Co oznaczają problemy z oddychaniem i bóle w klatce piersiowej?

Szanowni Państwo, jestem kobietą w wieku 60 lat. Ważę 74 kg, 163 cm wzrostu. Generalnie jestem zdrowa, aktywna i pracuję zawodowo. Mój problem polega na tym, że od wielu lat miewam bóle w górnej części klatki piersiowej po obu stronach tuż pod obojczykami, bóle te są tępe i duszące, to znaczy ograniczają swobodne oddychanie. Pojawiają się co jakiś czas i nie są powodowane wzmożonym wysiłkiem. Lekarz stwierdził, że są to bóle reumatyczne i wykluczył serce. Mam też kłopoty z regularnym oddychaniem i często wtedy pokasłuję. Chciałabym nadmienić, że nerwy wpływają w znacznym stopniu na moje samopoczucie i bóle te nasilają, gdy jestem narażona na stres. Oprócz tego od wielu lat mam problem z oddychaniem po wzmożonym wysiłku, jeśli zaczynam intensywnie ćwiczyć, to po jakimś czasie czuję, że oddech się spłyca, nie mogę głębiej odetchnąć i brakuje mi powietrza. Lekarz stwierdził, że jest to astmapowysiłkowa i zalecił zażywanie leku przed planowanym wysiłkiem. Moje ciśnienie jest nieznacznie powyżej normy 80/140, a cholesterol wrócił do normy, kiedy zmieniłam swoją dietę na niskokaloryczną z przewagą jarzyn i owoców i kiedy prawie całkowicie wyeliminowałam mięso i nabiał, na które mam nietolerancję. Zmiana żywienia nie wpłynęła niestety na poprawę moich kłopotów z oddychaniem. Proszę o pomoc w ustaleniu, co może powodować opisane objawy i dziękuję za pomoc.

KOBIETA, 60 LAT ponad rok temu

Witam!
Opisany ból w klatce piersiowej i duszność mogą mieć podłoże nerwicowe (psychogenne). Jest to prawdopodobne z tego względu, że wykluczono podłoże sercowe (brak związku z wysiłkiem jest dość ważnym argumentem), a dolegliwości pozostają w związku ze stresem, napięciem nerwowym. Zarówno duszność powysiłkowa jak i ta po stresie mogą być objawami astmy, gdyż stres i wysiłek fizyczny są częstymi przyczynami napadów astmy. W celu zapobiegania dolegliwościom bólowym i dyskomfortowi w klatce piersiowej warto rozważyć odpowiednie leczenie przeciwlękowe. Wartości ciśnienia tętniczego nie są niepokojące i raczej nie wymagają stosowania leków. Proponuję skonsultować problem z psychiatrą lub lekarzem rodzinnym w celu zastosowania odpowiedniego leczenia.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

portal.abczdrowie.pl
Patronaty