Skoki cukru - co robić?

Witam serdecznie!

W pierwszej kolejności powinnaś się uspokoić. Stres podnosi poziom hormonów stresowych antagonistycznych do insuliny, co skutkuje dodatkowym wzrostem glikemii. Oczywiście roli stresu nie możemy przeceniać na tyle, by właśnie nim tłumaczyć tak wysoki poziom cukru.

Konieczne jest jak najszybsze zgłoszenie się do lekarza prowadzącego, który zleci wykonanie OGTT (doustnego testu obciążenia glukozą), który pozwoli zdiagnozować cukrzycę.

Zasadą jest, że uzsykanie wyniku ponad 200 mg/dl z objawami hiperglikemii (wzmożone pragnienie, wielomocz itp.) pozwala rozpoznać cukrzycę. Warto jednak wykonać wspomniany test dla uwiarygodnienia wykonywanych przez Ciebie pomiarów.

Nie jest prawdą, że cukrzyca wyklucza z życia społecznego. Obecnie jest ona traktowana jako choroba cywilizacyjna spotykana u znacznej części populacji. Niestety takie rozpoznanie będzie wymagało dyscypliny, prowadzenia zdrowego trybu życia i częstszych kontroli lekarskich.

Pozdrawiam. 

Proszę też pamiętać
Jednym z powszechnych komplikacji zaburzeń gospodarki węglowodanowej jest polineuropatia cukrzycowa. Neuropatia może przebiegać skrycie lub ujawniać się w różnie długim okresie od momentu rozpoznania cukrzycy. Częstość występowania neuropatii cukrzycowej dotyczy do 90% wszystkich chorych na cukrzycę, a około 10% ma kliniczne objawy neuropatii jeszcze przed postawieniem rozpoznania cukrzycy.
Najczęściej pierwszym i głównym objawem jest ostry, piekący i przeszywający ból zlokalizowany jako „ skarpetki”.
Bólom towarzyszy mrowienie i drętwienie kończyn, uczucie ich oziębienia, często przeczulica skóry kiedy to lekki dotyk powoduje ból.
Po pewnym czasie pojawiają się zaburzenia czucia w kończynach.
Objawy nasilają się nocą.
Leczenie neuropatii jest trudne i złożone. W zasadzie nie istnieją leki zatrzymujące postęp choroby. Leczenie skupia się głownie na uśmierzaniu bólu. Skuteczność klasycznych leków przeciwbólowych jest niewielka. W przypadku polineuropatii cukrzycowej klasyczne NLPZ są wręcz przeciwwskazane ze względu na ryzyko działań niepożądanych w stosunku do nerek, które i tak są narażone na uszkodzenie w przebiegu cukrzycy ( nefropatia cukrzycowa).
Do leków mających działanie przeciwbólowe należą leki przeciwdepresyjne i przeciwdrgawkowe. Pomocniczo stosuje się dożylne wlewy z lidokainy oraz miejscowo kapsaicynę.

Stosuje się też leki poprawiające funkcjonowanie uszkodzonych nerwów: kwas α-liponowy (ALA) oraz witaminy z grupy B, generalnie są to leki zarejestrowane do leczenia polineuropatii cukrzycowej.
Bardzo ważne jest rehabilitacja i usprawnianie, które w pewnym stopniu hamuje postęp zaników mięśniowych.