Dlaczego odczuwam lęki przed śmiercią?

Witam. Od jakiś dwóch lat miewam lęki przed śmiercią. Budzę się rano, od razu puls skacze do 100, dziś nawet 120 i tak do popołudnia zazwyczaj. Byłam ostatnio u kardiologa, serce zdrowe, jedynie śladowe wypadanie płatka zastawki mitralnej. Mam bóle kręgosłupa piersiowego zdiagnozowana dyskopatia. Czasem bóle, uciski w klatce piersiowej, gula w gardle. Najgorsze że nie umiem uspokoić tętna choć biorę beta bloker. Czy to nerwica? Mam 160 cm wzrostu, ważę 50 kg. Czy grozi mi zawał?
KOBIETA, 33 LAT ponad rok temu

Szanowna Pani,



zalecane jest zbadanie czynnika psychicznego.

Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną często objawiają się np. tachykardią (przyspieszonym biciem serca) i podwyższone ciśnienie krwi, inne objawy to; nerwobóle, uczucie zdenerwowania, drżenie, napięcie mięśniowe, pocenie się, zawroty głowy, ucisk w klatce piersiowej, klucha w gardle, suchość w jamie ustnej, problemy gastryczne, przyspieszony oddech w wyniku pobudzenia układu autonomicznego (współczulnego). Lęk jest reakcją pojawiającą się w sytuacji, w wyniku interpretacji przez osobę zagrożenia, wyróżniamy aspekt; poznawczy (myśli, wyobrażenia), fizjologiczny (doznania w ciele) oraz behawioralny (odnosi się do zachowania).

Wszystkie te czynniki wzajemnie na siebie oddziaływają wywołując stany lękowe. Aspekt fizjologiczny jest instynktem samozachowawczym, czyli reakcją organizmu w odpowiedzi na zagrożenie, mobilizuje organizm do walki lub ucieczki, w wyniku pobudzenia układu współczulnego (autonomicznego). Aspekt poznawczy bazuje na myślach, wyobrażeniach o treści negatywnej, występuje pierwotnie w stosunku do emocji i aspekt behawioralny - to są przejawiane zachowania, Lęk można zniwelować na dwa sposoby: zmniejszając poczucie zagrożenia (farmakologicznie) lub zwiększając wiarę we własne umiejętności radzenia sobie z trudną sytuacją. Pomocny jest trening relaksacyjny; kiedy jesteśmy fizycznie zrelaksowani – następuje odprężenie psychiczne i odwrotnie, gdy psychicznie się zrelaksujemy – nastąpi odprężenie fizyczne. Zalecana jest psychoterapia poznawczo - behawioralna, techniki relaksacyjne, psychoedukacja, która pomoże zrozumieć mechanizm powstawania objawów.

Z wyrazami szacunku, Bożena Waluś

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Odczuwam lęk przed śmiercią - jak sobie z nim radzić?

Mam 34 lata i jestem kobietą. Miałam kiedyś atak w domu, bo piłam alkohol, ale już od 9 miesięcy nie piję. Byłam w klinice i się leczyłam, ale znowu to wraca. Łapię się często za serce, a wiem, że tam jest wszystko ok. Mierzę często ciśnienie, boję się spać, boję się, bo myślę, że nie wstanę. Mam dzieci w domu (2 córki). Nie wiem, co mam robić. Jak ktoś mi mówi o śmierci, to dostaję paniki, słabo mi się robi, mam wysokie ciśnienie i się denerwuję. Proszę mi pomóc. Edyta  

KOBIETA, 34 LAT ponad rok temu
Mgr Kamila Drozd Psycholog
80 poziom zaufania

Witam!

Lęk przed śmiercią (lęk tanatyczny) to najbardziej pierwotne przeżycie, którego doświadcza każdy z nas. Jest to lęk "typowo ludzki", bo wynika z możliwości przewidywania przez człowieka prawdopodobieństwa nastąpienia śmierci. Lęk przed śmiercią rozwija się dynamicznie wraz z wiekiem, przy czym paradoksalnie osoby starsze (po 60 r.ż.) wykazują mniejszy poziom niepokoju o własne życie. Ludzie w okresie dorosłości przeżywają śmierć jako coś tajemniczego i niesprecyzowanego. Niektórzy traktują myśli o przemijaniu jako myśli egzystencjalne, świadczące o rozwoju ego.

W Pani przypadku należałoby odpowiedzieć na pytania: Czy jest to lęk przed własną śmiercią, czy przed procesem umierania? A może lęk dotyczy wyobrażeń związanych z cierpieniem towarzyszącym śmierci? Może jest to troska o zamiary, których nie zdąży się wypełnić przed śmiercią? Możliwe, że lęk ma postać obaw o to, jak poradzi sobie rodzina, kiedy ich Pani opuści? Jak intensywnie i jak często myśli Pani o śmierci? Czy te myśli przeszkadzają w codziennym życiu? W jakich okolicznościach się pojawiają? Czy myśli te są bezpośrednią reakcją na dolegliwości zdrowotne, takie jak wysokie tętno czy ból serca?

Radziłabym udać się do poradni zdrowia psychicznego lub psychiatry, który precyzyjnie może zdiagnozować Pani problem - określić, czy objawy mają charakter nerwicy, tanatofobii, czy jest to typowy dla każdego z nas rodzaj refleksji nad przemijaniem, której Pani doświadcza nieco intensywniej z powodu indywidualnych doświadczeń życiowych.

Pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Dlaczego odczuwam lęki?

Witam mam 23 lata. opisze swoj problem lekko. kiedys bylem imprezowym chlopakiem, imprezy narkotyki alkohol, wydarzylo sie w tym czasie kilka przykrych incydentow na imprezach ktore odbily sie na moim zdrowiu psychicznym i spolecznym doszlo do tego ze odcialem sie od wszystkich znajomych boje sie wychodzic z domu wyjscie na uczelnie to prawdziwa katorga dla mnie ale czasami sie przelamuje i ide, do pracy chodze regularnie, boje sie ludzi jakiejkolwiek rozmowy. czuje sie ciagle oceniany.comi jest
MĘŻCZYZNA, 23 LAT ponad rok temu

Witam Pana
Żeby kompetentnie odpowiedzieć na Pana pytanie,
musiałabym poznać więcej szczegółów.
Możliwe, że źródłem Pana lęku są wspomniane
przez Pana „przykre incydenty”.
Jednak rzetelną diagnozę można postawić
tylko podczas osobistej konsultacji.
W sytuacjach szczególnie obciążających, na pierwszy
plan wysuwa się lęk, napięcie oraz poczucie
niepewności i zagubienia.
Lęk, którego przyczyna często jest nieuświadomiona,
staje się wszechobecny i przyjmuje postać
różnych fobii - stąd u Pana lęk przed kontaktami z ludźmi,
nazywany fobią społeczną lub antropofobią.
Fobia społeczna całkowicie dezorganizuje życie,
utrudnia normalne funkcjonowanie,
nie pozwala skupić się nad tym co ważne
i wywołuje niemiłe emocje, zabierając
tym samym całą radość życia.
Człowiek, dotknięty fobią społeczną w relacjach
z innymi ludźmi stale doświadcza obezwładniającego
lęku i nieustannie przeżywa katusze.
Zdarza się, że nawet wyobrażenie sobie jakiejś
sytuacji towarzyskiej czy nawet zwykłej rozmowy
napełnia ogromnym lękiem.
Antropofobii często towarzyszy rozdrażnienie,
napięcie psychiczne oraz nieumiejętność odpoczywania.
Fobia ta może doprowadzić do izolacji społecznej.
Mogą też pojawić się problemy zdrowotne.
Jednak zaburzenia lękowe, w tym fobia społeczna,
są w pełni uleczalne.
Jeżeli chce Pan skutecznie pozbyć się
problemu i wyleczyć z panicznego lęku,
to zachęcam do odpowiednio dobranej psychoterapii.
Psychoterapia pozwoli Panu spojrzeć na siebie
i innych ludzi z odpowiedniej perspektywy,
a także wzmocnić poczucie własnej wartości
i nawiązać właściwe relacje z ludźmi.
Podczas psychoterapii leczy się nie tylko objawy
lęku, ale również dociera się do przyczyny
problemu i znajduje się sposób jego rozwiązania.
Gdyby chciał Pan porozmawiać ze mną
o problemie, to zapraszam do kontaktu.
Istnieje możliwość konsultacji online,
np. za pośrednictwem komunikatora Skype.
Pozdrawiam serdecznie

0

Witam,

Napisał Pan, że ma przeszłość, w której było miejsce na imprezy, narkotyki i alkohol. Nadużywanie substancji psychoaktywnych ma różne skutki - zarówno krótko- jak i długotrwałe. Rozumiem, że teraz jest Pan abstynentem, czy może jest inaczej?
Warto udać się na konsultację do terapeuty uzależnień. Dodatkowo skorzystać z podstawowej pomocy psychologicznej lub psychoterapeutycznej, aby dzięki regularnym spotkaniom przepracować przeżycia z tamtego trudnego okresu oraz poprawić obecne funkcjonowanie na co dzień, aby wyjście z domu nie sprawiało trudności. To jest konieczne.

Zapraszam na rozmowę.
Pozdrawiam serdecznie,
Magdalena Rachubińska
PSYCHOLOG, PSYCHOTERAPEUTA

0

Szanowny Panie,

trudno jednoznacznie odpowiedzieć na Pana pytanie, ponieważ nie znam wszystkich szczegółów. Potrzebowałabym przeprowadzić szczegółowy wywiad, który pozwoliłby mi szerzej się wypowiedzieć i postawić ewentualną diagnozę. Myślę, że najprawdopodobniej te przykre doświadczenia, o których Pan pisze uruchomiły takie zachowanie. Pytanie jednak czy tylko ostatnie doświadczenia mogły mieć na Pana taki wpływ?

Uważam, że niezbędna jest w tym przypadku bezpośrednia konsultacja. Jeżeli chciałby Pan porozmawiać ze mną - zapraszam. Pracuję także przez Skype oraz udzielam konsultacji telefonicznie.

Pozdrawiam serdecznie!
mgr Magdalena Nagrodzka
PSYCHOLOG KLINICZNY, PSYCHOTERAPEUTA, COACH
www.nagrodzkacoaching.pl

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty