Można wyróżnić dwa rodzaje łupieżu: łupież suchy oraz łupież tłusty. Łupież suchy zazwyczaj pojawia się u osób poniżej 20 roku życia, podczas gdy łupież tłusty zazwyczaj u tych powyżej 20 roku życia. Łupież tłusty często występuje też u osób z łojotokowym zapaleniem skóry. Łupież tłusty tworzy na głowie rodzaj żółtych strupów. W związku z występowaniem tego typu łupieżu może pojawić się też łysienie łojotokowe. Poza tym łupież tłusty należy odróżnić od innych chorób skóry głowy, które mogą dawać podobne objawy. Jedną z takich chorób jest grzybica łojotokowa. Grzybica łojotokowa nie obejmuje zazwyczaj całej skóry głowy, włosy mogą stawać sie w jej przebiegu szara, białe lub matowe. Łupież tłusty utrzymywać się może przez całe życie. Do czynników, które mogą powodować lub nasilać występowanie łupieżu zalicza sie: zaburzenia hormonalne, niewłaściwą pielęgnację włosów i skóry głowy, nadmierne nasłonecznienie, zanieczyszczenia powietrza, zaburzenia immunologiczne, stres oraz występowanie drożdżopodobnego grzyba Malassezia furfur.
Przy zastosowaniu odpowiedniego leczenia możliwe jest całkowite pozbycie się łupieżu. U niektórych osób ma on jednak szczególną zdolność do nawracania. Najlepiej, aby potwierdzić diagnozę udać się do lekarza dermatologa. W wątpliwych przypadkach można wykonać test na obecność grzyba. Najczęściej jednak ustalenie diagnozy nie przysparza trudności, ze względu na bardzo charakterystyczny obraz kliniczny choroby.
W leczeniu stosuje się rożnego typu maści, kremy i żele, które można zakupić w aptece. W przebiegu leczenia łupieżu tłustego stosuje się leki przeciwgrzybicze z grupy pochodnych imidazoli. Poza tym można stosować preparaty złuszczające oraz przeciwłojotokowe.
W Pańskim przypadku, przy tak dużym nasileniu objawów wskazana jest pilna wizyta u dermatologa, który zleci odpowiednie leczenie.
W leczeniu łupieżu stosuje się wiele leków.
