliwy ból podczas chodzenia. Zmiany zwyrodnieniowe łąkotki mogą wynikiem powtarzających się niewielkich urazów stawu kolanowego, które w efekcie prowadzą do tego typu uszkodzeń. W zależności od objawów klinicznych i subiektywnych dolegliwości chorego konstruowane jest leczenie. Jeśli np. dolegliwości bólowe są na tyle duże, że komplikują one codzienną aktywność fizyczną, to należy zgłosić to lekarzowi POZ, który w takiej sytuacji może wystawić skierowanie do poradni ortopedycznej z dopiskiem "Pilne", co będzie skutkowało wcześniejszym terminem wizyty u lekarza ortopedy. Jedną z metod dalszej diagnostyki może być artroskopia, czyli ocena wnętrza stawu kolanowego przy pomocy artroskopu (bez szerokiego otwierania stawu). Łąkotki z racji słabego ukrwienia mają bardzo słabą tendencję do gojenia. Tylko wobec niewielkich zmian można spróbować leczenia zachowawczego. W większości przypadków konieczny jest jednak wspomniany wcześniej zabieg artroskopowy i chirurgiczne opracowanie uszkodzenia.