Jak skutecznie leczyć napady paniki?

Witam mam 29 lat zmagam się z nerwicą lękową, agorafobią. Miałam napady paniki już jako dziecko, ale nie przywiązywałam do nich uwagi. Zawsze byłam nerwowa, ambitna wszystko musiało być czarne albo białe. Później doszło wmawianie sobie 10000 chorób oczywiście wyniki były ok, tydzień ulgi później na nowo. Jakoś to ucichło sama nie wiem kiedy. Przemieniło się zaś w agorafobie, miałam dwa ataki na mieście i od tamtej pory siedzę w domu a każda chęć wyjścia wydaje się że lęk mnie ukaże za ten zuchwały wybryk z mojej strony. W ubiegłym roku zmarła mi babcia po jej pogrzebie zdecydowałam ze pójdę do psychiatry. Przepisano mi parogen i pernazinum i doraznie afobam. Po 6 miesiącach leczenia plus psychoterapia przez 2 miesiace odstawiłam leki, poczułam się lepiej i rzuciłam psychoterapie, jeździłam tylko wtedy gdy miałam problem. Teraz znów mnie dopadła nerwica . Pomimo tego, że strasznie się broniłam przed antydepresantami poszłam znów do psychiatry ale innej. Od 5 dni biorę NEXPRAM 10 mg /teraz 5mg/ plus PRAMOLAN 50 mg 1-0-1. Mam okropne skutki uboczne tj drżenie, uczucie ciągłego zimna, nasilony niepokój i duuużo obniżony nastrój nic mi się nie chce. Podeszłam do leczenia jako do przegranej i nie wierze już że będzie lepiej. Jeszcze na dodatek wyczytałam że PRAMOLANU I NEXPRAMU nie wolno brać razem bo można dostać zespołu serotoninowego który może doprowadzić do zgonu. Po prostu ręce mi opadają jestem przerażona i nie wiem co dalej czy to brać czy nie. BARDZO proszę o pomoc. Zaczęłam od nowa psychoterapie.
KOBIETA, 29 LAT ponad rok temu

Dzień dobry, niestety zaburzenia lękowe nie leczone nasilają się . Momenty kiedy jest lepiej zazwyczaj są złudzeniem bo choroba ta sama nie minie. Warto uzbroić się w cierpliwość , przyjmować leki oraz regularnie uczęszczać na psychoterapię. Nie przerywać jej. Tu należy zaufać terapeucie i uczęszczać tak długo, jak to będzie przez niego zalecane. Proszę ufać specjalistom i stosować się bardzo dokładnie do ich zaleceń. Warto mieć jednego, stałego psychiatrę, żeby mógł dobrze poznać Pani przypadek.
Pozdrawiam A. Pacia

0

Witam,

jeśli farmakoterapia nie przynosi optymalnych rezultatów, wskazana byłaby psychoterapia CBT (poznawczo - behawioralna), jest to metoda leczenia zaburzeń lękowych, nerwicowych i depresyjnych, o określonej strukturze, ukierunkowana na cele i problemy pacjenta "tu i teraz", terapeuta i pacjent współpracują razem nad zidentyfikowaniem i zrozumieniem problemu w kontekście związku, jaki występuje pomiędzy myślami, emocjami i zachowaniem danej osoby. Proces terapeutyczny polega na modyfikacji sposobu myślenia i przekonań - to wpływa na rodzaj i natężenie odczuwanych emocji oraz zachowanie.
W Pani przypadku odpowiednio dobrane leczenie (psychoterapia), może być szansą na poprawę samopoczucia i zmniejszenie objawów.
Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną często objawiają się np. tachykardią (szybkie tętno), wysokie ciśnienie krwi, problemy gastryczne, ucisk w klatce piersiowej (taki dyskomfort), klucha w gardle, napięcie mięśniowe, niepokój (lęk), bóle pleców, karku, bóle głowy, w wyniku pobudzenia układu autonomicznego (współczulnego). Lęk jest reakcją pojawiającą się w sytuacji, w wyniku interpretacji przez osobę zagrożenia, wyróżniamy aspekt; poznawczy (myśli, wyobrażenia), fizjologiczny (doznania w ciele) oraz behawioralny (odnosi się do zachowania).
Wszystkie te czynniki wzajemnie na siebie oddziaływają wywołując stany lękowe. Aspekt fizjologiczny jest instynktem samozachowawczym, czyli reakcją organizmu w odpowiedzi na zagrożenie, mobilizuje organizm do walki lub ucieczki, w wyniku pobudzenia układu współczulnego (autonomicznego). Aspekt poznawczy bazuje na myślach, wyobrażeniach o treści negatywnej, występuje pierwotnie w stosunku do emocji i aspekt behawioralny - to są przejawiane zachowania, Lęk można zniwelować na dwa sposoby: zmniejszając poczucie zagrożenia (farmakologicznie) lub zwiększając wiarę we własne umiejętności radzenia sobie z trudną sytuacją. Pomocny jest trening relaksacyjny; kiedy jesteśmy fizycznie zrelaksowani – następuje odprężenie psychiczne i odwrotnie, gdy psychicznie się zrelaksujemy – nastąpi odprężenie fizyczne,
Zalecana jest psychoterapia poznawczo - behawioralna, techniki relaksacyjne, psychoedukacja, która pomoże zrozumieć mechanizm powstawania objawów.

Pozdrawiam serdecznie

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty