Twój przewodnik po zdrowiu

  1. Opisz swój problem. Pomożemy Ci znaleźć odpowiedź w bazie ponad miliona porad!
  2. Nie ma informacji, których szukasz? Wyślij pytanie do specjalisty.
Rozpocznij
7 6 6 , 4 6 8

odpowiedzi udzielonych przez naszych ekspertów

Rzetelnie + Bezpiecznie + Bezpłatnie

Psychologia: Pytania do specjalistów

Jak poradzić sobie z problemami mimo terapii?

Witam, mam za sobą nie do końca udaną psychoterapię. Wprawdzie udało mi się uporać z alkoholem, ale niestety mimo szczerych chęci nie udało mi się przepracować traum rodzinnych, zawodowych i osobistych czy nieprzyjemności które w życiu miałem. Z nikotyną niestety... Witam, mam za sobą nie do końca udaną psychoterapię. Wprawdzie udało mi się uporać z alkoholem, ale niestety mimo szczerych chęci nie udało mi się przepracować traum rodzinnych, zawodowych i osobistych czy nieprzyjemności które w życiu miałem. Z nikotyną niestety nie udało mi się wygrać. Problem jest w tym że po nieudanej psychoterapii nie potrafię już nikomu zaufać. Boję się że zostanę źle oceniony, niezrozumiany. Z ochroną zdrowia też nie miałem dobrych doświadczeń. Czy jest jeszcze szansa że można mi jeszcze pomóc to wszystko przepracować? Miasto Olsztyn
odpowiada 1 ekspert:
Redakcja abcZdrowie
Redakcja abcZdrowie
Dotyczy: Trauma Psychologia

Jak radzić sobie w tej relacji z mężem?

Dzień dobry, od 3 latach jestem mężatką. Teraz z mężem spodziewamy się dziecka. Mąż mówi mi, że siostra i jej dzieci są i będą zawsze ważniejsze ode mnie. Czy to znaczy że mąż mnie nie kocha, mówi że kocha, że... Dzień dobry, od 3 latach jestem mężatką. Teraz z mężem spodziewamy się dziecka. Mąż mówi mi, że siostra i jej dzieci są i będą zawsze ważniejsze ode mnie. Czy to znaczy że mąż mnie nie kocha, mówi że kocha, że odszedł z domu dla mnie zostawił wszystko, ale jak to się ma do tego co mówi i robi. Niedawno jego siostra z mężem i dziećmi byli u nas w domu i wtedy poczułam się całkowicie odrzucona i niechciana. A wcześniej oczywiście przygotował wszystko na ich przyjazd, łącznie ze sprzątaniem, gotowaniem. Mąż ciągle opowiada o swojej chrześnicy, chciał ja do nas przywieść nie patrząc nawet na to, że ja jestem w zaawansowanej ciąży i potrzebuje odpoczynku. Ciągle tylko słyszę, jakie to dzieci siostry są wspaniałe. Ja rozumiem, że to są dzieci jego siostry, ale ja odczuwam, że dziecko które noszę w brzuchu jest zupełnie zbędne. Żadne rozmowy nie pomagają.
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Martyna Dudzińska
Mgr Martyna Dudzińska
Dotyczy: Ciąża Psychologia Dziecko

Jak radzić sobie z tym zauroczeniem w młodszym mężczyznie?

