Jak leczyć pocenie się dłoni u 20-latka?

Witam. Od kiedy pamiętam, jestem osobą nerowową, która łatwo i szybko się stresuję. Od pewnego czasu zacząłem się pocić bardziej niż zwykle. Poce się pod pachami, na nogach. Ostatnio zaczęły pocić mi się dłonie, czego nigdy nie było. Problem się nasila w sytuacjach stresu i gdy jestem pobudzony. Gdy słucham głośno jakichś piosenek, szczególnie rytmicznych, szybkich zaczynają "łapać" mnie pewnego rodzaju tiki. Muszę poruszać dłońmi, brać głębsze oddechy i tak cały czas. Jak juz mówiłem wczesniej, problem nasila się gdy jestem pobudzony. W nocy mam problemy z zasypianiem. Zrobiłem sobie badania krwi w obawie przed cukrzyca i na szczęście wszystko jest dobrze. Na zmianę jestem zmęczony i pobudzony, wyobrażam sobie choroby, trzęsą mi się dłonie, serce zaczyna szybciej bić, mam stany depresyjne, problemy z koncentracja i na ogół zrobiłem się nerwowy. Czy te objawy mogą wskazywać nerwice? Co zrobić jeśli jest to nerwica i jak ją wyleczyć? Jakie leki brać? Proszę o odpowiedź.
MĘŻCZYZNA, 20 LAT ponad rok temu

Badania krwi - stężenie białka całkowitego

Białka są odpowiedzialne głownie za utrzymanie objętości krwi krążącej, transport wielu substancji, także odporność immunologiczną i zapalną. Więcej o białkach opowie lek. Łukasz Kowalski.

Witam,
wskazana jest szczegółowa diagnostyka w Poradni Zdrowia Psychicznego i ukierunkowane leczenie.
Lęk objawia się zmianami fizjologicznymi; tachykardią (przyspieszonym biciem serca), inne objawy to; nerwobóle, uczucie zdenerwowania, drżenie, napięcie mięśniowe, pocenie się, zawroty głowy, ucisk w klatce piersiowej, klucha w gardle, suchość w jamie ustnej, problemy gastryczne, przyspieszony oddech. Aspekt fizjologiczny jest instynktem samozachowawczym, czyli reakcją organizmu w odpowiedzi na zagrożenie, mobilizuje organizm do walki lub ucieczki, w wyniku pobudzenia układu współczulnego (autonomicznego). Lęk jest reakcją pojawiającą się w sytuacji, w wyniku interpretacji przez osobę zagrożenia, wyróżniamy aspekt; poznawczy (myśli, wyobrażenia), fizjologiczny (doznania w ciele) oraz behawioralny (odnosi się do zachowania). Aspekt poznawczy bazuje na myślach, wyobrażeniach o treści negatywnej, występuje pierwotnie w stosunku do emocji i aspekt behawioralny - to są przejawiane zachowania. Wszystkie te czynniki wzajemnie na siebie oddziaływają wywołując stany lękowe. Lęk można zniwelować na dwa sposoby: zmniejszając poczucie zagrożenia (farmakologicznie) lub zwiększając wiarę we własne umiejętności radzenia sobie z trudną sytuacją. Pomocny jest trening relaksacyjny; kiedy jesteśmy fizycznie zrelaksowani – następuje odprężenie psychiczne i odwrotnie, gdy psychicznie się zrelaksujemy – nastąpi odprężenie fizyczne. W sytuacjach zagrożenia, ludzie skupiają uwagę na fizycznych doznaniach lub rozmyślaniu, które wpływa na podsycanie lęku. Środki farmakologiczne powodują szybką ulgę, w sytuacjach związanych z lękiem, a tym samym odbierają okazję do nauki innych technik radzenia sobie z niepokojem, uniemożliwiają ćwiczenia i rozwoju nowych umiejętności. Terapia poznawczo – behawioralna uczy poprzez zmianę myślenia kształtować emocje i zachowania, co korzystnie wpływa na samopoczucie fizyczne. A zatem celem terapii poznawczo-behawioralnej jest zmiana dysfunkcjonalnego (nieadaptacyjnego) sposobu myślenia, co w konsekwencji ma przyczynić się do poprawy samopoczucia i zmiany zachowania. Pozdrawiam serdecznie

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty