Dużo czytam na temat tej choroby, ponieważ na cukrzycę typu 1 choruje moja córka, ma 4,5 roku. Słyszałam też, że naukowcy pracują nad lekami, które mają zachamować tę chorobę. Czy to jest możliwe, czy będziemy się tylko łudzić nadzieją? Pozdrawiam.
Witam!
Dzięki badaniom naukowców coraz więcej wiadomo o tym, jak dochodzi do rozwoju cukrzycy typu 1. Stwarza to możliwości opracowania nowych metod leczenia. Próby dotyczą leków hamujących uszkodzenie komórek beta trzustki (produkujących insulinę), leków wpływających na układ odpornościowy chorych osób, niszczący te komórki. Trwają prace nad terapią genową, obiecujące są wyniki przeszczepów wysp trzustkowych.
Szanse chorych osób na uniknięcie codziennych wstrzyknięć rosną. Nie wiadomo, niestety, czy i kiedy leczenie insuliną przestanie być podstawą terapii.
Pozdrawiam.
Jednym z powszechnych komplikacji zaburzeń gospodarki węglowodanowej jest polineuropatia cukrzycowa. Neuropatia może przebiegać skrycie lub ujawniać się w różnie długim okresie od momentu rozpoznania cukrzycy. Częstość występowania neuropatii cukrzycowej dotyczy do 90% wszystkich chorych na cukrzycę, a około 10% ma kliniczne objawy neuropatii jeszcze przed postawieniem rozpoznania cukrzycy.
Najczęściej pierwszym i głównym objawem jest ostry, piekący i przeszywający ból zlokalizowany jako „ skarpetki”.
Bólom towarzyszy mrowienie i drętwienie kończyn, uczucie ich oziębienia, często przeczulica skóry kiedy to lekki dotyk powoduje ból.
Po pewnym czasie pojawiają się zaburzenia czucia w kończynach.
Objawy nasilają się nocą.
Diagnostyką i leczeniem zajmują się niektórzy neurolodzy. Proszę pamiętać o kontroli.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
