Czerwona twarz i granatowy nos

Witam, mój mąż ma 64 lata, ma cukrzycę, wieńcówkę i nadciśnienie tętnicze. Przyczyną mojego niepokoju jest fakt, że ma strasznie czerwoną twarz oraz granatowy nos. Wielokrotnie zadaję pytanie lekarzowi, co jest tego przyczyną i każdy mówi, że to od przyjmowanych leków. Co można z tym zrobić, czy to rzeczywiście wina leków?

MĘŻCZYZNA, 65 LAT ponad rok temu

Witam serdecznie!

Rozumiem, że opisane przez Panią zmiany na twarzy u męża są stałe i nie ma sytuacji w których twarz wraca do swojego normalnego zabarwienia (jeżeli jednak zmiany mają charakter napadowy warto skonsultować się z alergologiem, albo przynajmniej dermatologiem).
Niestety jest bardzo prawdopodobne że zmiany są rzeczywiście pochodzenie lekowego oraz wynikające z chorób na które cierpi Pani mąż. Jeżeli tak jest trudno będzie uzyskać poprawę wyglądu skóry. Jednak warto wykluczyć jeszcze inne przyczyny i z tego powodu wskazane jest wykonanie podstawowych badań laboratoryjnych, EKG oraz RTG płuc. Badania te można wykonać w ramach podstawowej opieki zdrowotnej, ale konieczne jest skierowanie od lekarza rodzinnego.
Warto również skorzystać z pomocy dermatologa, po obejrzeniu zmian i dokładnym zebraniu wywiadu być może lekarz spróbuje zmodyfikować terapię. Do dermatologa nie jest konieczne skierowanie.

Pozdrawiam

0

Proszę też pamiętać
Jednym z powszechnych komplikacji zaburzeń gospodarki węglowodanowej jest polineuropatia cukrzycowa. Neuropatia może przebiegać skrycie lub ujawniać się w różnie długim okresie od momentu rozpoznania cukrzycy. Częstość występowania neuropatii cukrzycowej dotyczy do 90% wszystkich chorych na cukrzycę, a około 10% ma kliniczne objawy neuropatii jeszcze przed postawieniem rozpoznania cukrzycy.
Najczęściej pierwszym i głównym objawem jest ostry, piekący i przeszywający ból zlokalizowany jako „ skarpetki”.
Bólom towarzyszy mrowienie i drętwienie kończyn, uczucie ich oziębienia, często przeczulica skóry kiedy to lekki dotyk powoduje ból.
Po pewnym czasie pojawiają się zaburzenia czucia w kończynach.
Objawy nasilają się nocą.
Leczenie neuropatii jest trudne i złożone. W zasadzie nie istnieją leki zatrzymujące postęp choroby. Leczenie skupia się głownie na uśmierzaniu bólu. Skuteczność klasycznych leków przeciwbólowych jest niewielka. W przypadku polineuropatii cukrzycowej klasyczne NLPZ są wręcz przeciwwskazane ze względu na ryzyko działań niepożądanych w stosunku do nerek, które i tak są narażone na uszkodzenie w przebiegu cukrzycy ( nefropatia cukrzycowa).
Do leków mających działanie przeciwbólowe należą leki przeciwdepresyjne i przeciwdrgawkowe. Pomocniczo stosuje się dożylne wlewy z lidokainy oraz miejscowo kapsaicynę.

Stosuje się też leki poprawiające funkcjonowanie uszkodzonych nerwów: kwas α-liponowy (ALA) oraz witaminy z grupy B, generalnie są to leki zarejestrowane do leczenia polineuropatii cukrzycowej.
Bardzo ważne jest rehabilitacja i usprawnianie, które w pewnym stopniu hamuje postęp zaników mięśniowych.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty