Czy choruję na nerwicę?

Czy mam nerwice? Witam, na początku mojego opisu powiem kiedy zaczęły się moje objawy, zaczęły się one pod koniec kwietnia przed maturą. Moje objawy od początku tego okresu to problemy żołądkowe-niestrawność , bóle głowy, odrealnienie, od czasu do czasu parcie na mocz, czasami problemy ze wzrokiem, bezsenność--budzenie się w nocy w lęku, niekiedy wysokie ciśnienie i wysoki puls, bóle mięśni, ciągle napięcie, zmęczenie po przebudzeniu, pojawiała się także sennosc i znużenie ale od kilku dni biorę żeńszeń oraz magnez z witamina b6, od kilku dni zupełnie inaczej czuje swoje ciało tak jakby mam zmniejszone czucie, szybko dretwieje mi noga jak mam np nogę na nogę, zesztywnione mięśnie szyi ale to przeszło, bóle w klatce piersiowej- prawdopodobnie nerwobóle, lęk o swoje zdrowie, ciągłe wyszukiwanie chorób które mogą mi dolegać. Nadmienie jeszcze że w ostatnim czasie byłem poddany silnemu stresowi w związku z maturami i sytuacją w rodzinie która mnie bardzo poruszyła. Badania które wykonałem w tym czasie to : dwa razy morfologia-ok, badanie kalu na pasożyty- negatywny, badanie moczu-ok, okulista- wyszła minimalna wada plus astygmatyzm, badanie tarczycy - ok, a także rtg górnego odcinka szyjenego- lordoza szyjna spłycona Nie wiem już co mam robić, czasami myślę że jest mi coś poważnego i wpadam przez to w panike..
MĘŻCZYZNA, 19 LAT ponad rok temu

Nerwica - kiedy warto udać się do specjalisty?

Witam Pana,
Jeżeli przeprowadzone badania nie wykazały u Pana
schorzeń somatycznych to raczej są to zaburzenia nerwicowe,
i to one powodują dolegliwości, które Pan opisuje.
Opisane przez Pana dolegliwości somatyczne i lęk o własne
zdrowie często towarzyszą zaburzeniom nerwicowym.
Zaburzenia nerwicowe bardzo często przyczyniają się
do odczuwania różnych nieprzyjemnych objawów somatycznych,
również takich jak zawroty głowy,
bezsenność, uczucie duszności, obniżenie nastroju
i wiele innych, które jeszcze bardziej potęgują ten lęk.
Stany derealizacji i depersonalizacji zwykle zdarzają się
w szczególnie obciążających sytuacjach lękowych.
Umysł, broniąc się przed poczuciem zagrożenia, powoduje
odcięcie od otaczającej rzeczywistości całkowicie
zniekształcając jej odbiór.
Żeby Panu pomóc, należy wnikliwie przyjrzeć się różnym
sytuacjom i wydarzeniom na przestrzeni Pana życia,
które doprowadziły do opisanych zaburzeń
i na tej podstawie opracować właściwą metodę terapii.
Zachęcam Pana do podjęcia psychoterapii.
Terapeuta pomoże Panu uporać się zarówno z objawami
jak i przyczynami zaburzeń lękowych oraz ich konsekwencjami
(derealizacja i depersonalizacja…), dzięki czemu odzyska Pan
spokój, równowagę wewnętrzną i radość życia.
Gdyby chciał Pan porozmawiać o problemie,
to zapraszam do kontaktu.
Istnieje możliwość konsultacji online,
np. za pośrednictwem komunikatora Skype.
Pozdrawiam serdecznie

Hanna Markiewicz,
psycholog,
konsultacje@psycholog24online.pl
tel. 505 075 298,
http://psycholog24online.pl

0

Witam,
jeśli wykluczone są choroby somatyczne, objawy mogą mieć tło emocjonalne, przyczyną może być podłoże psychogenne.
Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną często objawiają się np. tachykardią (przyspieszonym biciem serca) i podwyższone ciśnienie krwi, inne objawy to; nerwobóle, uczucie zdenerwowania, drżenie, napięcie mięśniowe, pocenie się, zawroty głowy, ucisk w klatce piersiowej, klucha w gardle, suchość w jamie ustnej, problemy gastryczne, przyspieszony oddech w wyniku pobudzenia układu autonomicznego (współczulnego). Lęk jest reakcją pojawiającą się w sytuacji, w wyniku interpretacji przez osobę zagrożenia, wyróżniamy aspekt; poznawczy (myśli, wyobrażenia), fizjologiczny (doznania w ciele) oraz behawioralny (odnosi się do zachowania).
Wszystkie te czynniki wzajemnie na siebie oddziaływają wywołując stany lękowe. Aspekt fizjologiczny jest instynktem samozachowawczym, czyli reakcją organizmu w odpowiedzi na zagrożenie, mobilizuje organizm do walki lub ucieczki, w wyniku pobudzenia układu współczulnego (autonomicznego). Aspekt poznawczy bazuje na myślach, wyobrażeniach o treści negatywnej, występuje pierwotnie w stosunku do emocji i aspekt behawioralny - to są przejawiane zachowania, Lęk można zniwelować na dwa sposoby: zmniejszając poczucie zagrożenia (farmakologicznie) lub zwiększając wiarę we własne umiejętności radzenia sobie z trudną sytuacją. Pomocny jest trening relaksacyjny; kiedy jesteśmy fizycznie zrelaksowani – następuje odprężenie psychiczne i odwrotnie, gdy psychicznie się zrelaksujemy – nastąpi odprężenie fizyczne. W Pana przypadku zalecana jest psychoterapia poznawczo - behawioralna, techniki relaksacyjne, psychoedukacja, która pomoże zrozumieć mechanizm powstawania objawów.
Pozdrawiam serdecznie

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty