Gdzie leży przyczyna stanów podgorączkowych?

Witam od paru miesięcy miewam w dzień stany podgorączkowe 37-37,2 i ostatnio też obfite poty robiłem już różne badania (morfologia z rozmazem ręcznym,tsh,on,crp) i wszystko wychodzi dobrze jedynie glukoza 121(od paru lat mam podwyższony cukier ale to rodzinne bo ojciec i babka mają cukrzycę ) lekarz nie umie znaleźć przyczyny odsyła do dentysty (mam kilka zębów do leczenia) choruje kilka lat na nerwicę lękowa i depresję (biorę regularnie leki od pewnego czasu mam też nadciśnienie ale obecnie za pomocą leków trochę się unormowało na podstawie wyników lekarz wykluczył białaczkę badał palpitacji nie węzły szyjne i obojczykowe tu też jest ok więc gdzie leży przyczyna ???
MĘŻCZYZNA, 35 LAT ponad rok temu

Witam,

stan podgorączkowy mobilizuje organizm do walki z chorobą, czyli można powiedzieć, że Pana organizm jest w gotowości, nieleczone zęby są ogniskiem zapalnym - mogą powodować infekcję. Wskazana jest dodatkowo konsultacja endokrynologiczna. Stany podgorączkowe mogą mieć podłoże psychogenne, przyczyną może być nerwica. Jeśli chodzi o zaburzenia lękowe i depresyjne leki niwelują tylko objaw nie leczą przyczyny, najlepszą metodą jest psychoterapia poznawczo - behawioralna.
Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną często objawiają się np. tachykardią (przyspieszonym biciem serca) i podwyższone ciśnienie krwi, inne objawy to; nerwobóle, uczucie zdenerwowania, drżenie, napięcie mięśniowe, pocenie się, zawroty głowy, ucisk w klatce piersiowej, klucha w gardle, suchość w jamie ustnej, problemy gastryczne, przyspieszony oddech w wyniku pobudzenia układu autonomicznego (współczulnego).
Lęk jest reakcją pojawiającą się w sytuacji, w wyniku interpretacji przez osobę zagrożenia, wyróżniamy aspekt; poznawczy (myśli, wyobrażenia), fizjologiczny (doznania w ciele) oraz behawioralny (odnosi się do zachowania).
Wszystkie te czynniki wzajemnie na siebie oddziaływają wywołując stany lękowe. Aspekt fizjologiczny jest instynktem samozachowawczym, czyli reakcją organizmu w odpowiedzi na zagrożenie, mobilizuje organizm do walki lub ucieczki, w wyniku pobudzenia układu współczulnego (autonomicznego). Aspekt poznawczy bazuje na myślach, wyobrażeniach o treści negatywnej, występuje pierwotnie w stosunku do emocji i aspekt behawioralny - to są przejawiane zachowania, Lęk można zniwelować na dwa sposoby: zmniejszając poczucie zagrożenia (farmakologicznie) lub zwiększając wiarę we własne umiejętności radzenia sobie z trudną sytuacją. Pomocny jest trening relaksacyjny; kiedy jesteśmy fizycznie zrelaksowani – następuje odprężenie psychiczne i odwrotnie, gdy psychicznie się zrelaksujemy – nastąpi odprężenie fizyczne,
W Pana przypadku zalecana jest psychoterapia poznawczo - behawioralna, techniki relaksacyjne, psychoedukacja, która pomoże zrozumieć mechanizm powstawania objawów, wpłynie na jakość życia.

Pozdrawiam serdecznie

0

Witam Pana Serdecznie,

Przyczyną Pana stanów podgorączkowych może być zdiagnozowana przez lekarza nerwica lękowa.

Wskazana byłaby kontrolna konsultacja endokrynologiczna i diabetologiczna.

Życzę Panu tylko dobrego samopoczucia,
irena.mielnik.madej@gmail.com

0

Proszę też pamiętać
Około 90% wszystkich chorych na cukrzycę oraz z zaburzeniami gospodarki węglowodanowej choruje również na polineuropatię cukrzycową.
Polineuropatią nazywamy uszkodzenie nerwów obwodowych.
Polineuropatia może przebiegać skrycie i ujawniać się w różnie długim okresie od momentu rozpoznania cukrzycy.

Najczęściej pierwszym i głównym objawem jest ostry, piekący i przeszywający ból zlokalizowany jako „ skarpetki”.
Bólom towarzyszy mrowienie i drętwienie kończyn, uczucie ich oziębienia, często przeczulica skóry kiedy to lekki dotyk powoduje ból.
Po pewnym czasie pojawiają się zaburzenia czucia w kończynach.
Objawy nasilają się nocą.
Polineuropatia może dotyczyć również włókien autonomicznych co przejawia się zaburzeniem czynności przewodu pokarmowego ( biegunki, zaparcia), układu sercowo-naczyniowego ( zaburzenia rytmu serca, spadki ciśnienia tętniczego krwi) lub układu moczowo płciowego np impotencja.
Leczenie neuropatii jest trudne i złożone. W zasadzie nie istnieją leki zatrzymujące postęp choroby. Leczenie skupia się głownie na uśmierzaniu bólu. Skuteczność klasycznych leków przeciwbólowych jest niewielka. W przypadku polineuropatii cukrzycowej klasyczne NLPZ są wręcz przeciwwskazane ze względu na ryzyko działań niepożądanych w stosunku do nerek, które i tak są narażone na uszkodzenie w przebiegu cukrzycy ( nefropatia cukrzycowa).
Do leków mających działanie przeciwbólowe należą niektóre leki przeciwdepresyjne i przeciwdrgawkowe. Pomocniczo stosuje się dożylne wlewy z lidokainy oraz miejscowo kapsaicynę.

Stosuje się też leki poprawiające funkcjonowanie uszkodzonych nerwów: kwas α-liponowy (ALA) oraz witaminy z grupy B, generalnie są to leki zarejestrowane do leczenia polineuropatii cukrzycowej.
Bardzo ważne jest rehabilitacja i usprawnianie, które w pewnym stopniu hamuje postęp zaników mięśniowych.

Diagnostyką i leczeniem zajmują się niektórzy neurolodzy. Proszę pamiętać o kontroli

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty