Neuropatię rozpoznaje się na podstawie badania EMG/ ENG oraz objawów klinicznych i badania neurologicznego.
badanie EMG/; ENG jest uważane za najlepsze ponieważ w sposób parametryczny ocenia przewodnictwo nerwowe.
W przebiegu cukrzycy może wystąpić kilka rodzajów neuropatii/ polineuropatii o różnym obrazie klinicznym. Może też się zdarzyć np w polineuropatii cienkich włókien, że wynik badania EMG/ENG będzie prawidłowy a rozpoznanie stawia się jedynie na podstawie objawów klinicznych.
Leczenie neuropatii jest trudne i złożone. W zasadzie nie istnieją leki zatrzymujące postęp choroby. Leczenie skupia się głownie na uśmierzaniu bólu. Skuteczność klasycznych leków przeciwbólowych jest niewielka. W przypadku polineuropatii cukrzycowej klasyczne NLPZ są wręcz przeciwwskazane ze względu na ryzyko działań niepożądanych w stosunku do nerek, które i tak są narażone na uszkodzenie w przebiegu cukrzycy (nefropatia cukrzycowa).
Do leków mających działanie przeciwbólowe należą leki przeciwdepresyjne i przeciwdrgawkowe. Pomocniczo stosuje się dożylne wlewy z lidokainy oraz miejscowo kapsaicynę.
Stosuje się też leki poprawiające funkcjonowanie uszkodzonych nerwów: kwas α-liponowy; ALA ( najskuteczniejszy jest w formie dożylnej) oraz witaminy z grupy B, generalnie są to leki zarejestrowane do leczenia polineuropatii cukrzycowej.
Bardzo ważne jest rehabilitacja i usprawnianie, które w pewnym stopniu hamuje postęp zaników mięśniowych.