Czy mimo wszystko powinniśmy decydować się na dziecko?
Witam,
jestem kobietą po trzydziestce. Pragniemy mieć z mężem dziecko, przeprowadziłam szczegółowe badania całego organizmu i wykazały one bardzo niski poziom żelaza we krwi, leczę ten niedobór już prawie miesiąc. W tym czasie pojawiły się jednak u mnie objawy, takie jak: zmęczenie, przygnębienie, osłabienie, bóle ciała, takie jakby „otępienie”. Może to być związane z niedoborem żelaza, może z depresją.
Swojego czasu leczyłam się z depresji. Bardzo obawiam się teraz zachodzić w ciążę, planowaliśmy to w tym miesiącu. Co powinnam w tym wypadku zrobić? Lekarz ogólny radził brać żelazo, witaminy i po odczekaniu miesiąca próbować dalej zajść w ciążę. Obawiam się bardzo jednak, że jeśli mój stan będzie się utrzymywał albo pogarszał, tj. słabość ciała, zmęczenie, senność, niemożność podniesienia się z łóżka, to mogę wyrządzić szkodę zdrowotną dziecku, albo bardzo ciężko znosić tę ciążę.
Proszę o pomoc, bo bardzo pragniemy nie czekać już dłużej na posiadanie dziecka, a pojawiły się takie a nie inne objawy. Czy mimo wszystko powinniśmy decydować się na dziecko w przypadku takich moich dolegliwości?
Pozdrawiam serdecznie i z góry dziękuję!
