Czy możliwa jest nerwica u 20-letniej osoby?

Czy to nerwica? Mam 20 lat. Nie daje sobie rady sama ze sobą nie mam siły wstawać z łóżka , ciągle miewam dziwne bóle całego ciała, ciągłe lęki wmawianie sobie chorób. Czasami mam wrażenie jakbym nie była sobą jakbym była w jakimś innym ciele ciągłę zawroty głowy , strach przed wstaniem , przed prowadzeniem auta.. ... Jakieś 4 miesiące temu zaczełam szukać pocieszenia w alkoholu gdy go wypiłam nie bałam się wyjść lęk mijał... Co mam zrobić jak z tym żyć? Potrzebuje pomocy .
KOBIETA, 20 LAT ponad rok temu
Mgr Katarzyna Malcher
Mgr Katarzyna Malcher

Witam. Opisywane przez Panią objawy są charakterystyczne dla zaburzeń nerwicowych (uczucie "jakbym nie była sobą", lęk i nadmierna koncentracja na zdrowiu - chorobie) oraz objawów depresyjnych. Można oczywiście z tym "żyć", ale to już jest indywidualna decyzja każdego z nas. Proponowałabym jednak podjąć kroki, by z objawami nie "żyć" tylko "zawalczyć". W pierwszej kolejności zachęcam do konsultacji psychiatrycznej - lekarz oceni, czy cierpi Pani na zaburzenia nerwicowe, epizod depresyjny, czy może przyczyna tkwi głębiej, w strukturze osobowości. Tylko wtedy będzie można podjąć decyzję, jak najlepiej Pani pomóc (farmakologicznie czy psychoterapeutycznie, czy może jedno i drugie).

Witam,

zaburzenie lękowe nie jest ograniczone wiekiem, to jest reakcja organizmu na zinterpretowane zagrożenie, nawet irracjonalne w określonych sytuacjach. Alkohol nie jest dobrym lekarstwem na poradzenie sobie z lękiem, ponieważ można się uzależnić i problem będzie się pogłębiać, łącznie z chorobą alkoholową. Skuteczną metodą leczenia zaburzeń lękowych jest psychoterapia poznawczo - behawioralna.
Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną często objawiają się np. tachykardią (przyspieszonym biciem serca) i podwyższone ciśnienie krwi, inne objawy to; nerwobóle, uczucie zdenerwowania, drżenie, napięcie mięśniowe, pocenie się, zawroty głowy, ucisk w klatce piersiowej, klucha w gardle, suchość w jamie ustnej, problemy gastryczne, przyspieszony oddech w wyniku pobudzenia układu autonomicznego (współczulnego).
Lęk jest reakcją pojawiającą się w sytuacji, w wyniku interpretacji przez osobę zagrożenia, wyróżniamy aspekt; poznawczy (myśli, wyobrażenia), fizjologiczny (doznania w ciele) oraz behawioralny (odnosi się do zachowania).
Wszystkie te czynniki wzajemnie na siebie oddziaływają wywołując stany lękowe. Aspekt fizjologiczny jest instynktem samozachowawczym, czyli reakcją organizmu w odpowiedzi na zagrożenie, mobilizuje organizm do walki lub ucieczki, w wyniku pobudzenia układu współczulnego (autonomicznego). Aspekt poznawczy bazuje na myślach, wyobrażeniach o treści negatywnej, występuje pierwotnie w stosunku do emocji i aspekt behawioralny - to są przejawiane zachowania, Lęk można zniwelować na dwa sposoby: zmniejszając poczucie zagrożenia (farmakologicznie) lub zwiększając wiarę we własne umiejętności radzenia sobie z trudną sytuacją. Pomocny jest trening relaksacyjny; kiedy jesteśmy fizycznie zrelaksowani – następuje odprężenie psychiczne i odwrotnie, gdy psychicznie się zrelaksujemy – nastąpi odprężenie fizyczne,
W Pani przypadku zalecana jest psychoterapia poznawczo - behawioralna, techniki relaksacyjne, psychoedukacja, która pomoże zrozumieć mechanizm powstawania objawów.

Pozdrawiam serdecznie

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty