Czy lęk napadowy może być dziedziczny w moim przypadku?

Witam, Moje pytanie dotyczy zespołu lęku napadowego. Na taki rodzaj schorzenia cierpiała moja babcia, również mój ojciec, matka również, ale ona najmniej, ja również przejawiam objawy w tym kierunku. Mam różne epizody, bóle głowy o zmiennej lokalizacji, okresowo występujące uczucie mrowienia i dretwienia, potrzebę kontrolowania oddychania, obawa że się udusze, umrę, dostanę zawału serca itd. Byłem u różnych lekarzy którzy koniec końców odesłali mnie do psychologa nie znajdując u mnie żadnych nieprawidłowości podczas wykonywanych badań. Czy zespół lęku napadowego może być uwarunkowany w jakiś sposób w przypadku mojej rodziny? Dodam, że u mojego ojca zaczęło się to w podobnym wieku jak i u mnie czyli w wieku 19/20 lat. Czy jednym z "objawów" sfery psychicznej może być np krótkotrwałe uczucie rozlewajcego się ciepła tylko w jednej stopie, a powtarzające się czasami klika razy w ciągu dnia? Bardzo boję się tych objawów, zwłaszcza tego który pojawił się niedawno, czyli rozlewajcego się ciepła tylko w jednej, prawej stopie. (Byłem u neurologa 2 miesiące temu, badał również moje odruchy na stopach, wszystkie były prawidłowe). Z góry dziękuję za odpowiedź

MĘŻCZYZNA, 19 LAT ponad rok temu

Ból głowy Zawał serca Lęk napadowy Drętwienia i mrowienia Psychiatria Psychologia Stopy Serce

Kiedy należy zgłosić się do psychiatry?

Depresja bardzo utrudnia funkcjonowanie osoby w środowisku zawodowym, społecznym i prywatnym. Trzeba wiedzieć, kiedy jest moment na zgłoszenie się do specjalisty. O tym opowiada lekarz Zofia Antosik.

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Witam Pana,

z opisu wynika, że symptomy lęku napadowego mogą być uwarunkowane biologicznie - biorąc pod uwagę względnie stałe cechy, takie jak; temperament, mogą też być wyuczone w procesie socjalizacji, na bazie warunkowania klasycznego, instrumentalnego; bodziec - reakcja. Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną często objawiają się np. tachykardią (przyspieszonym biciem serca) i podwyższone ciśnienie krwi, inne objawy to; nerwobóle, uczucie zdenerwowania, drżenie, napięcie mięśniowe, pocenie się, zawroty głowy, ucisk w klatce piersiowej, klucha w gardle, suchość w jamie ustnej, problemy gastryczne, przyspieszony oddech, czy też uczucie ciepła, słabości - omdlenia, zespół wazowagalny, w wyniku pobudzenia układu autonomicznego (współczulnego). Lęk jest reakcją pojawiającą się w sytuacji, w wyniku interpretacji przez osobę zagrożenia, wyróżniamy aspekt; poznawczy (myśli, wyobrażenia), fizjologiczny (doznania w ciele) oraz behawioralny (odnosi się do zachowania).
Wszystkie te czynniki wzajemnie na siebie oddziaływają wywołując stany lękowe. Aspekt fizjologiczny jest instynktem samozachowawczym, czyli reakcją organizmu w odpowiedzi na zagrożenie, mobilizuje organizm do walki lub ucieczki, w wyniku pobudzenia układu współczulnego (autonomicznego). Aspekt poznawczy bazuje na myślach, wyobrażeniach o treści negatywnej, występuje pierwotnie w stosunku do emocji i aspekt behawioralny - to są przejawiane zachowania, Lęk można zniwelować na dwa sposoby: zmniejszając poczucie zagrożenia (farmakologicznie) lub zwiększając wiarę we własne umiejętności radzenia sobie z trudną sytuacją. Pomocny jest trening relaksacyjny; kiedy jesteśmy fizycznie zrelaksowani – następuje odprężenie psychiczne i odwrotnie, gdy psychicznie się zrelaksujemy – nastąpi odprężenie fizyczne. W Pana przypadku zalecana jest psychoterapia poznawczo - behawioralna, techniki relaksacyjne, psychoedukacja, która pomoże zrozumieć mechanizm powstawania objawów.
Pozdrawiam serdecznie