Witam,
przede wszystkim proponuję uporać się z osobistym lękiem,bo nie wiemy,jaką postawę wobec choroby ma partner.Pan daje swoją postawą wyraz bezradności,więc może to Was od siebie oddalić,bo jak sądzę on teraz potrzebuje mocnego wsparcia i aktywności z Pana strony,tak więc dobrze byłoby dać wyraz temu wsparciu poprzez odczuwalne działania:gdzie to się leczy,skąd mozna pozyskać środki na terapię,wreszcie jakie są metody wspomagające/np.psychoterapia pacjentów onkologicznych w niektórych klinikach europejskich i polskich/.Prosze poszukać a równocześnie,wspólnie z partnerem i lekarzem uzgodnić plan działania.
Bardzo serdecznie pozdrawiam.
to rozległy i wielowątkowy temat.odpowiedź na portalu niewiele pomoże,polecam konsultacje u DOŚWIADCZONEGO TERAPEUTY (moża też pracowac na skypie).Pański płacz i strach nie pomoze, ale jak zajmie sie Pan soba, to bedzie mogł go pan wesprzec.pozdrawiam serdecznie Violetta Ruksza
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Myśli samobójcze u 29-latki – odpowiada Lek. Krzysztof Szmyt
- Strach córki przed pójściem do szkoły – odpowiada Aleksander Ropielewski
- Jedzenie kompulsywne u 43-latki – odpowiada Mgr Sylwia Wiśniewska
- Jak pomóc osobie, która nadużywa alkohol? – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Jak pomóc sobie po stracie ukochanej córki? – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Jak opanować emocje? – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Problemy z całkowitą erekcją po zastosowaniu gadżetu – odpowiada Mgr Anna Ingarden
- Pomoc w leczeniu depresji bliskiej osoby – odpowiada Prof. dr hab. n. med. Iwona Małgorzata Kłoszewska
- Uderzenie zimna i gorąca, nudności i lęk – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Łagodzenie działania nerwicy natręctw – odpowiada Lek. specjalista psychiatra, Alina Nowicka