Witam. Opisywane przez Panią objawy są charakterystyczne dla zaburzeń nerwicowych (uczucie "jakbym nie była sobą", lęk i nadmierna koncentracja na zdrowiu - chorobie) oraz objawów depresyjnych. Można oczywiście z tym "żyć", ale to już jest indywidualna decyzja każdego z nas. Proponowałabym jednak podjąć kroki, by z objawami nie "żyć" tylko "zawalczyć". W pierwszej kolejności zachęcam do konsultacji psychiatrycznej - lekarz oceni, czy cierpi Pani na zaburzenia nerwicowe, epizod depresyjny, czy może przyczyna tkwi głębiej, w strukturze osobowości. Tylko wtedy będzie można podjąć decyzję, jak najlepiej Pani pomóc (farmakologicznie czy psychoterapeutycznie, czy może jedno i drugie).
Witam,
zaburzenie lękowe nie jest ograniczone wiekiem, to jest reakcja organizmu na zinterpretowane zagrożenie, nawet irracjonalne w określonych sytuacjach. Alkohol nie jest dobrym lekarstwem na poradzenie sobie z lękiem, ponieważ można się uzależnić i problem będzie się pogłębiać, łącznie z chorobą alkoholową. Skuteczną metodą leczenia zaburzeń lękowych jest psychoterapia poznawczo - behawioralna.
Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną często objawiają się np. tachykardią (przyspieszonym biciem serca) i podwyższone ciśnienie krwi, inne objawy to; nerwobóle, uczucie zdenerwowania, drżenie, napięcie mięśniowe, pocenie się, zawroty głowy, ucisk w klatce piersiowej, klucha w gardle, suchość w jamie ustnej, problemy gastryczne, przyspieszony oddech w wyniku pobudzenia układu autonomicznego (współczulnego).
Lęk jest reakcją pojawiającą się w sytuacji, w wyniku interpretacji przez osobę zagrożenia, wyróżniamy aspekt; poznawczy (myśli, wyobrażenia), fizjologiczny (doznania w ciele) oraz behawioralny (odnosi się do zachowania).
Wszystkie te czynniki wzajemnie na siebie oddziaływają wywołując stany lękowe. Aspekt fizjologiczny jest instynktem samozachowawczym, czyli reakcją organizmu w odpowiedzi na zagrożenie, mobilizuje organizm do walki lub ucieczki, w wyniku pobudzenia układu współczulnego (autonomicznego). Aspekt poznawczy bazuje na myślach, wyobrażeniach o treści negatywnej, występuje pierwotnie w stosunku do emocji i aspekt behawioralny - to są przejawiane zachowania, Lęk można zniwelować na dwa sposoby: zmniejszając poczucie zagrożenia (farmakologicznie) lub zwiększając wiarę we własne umiejętności radzenia sobie z trudną sytuacją. Pomocny jest trening relaksacyjny; kiedy jesteśmy fizycznie zrelaksowani – następuje odprężenie psychiczne i odwrotnie, gdy psychicznie się zrelaksujemy – nastąpi odprężenie fizyczne,
W Pani przypadku zalecana jest psychoterapia poznawczo - behawioralna, techniki relaksacyjne, psychoedukacja, która pomoże zrozumieć mechanizm powstawania objawów.
Pozdrawiam serdecznie
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Czy przy nerwicy lękowej występuje wysoki puls? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Czybw nerwicy możliwe jest pulsowanie tętnic? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Jak najskuteczniej wyleczyć nerwicę serca? – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Czy zaburzenia nerwicowe objawiające się jedynie nadmierną potliwością można leczyć skutecznie tylko u psychiatry? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Czy przy nerwicy lekowej może występować ucisk żołądka? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Czy poniższe objawy mogą wynikać z nerwicy? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Czy to nerwica czy problemy neurologiczne? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Czy przy nerwicy wegetatywnej mogą pojawić się skoki ciśnienia? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Czy nerwica może powodować arytmię? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Co znaczą te napady lęku u partnera? – odpowiada Mgr Bożena Waluś