U mnie cukrzycę wykryto niedawno i biorę insulinę 4 razy dziennie. Jestem bezrobotny. Co dalej mam robić, jaką pracę? Mam wykształcenie podstawowe. Byłem kierowcą, teraz wiem, że nie mogę wykonywać zawodu. Co mam dalej zrobić? Czy mogę starać się o rentę? Mam 46 lat i ponad 20 lat pracy.
Witam!
Cukrzyca uniemożliwia wykonywanie pracy w której spadek stężenia cukru (hipoglikemia) we krwi mógłby spowodować nagłą utratę przytomności. Praca kierowcy zawodowego stwarza takie zagrożenie. Trudno tutaj oceniać prawdopodobieństwo wystąpienia hipoglikemii, natomiast istnieje realne ryzyko wystąpienia takiej sytuacji. W Pańskiej sytuacji podstawowym rozwiązaniem wydaje się być przekwalifikowanie zawodowe zorganizowane przez urząd pracy. Do zawodów przeciwwskazanych w Pana sytuacji należy praca w kopalni, praca przy maszynach w ruchu, praca przy piecach, w wysokiej temperaturze, spalarniach, hutach itp., na torach kolejowych, w górnictwie, praca na wysokościach (rusztowania, dźwigi), a także praca jako kucharz, cukiernik, piekarz, praca w odosobnieniu. Proponuję zgłosić się do urzędu pracy w celu uzyskania pomocy. W tej chwili wydaje się, że nie ma przesłanek sugerujących możliwość przyznania renty. Pozdrawiam serdecznie!
Proszę też pamiętać
Jednym z powszechnych komplikacji zaburzeń gospodarki węglowodanowej jest polineuropatia cukrzycowa. Neuropatia może przebiegać skrycie lub ujawniać się w różnie długim okresie od momentu rozpoznania cukrzycy. Częstość występowania neuropatii cukrzycowej dotyczy do 90% wszystkich chorych na cukrzycę, a około 10% ma kliniczne objawy neuropatii jeszcze przed postawieniem rozpoznania cukrzycy.
Najczęściej pierwszym i głównym objawem jest ostry, piekący i przeszywający ból zlokalizowany jako „ skarpetki”.
Bólom towarzyszy mrowienie i drętwienie kończyn, uczucie ich oziębienia, często przeczulica skóry kiedy to lekki dotyk powoduje ból.
Po pewnym czasie pojawiają się zaburzenia czucia w kończynach.
Objawy nasilają się nocą.
Leczenie neuropatii jest trudne i złożone. W zasadzie nie istnieją leki zatrzymujące postęp choroby. Leczenie skupia się głownie na uśmierzaniu bólu. Skuteczność klasycznych leków przeciwbólowych jest niewielka. W przypadku polineuropatii cukrzycowej klasyczne NLPZ są wręcz przeciwwskazane ze względu na ryzyko działań niepożądanych w stosunku do nerek, które i tak są narażone na uszkodzenie w przebiegu cukrzycy ( nefropatia cukrzycowa).
Do leków mających działanie przeciwbólowe należą leki przeciwdepresyjne i przeciwdrgawkowe. Pomocniczo stosuje się dożylne wlewy z lidokainy oraz miejscowo kapsaicynę.
Stosuje się też leki poprawiające funkcjonowanie uszkodzonych nerwów: kwas α-liponowy (ALA) oraz witaminy z grupy B, generalnie są to leki zarejestrowane do leczenia polineuropatii cukrzycowej.
Bardzo ważne jest rehabilitacja i usprawnianie, które w pewnym stopniu hamuje postęp zaników mięśniowych.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
