Czy grozi mi zachorowanie na cukrzycę?

Dzień dobry,
Osoby z obciążeniem cukrzycą w wywiadzie rodzinnym rzeczywiście częściej zapadają na tę chorobę. Jednak nie jest to w żadnym wypadku wyrok. Jeśli dba Pan o swoje zdrowie, wcale nie musi Pan zachorować. Warto kontrolować poziom glukozy i insuliny raz w roku, żeby być spokojnym, że nadal wszystko jest w porządku.
Pozdrawiam,
Joanna Penza
http://madame.fit/

Nie jest Pan skazany na cukrzycę. Owszem cukrzyca w rodzinie może podnosić ryzyko zachorowania, jednak to od Pana sposobu żywienia i stylu życia zależy czy choroba się rozwinie. Co należy zatem zrobić? Utrzymywać masę ciała, unikać nadwagi i otyłości, umiarkowanie się ruszać, jeść wartościową żywność, a najważniejsze, to się niepotrzebnie nie stresować, bo to nadmierny stres w naszych czasach prowadzi do wielu chorób, w tym cukrzycy typu 2. Pozdrawiam serdecznie.

W przypadku cukrzycy typu 2 nie ustalono genów, które miałyby być bezpośrednio odpowiedzialne za to zjawisko. Na pewno jest z nimi związane ale bardziej z modelem odżywiania się i stylem życia, który przecież przejmujemy od najbliższej rodziny. Związek cukrzycy z niezdrowym stylem życia jest niezaprzeczalny. Proszę stosować się do zasad zdrowego odżywiania oraz ćwiczyć. Profilaktyką jest najważniejsza.

Pozdrawiam serdecznie,
Paulina Roziewska
http://dietetyka-medyczna.pl/

Proszę też pamiętać
Około 90% wszystkich chorych na cukrzycę oraz z zaburzeniami gospodarki węglowodanowej choruje również na polineuropatię cukrzycową.
Polineuropatią nazywamy uszkodzenie nerwów obwodowych.
Polineuropatia może przebiegać skrycie i ujawniać się w różnie długim okresie od momentu rozpoznania cukrzycy.

Najczęściej pierwszym i głównym objawem jest ostry, piekący i przeszywający ból zlokalizowany jako „ skarpetki”.
Bólom towarzyszy mrowienie i drętwienie kończyn, uczucie ich oziębienia, często przeczulica skóry kiedy to lekki dotyk powoduje ból.
Po pewnym czasie pojawiają się zaburzenia czucia w kończynach.
Objawy nasilają się nocą.
Polineuropatia może dotyczyć również włókien autonomicznych co przejawia się zaburzeniem czynności przewodu pokarmowego ( biegunki, zaparcia), układu sercowo-naczyniowego ( zaburzenia rytmu serca, spadki ciśnienia tętniczego krwi) lub układu moczowo płciowego np impotencja.
Leczenie neuropatii jest trudne i złożone. W zasadzie nie istnieją leki zatrzymujące postęp choroby. Leczenie skupia się głownie na uśmierzaniu bólu. Skuteczność klasycznych leków przeciwbólowych jest niewielka. W przypadku polineuropatii cukrzycowej klasyczne NLPZ są wręcz przeciwwskazane ze względu na ryzyko działań niepożądanych w stosunku do nerek, które i tak są narażone na uszkodzenie w przebiegu cukrzycy ( nefropatia cukrzycowa).
Do leków mających działanie przeciwbólowe należą niektóre leki przeciwdepresyjne i przeciwdrgawkowe. Pomocniczo stosuje się dożylne wlewy z lidokainy oraz miejscowo kapsaicynę.

Stosuje się też leki poprawiające funkcjonowanie uszkodzonych nerwów: kwas α-liponowy (ALA) oraz witaminy z grupy B, generalnie są to leki zarejestrowane do leczenia polineuropatii cukrzycowej.
Bardzo ważne jest rehabilitacja i usprawnianie, które w pewnym stopniu hamuje postęp zaników mięśniowych.

Diagnostyką i leczeniem zajmują się niektórzy neurolodzy. Proszę pamiętać o kontroli

Witam serdecznie,
oczywiście jest zwiększone ryzyko zachorowalności na cukrzycę nie mniej jednak nie jest Pan na nią skazany. Proszę dbać o swoje zdrowie, nadal ćwiczyć, prawidłowo się odżywiać i wykonywać co jakiś czas badania kontrolne.
tel. 506225670 lub joanna.wasiluk@o2.pl
Pozdrawiam
Mgr Joanna Wasiluk
Dietetyk