Wszy łonowe jest to choroba pasożytnicza. Do zakażenia może dojść przez bezpośredni kontakt z osobą chorą w czasie stosunku (dlatego zaliczana jest do chorób wenerycznych). Poza tym do zakażenia może też dojść poprzez używanie bielizny, ręczników, odzieży i pościeli, z którą miała uprzednio kontakt osoba zakażona. Wszy potrafią skakać nawet na znaczne odległości. Osiągają one wielkość około 1-1,5-2 mm i składają jaja, czyli gnidy, które przyczepione są u podstawy włosów łonowych. Wszy łonowe mają kolor biało-żółty i z tego powodu trudno jest je niekiedy zauważyć. Wszy łonowe objawiają się nasilonym świądem, który występuje w okolicy wzgórka łonowego, ud i pachwin. Dodatkowo, niezależnie od pierwotnych objawów, może wystąpić odczyn alergiczny, objawiający sie zaczerwienieniem i nasileniem świądu.
Jeśli chodzi o leczenie wszy łonowych to z racji tego, że jest to choroba weneryczna zajmuje sie tym lekarz dermatolog. Panuje, nieprawdziwe zresztą przekonanie, że zakażenie wszami łonowymi wynika z braku higieny. Jest to jednak przekonanie, które jest całkowicie nieprawdziwe, dlatego choroby tej nie należy się wstydzić.
Samemu można rozpocząć leczenie od depilacji okolic łonowych. Poza tym należy odkazić pościel, bieliznę oraz wszystkie ubrania. Można zrobić to poprzez pranie ich w wysokiej temperaturze lub szczelne zamknięcie w worku plastikowym na około 3-4 dni. Poza tym ważne jest, aby leczenie objęło obydwu partnerów seksualnych. Nawet jeśli problem jest wstydliwy trzeba powiedzieć o nim partnerowi, w przeciwnym razie leczenie będzie nieskuteczne. W aptece dostępne są bez recepty preparaty z permetryną. Trzeba stosować je według wskazań zamieszczonych na ulotce dołączonej do opakowania. Poza tym na noc można stosować preparaty z lindanu. Kuracje powtarza sie po upływie około 8-10 dni. Zastosować można też dimetykon, który oddziałuje zarówno na wszy, jak i na gnidy, przy czym jest nieszkodliwy i nietoksyczny dla człowieka i nie podrażnia jego skóry. Środki te można zakupić w aptece.
