Witam,
jeśli farmakoterapia nie przynosi optymalnych rezultatów, wskazane jest równolegle leczenie metodą psychoterapii. W Pani przypadku odpowiednio dobrane leczenie, może być szansą na poprawę samopoczucia i zmniejszenie objawów.
Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną często objawiają się nerwobólami, tak jak Pani prezentuje lub też inne objawy, takie jak; np. tachykardią (szybkie tętno), wysokie ciśnienie krwi, problemy gastryczne, ucisk w klatce piersiowej (taki dyskomfort), klucha w gardle, napięcie mięśniowe, niepokój (lęk), bóle pleców, karku, bóle głowy, w wyniku pobudzenia układu autonomicznego (współczulnego).
Lęk jest reakcją pojawiającą się w sytuacji, w wyniku interpretacji przez osobę zagrożenia, wyróżniamy aspekt; poznawczy (myśli, wyobrażenia), fizjologiczny (doznania w ciele) oraz behawioralny (odnosi się do zachowania).
Wszystkie te czynniki wzajemnie na siebie oddziaływają wywołując stany lękowe. Aspekt fizjologiczny jest instynktem samozachowawczym, czyli reakcją organizmu w odpowiedzi na zagrożenie, mobilizuje organizm do walki lub ucieczki, w wyniku pobudzenia układu współczulnego (autonomicznego). Aspekt poznawczy bazuje na myślach, wyobrażeniach o treści negatywnej, występuje pierwotnie w stosunku do emocji i aspekt behawioralny - to są przejawiane zachowania,
Lęk można zniwelować na dwa sposoby: zmniejszając poczucie zagrożenia (farmakologicznie) lub zwiększając wiarę we własne umiejętności radzenia sobie z trudną sytuacją. Pomocny jest trening relaksacyjny; kiedy jesteśmy fizycznie zrelaksowani – następuje odprężenie psychiczne i odwrotnie, gdy psychicznie się zrelaksujemy – nastąpi odprężenie fizyczne,
W Pani przypadku zalecana jest psychoterapia poznawczo - behawioralna, techniki relaksacyjne, psychoedukacja, która pomoże zrozumieć mechanizm powstawania objawów, poprawi się Pani jakość życia.
Pozdrawiam serdecznie
