Co oznacza to zatykanie w piersiach?

Witam! Przedstawione przez Panią objawy rzeczywiście bardzo pasują do obrazu nerwicy, szczególnie ich dobra, chociaż niepełna reakcja na podane leki uspokajające. Można wyciągnąć wniosek, że zaburzenia nerwicowe są niedoleczone. Wskazane rozsądne podejście do tematu - niedoleczenie lub nieprawidłowe leczenie zaburzeń emocjonalnych stanowi dodatkowy uraz i pośrednio sugeruje nieuleczalność w danym zakresie. Przyczynowe leczenie opiera się na prawidłowo dobranej psychoterapii. Podawanie farmaceutyków, oczywiście daje ulgę, lecz jest jedynie usuwaniem, a raczej, łagodzeniem objawów i po odstawieniu leków zazwyczaj po pewnym czasie wraca. Najskuteczniejsze jest postępowanie terapeutyczne mieszane. Powodzenia W. Łuczkowski.

Szanowna Pani,

Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną często objawiają się np. tachykardią (przyspieszonym biciem serca) i podwyższone ciśnienie krwi, inne objawy to; nerwobóle, uczucie zdenerwowania, drżenie, napięcie mięśniowe, pocenie się, zawroty głowy, ucisk w klatce piersiowej, klucha w gardle, suchość w jamie ustnej, problemy gastryczne, przyspieszony oddech w wyniku pobudzenia układu autonomicznego (współczulnego). Lęk jest reakcją pojawiającą się w sytuacji, w wyniku interpretacji przez osobę zagrożenia, wyróżniamy aspekt; poznawczy (myśli, wyobrażenia), fizjologiczny (doznania w ciele) oraz behawioralny (odnosi się do zachowania).

Wszystkie te czynniki wzajemnie na siebie oddziaływają wywołując stany lękowe. Aspekt fizjologiczny jest instynktem samozachowawczym, czyli reakcją organizmu w odpowiedzi na zagrożenie, mobilizuje organizm do walki lub ucieczki, w wyniku pobudzenia układu współczulnego (autonomicznego). Aspekt poznawczy bazuje na myślach, wyobrażeniach o treści negatywnej, występuje pierwotnie w stosunku do emocji i aspekt behawioralny - to są przejawiane zachowania, Lęk można zniwelować na dwa sposoby: zmniejszając poczucie zagrożenia (farmakologicznie) lub zwiększając wiarę we własne umiejętności radzenia sobie z trudną sytuacją. Pomocny jest trening relaksacyjny; kiedy jesteśmy fizycznie zrelaksowani – następuje odprężenie psychiczne i odwrotnie, gdy psychicznie się zrelaksujemy – nastąpi odprężenie fizyczne. Zalecana jest psychoterapia poznawczo - behawioralna, techniki relaksacyjne, psychoedukacja, która pomoże zrozumieć mechanizm powstawania objawów.



Z wyrazami szacunku, Bożena Waluś