Jak radzić sobie z zaburzeniami neurologicznymi?
Witam, moj problem jest dość osobliwy. hmm, zaczął się pare lat temu, jak stwierdziłem że zaczne kontrolować w pełni swoje ciało, postanowilem uzywac tylko i wylacznie lewej ręki do tych bardziej "powaznych spraw" więc prawa była tylko do trzymania bądź podania czegoś lewej. Niestety teraz moj problem się pogorszył, bo wszystko w moim mniemaniu się zmieniło, zaczalem mniej czuć zapachów, smaku, mam problem z polykaniem sliny, tak jak by cos bylo w moim gardle, nie czuje praktycznie prawej strony ciała, moje mięsnie spinaja się podswiadomie tak jakbym mial juz zakodowane ze MUSZE robic wszystko lewą ręko, co jest sprzeczne z moim pierwotnym wzorcem (jestem prawo ręczny). Mam problemy z skupieniem uwagi, często się rozpraszam, przestaje myśleć, odcinam się, spoglądam na punkt i rozmazuje mi się cały obraz, tak jak bym tracił wzrok. Mam problem z zachowaniem równowagi, trafieniem prawej ręki do czubka nosa, ostatnio probwalem eksperyment, zamknalem oczy i probowalem przejsc po desce idac ze swiadomoscia ze wszystko jest ok, i nie mysle (tak jak by ) LEWA stroną tylko po środku, ze nie ma LEWEJ, są obie. czuje ze mam problem, zaczalem przez to popadac w stany lękowe, depresje, w tym momencie jest wszystko w porządku, mam twardą psychike, bo dalej się jakoś trzymam na tym swiecie. Osobiscie wiele badan było wykonywanych, po usg tomografie klatki piersiowej, brzucha. Niestety nie udało mi się jeszcze zwrócic do neurologa, ani wykonac badan na czasce. Po tym wszystkim myślę, że ludzki umysł jest nie obliczalny, nieokreślony i doskonały, że potrafił zrobić coś takiego. Teraz kwestia, czy to siedzi w mojej głowie, czy poprostu zrobiłem sobie coś podświadomie. Chciałbym w końcu czuć przyjemność, gdy się kocham, rozluźnić się, nie spinać non stop wszystkich mięśni, trzymać równowage... Poprostu żyć normalnie.
