Jaskra młodzieńcza – co to jest?
Jestem kobietą i mam 21 lat. 3 lata temu ziagnozowano u mnie jaskrę "młodzieńczą". Nie za bardzo rozumiem co to znaczy? Z góry dziękuję za pomoc.
Jestem kobietą i mam 21 lat. 3 lata temu ziagnozowano u mnie jaskrę "młodzieńczą". Nie za bardzo rozumiem co to znaczy? Z góry dziękuję za pomoc.
Szanowna Pani,
Istotą choroby jest wzrost ciśnienia śródgałkowego, który nieleczony prowadzi w szybkim tempie do uszkodzenia nerwu wzrokowego i znacznego pogorszenia ostrości wzroku. Etiologia tej postaci jaskry jest nieznana. Patomechanizm wykazuje zmniejszony odpływ cieczy wodnistej z powodu anomalii przedniego odcinka gałki ocznej. Rozpoczyna się między 10–35 rokiem życia.
Charakterystyczny dla jaskry młodzieńczej jest brak objawów podmiotowych, czasem tylko pojawiają się: brak apetytu, zmiany w zachowaniu, bóle głowy (rozpoznawane najczęściej jako naczynioruchowe), dyskomfort widzenia i przewlekłe, trudno poddające się leczeniu zapalenie spojówek.
Obecnie wiadomo, że istotą jaskry młodzieńczej i jaskry pierwotnej otwartego kąta nie jest wartość ciśnienia śródgałkowego, a stopień postępu neuropatii wzrokowej, której wyrazem są charakterystyczne zmiany morfologiczne głowy nerwu wzrokowego prowadzące do powstania ubytków w polu widzenia.
Celem leczenia jaskry jest osiągnięcie takich wartości ciśnienia śródgałkowego, które przy uwzględnieniu wszystkich, istniejących u danego chorego czynników ryzyka, pozwolą na skuteczne zahamowanie procesu chorobowego. Ponadto koniecznie należy pamiętać, że raz jaskrowo uszkodzone oko łatwiej ulega dalszym zmianom, nawet przy niższych wartościach ciśnienia wewnątrzgałkowego.
Wiadomo również, że im szybciej postępuje jaskra, tym bardziej należy obniżać ciśnienie w gałce ocznej. Zawsze należy dążyć do tego, aby stabilizację procesu jaskrowego osiągnąć przy możliwie najmniejszej ilości i liczbie stosowanych leków, co zminimalizuje ich działanie niepożądane. Stosowane leki to leki z grupy blokerów kanałów wapniowych, beta-blokerów oraz blokujących anhydrazę węglanową.
Powinna Pani być pod stałą opieką lekarza okulisty, systematycznie udawać się na wizyty kontrolne i przestrzegać zaleceń lekarza okulisty. Choroba odpowiednio leczona i monitorowana nie wpływa znacząco na pogorszenie jakości życia.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki: