Gdy tylko się trochę zdenerwuję trzęsą mi się ręce. Czasem się nie denerwuję i same mi skaczą (i to mnie martwi). Podczas zdenerwowania nie mogę się skupić, wysłowić (czasem drętwieje mi twarz). Jestem osobą, która miewa stany depresyjne, z niską samooceną, z wierzchu twardą, a w środku miękką, nieśmiałą. Szybko się denerwuję, jestem wyczulona na słowa innych, wybuchowa (ale szybko mi przechodzi). Czy moje ręce tak reagują ze względu na nerwicę?
Witam!
Pani problem może być wywołany nerwicą. Jednak jednoznacznie będzie mógł to określić lekarz psychiatra na bezpośredniej wizycie. Drżenie rąk może być wywołane przez stres i zdenerwowanie, ale może mieć też podłoże somatyczne, dlatego tak istotna jest konsultacja z lekarzem. Pisze Pani również o problemach z samooceną i wyrażaniem emocji. Warto zgłosić się z tymi problemami do psychologa i popracować na nimi. Będzie Pani mogła w ten sposób wpłynąć na poprawę swojego samopoczucia oraz znaleźć podłoże problemów. Dzięki pracy z psychologiem i kontaktu z psychiatrą może Pani wpłynąć na poprawę swojego stanu psychicznego i dowiedzieć się, w jaki sposób radzić sobie/leczyć dolegliwości, z jakimi się Pani zmaga.
Pozdrawiam
Witam,
Zalecałabym konsultację neurologiczną, w celu diagnostyki.
Zaburzenia lękowe objawiają się przyspieszonym pulsem (tachykardią) i podwyższonym ciśnieniem krwi, uciskiem w klatce piersiowej, problemami gastrycznymi, wskutek pobudzenia układu współczulnego (nadnercza produkują katecholaminy - adrenalinę i noradrenalinę), w stanach zagrożenia, np., strach, gniew, organizm mobilizuje się do działania., może występować napięcie mięśniowe, drżenie, ból w okolicy karku i pleców. Lęk jest reakcją pojawiającą się w sytuacji, w wyniku interpretacji przez osobę zagrożenia, wyróżniamy 3 czynniki lęku:
(1) Poznawczy (myśli, wyobrażenia).
(2) Fizjologiczny (doznania w ciele).
(3) Behawioralny (odnosi się do zachowania).
Wszystkie te aspekty wzajemnie na siebie oddziaływają wywołując stany lękowe. Aspekt fizjologiczny jest instynktem samozachowawczym, czyli reakcją organizmu w odpowiedzi na zagrożenie, mobilizuje organizm do walki lub ucieczki, w wyniku pobudzenia układu współczulnego (autonomicznego). Aspekt poznawczy bazuje na myślach, wyobrażeniach o treści negatywnej, występuje pierwotnie w stosunku do emocji i aspekt behawioralny - to są przejawiane zachowania. Zaburzenia psychiczne leczy się psychiatrycznie (farmakoterapia) i/lub psychoterapia.
Pozdrawiam serdecznie
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