Dzien dobry. Pomóżcie mi, bo mam chyba ogromny problem! Zakochałam się w 27-latku... Nie mogę spać, jeść, myśleć o niczym innym niż onim... Ale dzieli nas przepaść, właściwie wszystko i ja to doskonale wiem... W dodatku ja mam syna, a... Dzien dobry. Pomóżcie mi, bo mam chyba ogromny problem! Zakochałam się w 27-latku... Nie mogę spać, jeść, myśleć o niczym innym niż onim... Ale dzieli nas przepaść, właściwie wszystko i ja to doskonale wiem... W dodatku ja mam syna, a on jest kolegą mojego syna.. Nawet niewiem sama jak to sie zdazylo.. chyba od sms.. Nigdy wcześniej nie przeżywałam czegoś takiego, myślałam, że w moim wieku - kobiety, która ma już za sobą czterdziestkę - takie szaleństwo już się nie zdarza. Nie czuję się stara, jestem szczupła, zgrabna, bardzo dbam o siebie. Chodzę na fitness, do fryzjera i kosmetyczki, żeby czuć się atrakcyjną kobietą. Wszyscy mi mówią, że wyglądam na dużo młodszą... Ale chyba nie aż tak!.. aby byc aż o tyle z mlodszym meżczyzna.. choc i jest do bardzo dorosly mezczyzna.. mieszka sam, radzi sobie ze wszystkim sam... poprostu to dorosły, samodzielny mężczyzna, z ktorym mam bardzo dużo wspolnego, uwielbia tez sport, spacery, jazde na rowerze, gimnastyke, tennis, mamy wiele o tym rozmowy i wspolnego zajecia, i td.. i tak to trwalo az wiele miesiecy.. chodzilismy na rożne zajecia sportowe, spacery, tennis i td.. do wczoraj.. Do tej pory niby nic takiego się nie wydarzyło.. działalo to na mnie jak magnes i mialam motyle w brzuchu.. Nie wiem, jak to możliwe.., ale zauroczyłam się nim jak siksa. nie moge juz bez niego byc.. ciagle myslałam że sa rożne zwiazki i szaleńcze miłości się zdarzają! Dlaczego nie mogłoby przydarzyć się mnie, przeciez jestem samotna, już to chyba jasne.. nawet az zapomniałam ze to kolega mojego syna.. I popelnilam wczoraj chyba samy najwiekszy swoj bład życia.. zostałam na wspólną kolację, jacuzzi, taniec, i noc.. podczas ktorej przeżyłam chyba cos niesamowitego, zapomniałam już co to jest seks, meskie dotyki, pocałunki, pieszczoty, i jak wygłada ciało meskie, poczulam sie az jak bys tez byla w tym wieku 27 .... i na tym koniec.. A dzisiaj mam wiele płaczu co ja narobiłam.. przeciez to jest kolega mojego syna.. i ten kolega widział mnie nago i nie tylko.. I nie wiem, co ja mam teraz robić? Nie chcę wyrządzić krzywdy mojej rodzinie... Choc i jestem pewna, że mimo młodego wieku on jest gentlemanem i zachowałby to dla siebie .. niewiem, Co ja mam zrobić z tym uczuciem? Nie chciałam go i nie prosiłam o nie... Samo przyszło, a teraz niszczy mnie od środka. Pomóżcie... nie chcę więcej z nikim o tym rozmawiać!!
odpowiada 2 ekspertów:
Mgr Martyna Dudzińska
Mgr Martyna Dudzińska
Redakcja abcZdrowie
Redakcja abcZdrowie
Dotyczy: Uczucie samotności Psychologia Dziecko Taniec Jazda na rowerze Seks

Z czego może wynikać moja niechęć do stosunków seksualnych?

Dzien dobry. Mam takie pytanie i problem , Jestem już po 40 i od zawsze uważałam się za osobę aseksualną.. Seks i wszystko co z nim związane mogły dla mnie nie istnieć i wręcz nie dopuszczałam nawet takiej opcji.. nie... Dzien dobry. Mam takie pytanie i problem , Jestem już po 40 i od zawsze uważałam się za osobę aseksualną.. Seks i wszystko co z nim związane mogły dla mnie nie istnieć i wręcz nie dopuszczałam nawet takiej opcji.. nie kogo nie szukalam, nie mialam zadnych zwiazkow, stosunkow chyba juz od urodzenia syna lat 17 tego nie mialam... I niespodzianka 4 miesiąca temu,.. poznałam bardzo fajnego, milego mężczyzny czarnoskórego zawsze do nich topnialam!, najpierw byliśmy w kontakcie online, sms, i td... bo był za granicą.. I chyba tylko około 2 miesiący temu zaczęliśmy się spotykać obcowac na zywo, Bardzo dobrze się nasza znajomość rozwija i dobrze się czujemy w swoim towarzystwie i to chyba jest glowne?., Oczywiscie do momentu 'tego' O ktorym was i chciałabym bardzo poprosić o rade, i wiedze, ktory mialam 2 dni temu podczas naszej wspólnej kąpieli i nocy, choc juz i wczesniej u mnie zostawal ale to było spokoj do wczora był to nasz pierwszy taki kontakt intymny bez zadnego stosunku, .. choc moj partner i bardzo tego chcial, widzialam juz jak jest tam bardzo podniecony, i ciagle na mnie nalegał abyśmy współżyli.. ale tu ten problem, i to ten problem ja w ogole tego nie potrzebuje, mam nawet jakis strach, i odrzut do seksu i nawet nagosci, nie mialam zadnego pobudzenia np podczas dotykania tych miejscow intymnych jak to miałam.., poprostu bardzo fajnie sie czuje bez tego i koniec.., wystarcza mi obejmowania pocalonkow, obcowania wspolnych nocy i koniec, mam dlia siebia to wszystko wspaniale.. ale czy to ten udany zwiazek wolno postroic bez tego bez tych żadnych stosunkow?? Czy to poprosto ta moja bardzo długa przerwa bez zadnych stosunkow jest winna? Mam jakis dziecki strach mam wiele pytan, nawet o tym co ludzie mysla o naszym związku bialo czarnym? i o ile to jest u nas tolerowane? i gdzie partner jest jeszcze duzo młodszy? ja mam 44 a moj partner 36. Jak ja mam siebia przelamac? nawet skrywam to wszystko od swojego syna że ja kogos mam i ze to moj partner jest czarny.. w sumie juz ja nie wiem sama co ja mam robic, z kims porozmawiac? ale o czym? ze jestem bardzo szczesliwa bez tego?, choc i mam wiele strachu, stresu, interesu ?
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Martyna Dudzińska
Mgr Martyna Dudzińska
Dotyczy: Wywiad psychoseksuologiczny Seksuologia Psychologia Relacje z partnerem Relacje Stosunek seksualny

Jak znaleźć terapeutę mając takie problemy?

Dzien dobry Poruszam sie na wozku inwalidzkim. Skończylam studia ale siedze w domu. Nie poruszam sie sama W mojej miejscowości są tylko kluby seniora, dla osob starszych. Ostatnio z powodu braku kontaktu z ludzmi placze, nie moge spac, przestalam prowadzic... Dzien dobry Poruszam sie na wozku inwalidzkim. Skończylam studia ale siedze w domu. Nie poruszam sie sama W mojej miejscowości są tylko kluby seniora, dla osob starszych. Ostatnio z powodu braku kontaktu z ludzmi placze, nie moge spac, przestalam prowadzic bloga. Rodzina uwaza ze moje problemy to wymysl nie maja dla mnie czasu z powodu pracy. jak znalezc sobie terapeute, w Rzeszowie przy takich problemach
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Hanna Markiewicz
Mgr Hanna Markiewicz
Dotyczy: Trudności w nawiązywaniu i utrzymywaniu relacji Psychologia Relacje Relacje z przyjaciółmi

Czy decyzja o rozstaniu jest słuszna?

Witam wszystkich :)  Zwracam się do was po poradę, doświadczenia i pomoc.  Jestem w toksycznym związku 10 lat. Mój chłopak mnie nie szanuje, olewa, na moje potrzeby i uczucia reaguje ignorancją lub obojętnością. Nie zależy mu na mnie. To co... Witam wszystkich :)  Zwracam się do was po poradę, doświadczenia i pomoc.  Jestem w toksycznym związku 10 lat. Mój chłopak mnie nie szanuje, olewa, na moje potrzeby i uczucia reaguje ignorancją lub obojętnością. Nie zależy mu na mnie. To co do mnie mówi czy piszę nigdy nie idzie z czynami. Najchętniej woli spędzać czas z kumplami i pić alkohol. Przyznal się w końcu po 10 latach że jest alkoholikiem i że nie ma szacunku do kobiet. Zatkało mnie. Obecnie studiuje w innym mieście i zadaje się z nowym chłopakiem. Może dlatego chce być szczery? Naprawdę nie wiem. Dlaczego o tym pisze teraz? Bo jest coraz gorzej między nami od tego roku i nie wiem co robić? Rok temu układało się nam w miarę. Widziałam że, mu zależy na mnie i starał się żebyśmy fajnie spedzali ze sobą na różne sposoby czas. Teraz to katastrofa. Mi oczywiście zawsze na nim zależało, ale ostatnio przestało mi na nim zależeć. Też mi na nim nie zależy i chcę go w końcu zostawić. Przed tym muszę psychicznie sie przygotować w tym momencie oddalilam się od niego fizycznie i psychicznie, po miesiącu chcę z nim zerwać już na poważnie i jeszcze w tym starym roku zamknąć rozdział. Czy słusznie? 
odpowiada 1 ekspert:
Dr Mieczysław Bakun
Dr Mieczysław Bakun
Dotyczy: Uzależnienie od alkoholu Psychologia Rozstanie Toksyczne związki

Czy to mogą być objawy autyzmu u 43-latka??

Dzień dobry. Mężczyzna lat 43 ma problemy z rozumieniem słów i zdań złożonych, nie umie rozmawiać płynnie i opowiadać stosując tylko krótkie odpowiedzi, nie rozumie słowa przykład, sarkazm, nie podejmuje żadnych inicjatyw, robi to co się mu powie, zamyka się... Dzień dobry. Mężczyzna lat 43 ma problemy z rozumieniem słów i zdań złożonych, nie umie rozmawiać płynnie i opowiadać stosując tylko krótkie odpowiedzi, nie rozumie słowa przykład, sarkazm, nie podejmuje żadnych inicjatyw, robi to co się mu powie, zamyka się w pokoju i przesypia długi czas. Żyje w rutynie, wszystko musi mieć zaplanowane, wykazuje lęk społeczny. Wykonuje tylko czynności które zna lub się nauczył, na żadne nowości się nie decyduje. Nie ma żadnych zainteresowań, stroni od wyjazdów, imprez. Wielu rzeczy boi się i nie lubi. Ma ogromną potrzebę snu, po każdej nawet lekkiej pracy musi się położyć i zazwyczaj usypia. Wydaje się być analfabetą. Czy to mogą być objawy autyzmu? W jaki sposób zdiagnozować co mu dolega? Dziękuję
odpowiada 2 ekspertów:
Dr n. med. Sławomir Graff
Dr n. med. Sławomir Graff
Mgr Agata Majda
Mgr Agata Majda
Dotyczy: Neurologia Autyzm Lęk Psychologia Psychoterapia

Czy jest to niebezpieczne dla zdrowia?

Zdarza się, że gdy jestem pochylony, mam z powodu stresu przyspieszone bicie serca. Np. myję głowę nad wanną, a mam mało czasu. Czy jest to niebezpieczne dla zdrowia?
odpowiada 2 ekspertów:
Specjalista Medycyny Naturalnej - Naturoterapeuta Mariusz Bek
Specjalista Medycyny Naturalnej - Naturoterapeuta Mariusz Bek
Redakcja abcZdrowie
Redakcja abcZdrowie
Dotyczy: Kardiologia Stres Interna Psychologia Serce

Jak rozpocząć rozmowę z koleżanką na temat jej blizn?

Od jakiegoś czasu zauważyłam u koleżanki na przedramieniu blizny na rękach ,talie jak po samookaleczeniu Martwi mnie to cały czas o tym myślę. Chciałabym z nia na te temat porozmawiać ale nie wiem jak zacząć o co spytać na początek... Od jakiegoś czasu zauważyłam u koleżanki na przedramieniu blizny na rękach ,talie jak po samookaleczeniu Martwi mnie to cały czas o tym myślę. Chciałabym z nia na te temat porozmawiać ale nie wiem jak zacząć o co spytać na początek ? Dodam że ona nawet tych blizn nie zakrywa,nie ubiera bluzek z długimi rękawami ,czy to coś może oznaczać ?
odpowiada 2 ekspertów:
Redakcja abcZdrowie
Redakcja abcZdrowie
Mgr Marcin Ignaczak
Mgr Marcin Ignaczak
Dotyczy: Blizny Psychologia Relacje Relacje z przyjaciółmi

Ja radzić sobie w tej relacji z rodzicem?

Dzień dobry. Moim problemem jest brak zrozumienia, porozumienia z własną matką. Jestem osobą dawno dorosłą, mam narzeczonego z którym jestesmy razem od 3 lat (zaręczyny po dwóch latach). Wspólnie mieszkamy od pół roku. Na początku znajomości, kiedy jeszcze nie planowaliśmy... Dzień dobry. Moim problemem jest brak zrozumienia, porozumienia z własną matką. Jestem osobą dawno dorosłą, mam narzeczonego z którym jestesmy razem od 3 lat (zaręczyny po dwóch latach). Wspólnie mieszkamy od pół roku. Na początku znajomości, kiedy jeszcze nie planowaliśmy ślubu moja mama, wydawało by się, że go lubi. Nawet mówiła, że nie ma sensu czekać z legalizacją związku jeżeli sie kochamy. Problem pojawił się, gdy sie zaręczyliśmy. Mama poinformowała, że robię błąd, powinnam dobrze przemyśleć co robię ponieważ to nie jest mężczyzna dla mnie. Byłam zaskoczona, chociaż w poprzedniej mojej relacji, gdy zaczynało robić się poważnie, mama zareagowala podobnie (próbowanie wzbudzenia we mnie poczucia lęku, wątpliwości, winy, proba wzbudzenia wrogości do partnera)- gdy się rozpadło twierdziła, że nie każdemu pisany stały związek, ale powinnam dalej szukać. Obecnie dla mamy nagle problemem stał się wiek mojego obecnego partnera- 4 lata starszy i to, że będąc w tym wieku nie ułożył sobie życia. Gdy poprosiłam ją o wyjaśnienie swojej nagłej reakcji stwierdziła, że jej nie szanuje i żebym przemyślała czy chce być z człowiekiem, który do tej pory nie miał żony. Ufam mu, znamy się długo przez wejściem w relację, czuję się przy nim kochana i bezpieczna- wg mojej mamy to przepis na katastrofę, ponieważ to próba manipulowania z jego strony.Jest mi przykro ponieważ nie potrafię zrozumieć postępowania własnej matki. Moja poprzednia relacja rozpadła się przez to, że moja mama zachowywała się podobnie, a ja nie potrafiłam jej kategorycznie przemówić do rozsądku. Mama ma męża i jest im raczej ze sobą dobrze. Nie mieszkamy razem, ale przez jej częste dogadywanie jest mi bardzo ciężko. Nie wiem co robić, nie chciałabym zrywać kontaktu. Pozdrawiam i dziękuję za wszystkie odpowiedzi
odpowiada 1 ekspert:
Mgr Martyna Dudzińska
Mgr Martyna Dudzińska
Dotyczy: Psychologia Poczucie winy

Jak radzić sobie z emocjami w takiej sytuacji?

Poruszam sie na wozku. Rzadko bardzo wychodzę z domu. Bardzo mi tego brakuje Nie mogę spać, kazdy dzień mam monotonny. Siedzę duzo przy komputerze bo tam mam towarzystwo. Stale boli mnie glowa ze stresu. Jeśli zdarzy się spotkanie, wyjscie z... Poruszam sie na wozku. Rzadko bardzo wychodzę z domu. Bardzo mi tego brakuje Nie mogę spać, kazdy dzień mam monotonny. Siedzę duzo przy komputerze bo tam mam towarzystwo. Stale boli mnie glowa ze stresu. Jeśli zdarzy się spotkanie, wyjscie z domu.mam super humor A potem znow dolek co robić Bo pracy nie moge znalezć Siada mi psychika, gdzie moge szukac terapeuty?
odpowiada 1 ekspert:
Redakcja abcZdrowie
Redakcja abcZdrowie
Dotyczy: Ból głowy Stres Psychologia

Jak nawiązywać relacje z kobietami?

Dzień dobry, Zwracam się do Państwa jako mężczyzna, który od lat zmaga się z poważnymi trudnościami w relacjach z kobietami. Jestem w pełni świadomy, że moja sytuacja wynika głównie z mojego wyglądu, który sprawia, że jestem odrzucany i nieatrakcyjny w... Dzień dobry, Zwracam się do Państwa jako mężczyzna, który od lat zmaga się z poważnymi trudnościami w relacjach z kobietami. Jestem w pełni świadomy, że moja sytuacja wynika głównie z mojego wyglądu, który sprawia, że jestem odrzucany i nieatrakcyjny w oczach kobiet. Pomimo wielu prób i lat doświadczeń, wciąż spotykam się z chłodnym zignorowaniem i brakiem zainteresowania. Próbowałem różnych metod, a nawet wcześniej korzystałem z psychoterapii, jednak nic nie przyniosło oczekiwanych rezultatów. Teraz chcę spróbować ponownie, szukając specjalistycznego wsparcia, które pomoże mi zrozumieć i przepracować te problemy w sferze relacji damsko-męskich. Czuję się samotny i rozczarowany tym, że nie mogę zbudować bliskiego, satysfakcjonującego związku, a te doświadczenia mocno wpływają na moją pewność siebie i samoocenę. Chciałbym umówić się na konsultację z mężczyzną-psychoterapeutą, który rozumie specyfikę problemów mężczyzn w relacjach z kobietami i może pomóc mi znaleźć skuteczne sposoby radzenia sobie z tymi wyzwaniami. Z góry dziękuję za odpowiedź. Ps. Tylko uprzedzam, nie chcialbym słyszeć o tym, że rozwiązaniem mojego problemu są leki.
odpowiada 1 ekspert:
Redakcja abcZdrowie
Redakcja abcZdrowie
Dotyczy: Uczucie samotności Psychologia Psychoterapia Samoocena

Czy mogę bez obaw stosować oba leki?

Złamałam nogę i przyjmuję obecnie Neoparin 40mg przeciwzakrzepowo. Mam przepisaną marihuanę medyczną (Cannabis flos Cantourage) ze względu na przewlekłe bóle i bezsenność, czy mogę bez obaw stosować oba leki? Odstawiłam chwilowo Problemy ze snem i ból kręgosłupa oraz ból nogi nie dają mi normalnie funkcjonować.
odpowiada 1 ekspert:
Redakcja abcZdrowie
Redakcja abcZdrowie
Dotyczy: Neurologia Ortopedia Ból kręgosłupa Bezsenność Zaburzenia snu Psychologia Farmakologia Stosowanie leków Interakcje międzylekowe Ból nogi Narkotyki Noga Kręgosłup

Czy osobę chorą na anoreksję można zmusić do leczenia?

Chodzi o dorosła bliska osobę mieszkająca sama, chorująca od lat na anoreksję. Od dłuższego czasu praktycznie nic nie je, mocno schudla i chudnie cały czas, jest drażliwa i się izoluje i reaguje złościa i przestała brać leki i nie chodzi... Chodzi o dorosła bliska osobę mieszkająca sama, chorująca od lat na anoreksję. Od dłuższego czasu praktycznie nic nie je, mocno schudla i chudnie cały czas, jest drażliwa i się izoluje i reaguje złościa i przestała brać leki i nie chodzi na terapię. Rzuciła leki i terapie. ALE NIE MA ŻADNYCH OBJAWÓW FIZYCZNYCH TYPU OMDLENIA ZAWROTY GLOWY UTRUDNIONE ODDYCHANIE ITP. 1) Czy jeśli ojciec zadzwoni prosto do szpitala psychiatrycznego albo na karetkę i powie to wszystko że ona praktycznie nic nie je, głodzi się już od jakiegoś czasu, drastycznie chudnie, niknie w oczach i się izoluje to jakie decyzje najprawdopodobniej by zapadły? I co ojciec by w takiej sytuacji usłyszał od lekarza ze szpitala gdzie zadzwonił i od ratowników do których też zadzwonił? 2) w sytuacji gdyby zapytali o jej BMI on by powiedział że 17,5 ale ze praktycznie nie je nic wogole i ciągle chudnie i że boi się o jej zdrowie i potrzebuje jakiejś reakcji i wskazówek, to co by mu lekarz ze szpitala powiedział i co by powiedzieli ratownicy? 3) co jeśli ona odmawia leczenia i nie zgadza się na leczenie to co w takiej sytuacji powie lekarz ze szpitala tacie biorąc pod uwagę wszystkie te czynniki? I co zrobią ratownicy gdy nawet przyjadą a ona będzie odmawiała jakichkolwiek badań ciśnienia i innych nie da się zbadać i powie że ma BMI 17,5 więc jest okej a jej tata mówił że praktycznie nie je nic jest drażliwa izoluje się i się boi o nią? 4) czy biorąc pod uwagę wszystkie czynniki związane z jej stanem to czy można zmusić ją do leczenia przy BMI 17,5 /17 gdy ona odmawia i nie ma żadnych objawów fizycznych omdleń zawrotów głowy itp?
odpowiada 2 ekspertów:
Redakcja abcZdrowie
Redakcja abcZdrowie
Mgr Marcin Ignaczak
Mgr Marcin Ignaczak
Dotyczy: Anoreksja Zawroty głowy Interna Psychologia Utrata wagi Omdlenia

Czy mozliwe, że partner ma depresję?

Chciałabym tutaj opisać problem mojego męża. Jesteśmy małżeństwem od 7 lat, mamy dwójkę dzieci (3 lata i tydzień). Problemy zaczęły się po przeprowadzce do domu na wsi (mąż całe życie mieszkał w bloku). Zaczęliśmy się kłócić o jakieś drobne rzeczy,... Chciałabym tutaj opisać problem mojego męża. Jesteśmy małżeństwem od 7 lat, mamy dwójkę dzieci (3 lata i tydzień). Problemy zaczęły się po przeprowadzce do domu na wsi (mąż całe życie mieszkał w bloku). Zaczęliśmy się kłócić o jakieś drobne rzeczy, sprzątanie i tak dalej, ale było to jeszcze do zniesienia. Ja po urodzeniu pierwszego dziecka wróciłam do pracy, z mężem zajmowaliśmy się dzieckiem na zmianę i było ok. Będąc w drugiej ciąży mąż zaczął "uciekać" z domu, wyglądało to tak jakby nie cieszył się z tej ciąży, chociaż sam jej chciał. Siedział wieczorami i nocami w garażu, twierdził, że jeśli ja chcę z nim powiedzieć to mam go poprosić. Jeśli chce jakiejś bliskości czy seksu to też mam go o tym poinformować, bo on nie będzie się domyślał, a dla mnie takie "proszenie się" trochę mija się z celem i wtedy chyba nasze małżeństwo zaczęło się "rozjeżdżać". Tydzień temu urodziłam dziecko i po powrocie do domu przywitał mnie bałagan, mąż był zdziwiony, że jestem zła o to. Później jednego poranka zrobił śniadanie i na tym zakończyła się jego aktywność. Jest opryskliwy w stosunku do starszej córki, młodsza interesuje go może przez 10minit dziennie. Ja zajmuję się wszystkim, mąż drugi dzień pod rząd śpi. Wstaję żeby coś przegryźć i idzie spać dalej. Twierdzi, że na nic nie ma siły i wszystko go przerasta. Że najlepiej jakby go nie było. Ja jestem zmęczona, bo ani nie mam wsparcia w połogu ani w opiece nad dziećmi. Dodam, że mąż w przeszłości miał okresy spadku nastroju. W wieku 10 lat stracił matkę, w wieku 17 lat ojca. Nigdy tego nie przepracował na żadnej terapii. Nie wiem czy to możliwe, że wszystko mu się nawarstwia i go to przerasta czy to poprostu lenistwo... Czy już depresja...
odpowiada 1 ekspert:
Redakcja abcZdrowie
Redakcja abcZdrowie
Dotyczy: Depresja Ciąża Psychologia Dziecko Połóg Małżeństwo Seks

Czy z ADHD mogę dostać takie pozwolenie?

Witam Czy z adhd jest możliwe uzyskanie pozytywnego wyniku badań lekarskich i psychologicznych do pozwolenia na broń? W rozporządzeniu w którym wymienione są stany w których wykluczone jest uzyskanie pozwolenia jest wymieniony punkt zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się zwykle... Witam Czy z adhd jest możliwe uzyskanie pozytywnego wyniku badań lekarskich i psychologicznych do pozwolenia na broń? W rozporządzeniu w którym wymienione są stany w których wykluczone jest uzyskanie pozwolenia jest wymieniony punkt zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie i wieku młodzieńczym Z tego co widziałem na szybko to zalicza się do nich chyba też adhd według icd10. Czy jest w ogóle sens zaczynać całą procedurę w tym stanie? Jest ona dość kosztowna
odpowiada 1 ekspert:
Redakcja abcZdrowie
Redakcja abcZdrowie
Dotyczy: ADHD Zaburzenia zachowania Badania do pozwolenia na broń Psychologia Emocje

Jak poradzić sobie z takim krępującym problemem?

Dzień dobry, Jestem mężczyzną, 35 lat. Właściwie od dziecka cierpię na zaburzenia lękowe, GAD oraz 'nerwicę jelit', objawiającą się luźnymi stolcami, bulgotaniem, oraz (co najgorsze) mokrymi gazami, które często brudzą bieliznę..jak się Państwo zapewne domyślają, problem jest bardzo krępujący i... Dzień dobry, Jestem mężczyzną, 35 lat. Właściwie od dziecka cierpię na zaburzenia lękowe, GAD oraz 'nerwicę jelit', objawiającą się luźnymi stolcami, bulgotaniem, oraz (co najgorsze) mokrymi gazami, które często brudzą bieliznę..jak się Państwo zapewne domyślają, problem jest bardzo krępujący i nasila się w sytuacjach stresowych. Brałem już parę leków z grupy SSRI i raczej one tylko pogarszają sprawę za sprawą serotoniny. Co byście Państwo mi doradzili na moje dolegliwości? Czytałem, że leki stosowane w takich przypadkach to np. sulpiryd, amitryptylina lub mitrazapina (minusem jest tycie). Czy mógłbym rozważyć coś innego? Pozdrawiam serdecznie
odpowiada 2 ekspertów:
Redakcja abcZdrowie
Redakcja abcZdrowie
Dr Mieczysław Bakun
Dr Mieczysław Bakun
Dotyczy: Nerwica Zaburzenia lękowe Nerwica żołądka Interna Psychiatria Psychologia Problemy z wypróżnianiem

Czy taka osoba ma szansę na normalne funkcjonowanie i powolne zmniejszenie lęku społecznego?

witam, bliska mi osoba ma zespół aspergera, od zawsze była wycofana i zamknięta w sobie, w szkole miała trudności z nawiązywaniem kontaktów, chodziła do psychologa z którym po czasie przestała rozmawiać, zaczęła opuszczać szkołę, zawsze potrzebowała kogoś aby poszedł z... witam, bliska mi osoba ma zespół aspergera, od zawsze była wycofana i zamknięta w sobie, w szkole miała trudności z nawiązywaniem kontaktów, chodziła do psychologa z którym po czasie przestała rozmawiać, zaczęła opuszczać szkołę, zawsze potrzebowała kogoś aby poszedł z nią np do lekarza bo samodzielnie bylo to zbyt trudne, aktualnie zaczęła się izolować, przebywa cały czas w domu, ma bardzo duże trudności w rozmowach z innymi, mam wrażenie że doszła do tego po prostu jakaś fobia społeczna, izolacja i brak kontaktu z innymi sprawiły że higiena osobista po części również przestała być aż tak ważna, chciałabym jej pomóc jednak boję się że nie będzie kompletnie potrafiła rozmawiać z terapeutą, czy taka osoba ma szanse na normalne funkcjonowanie i powolne zmniejszenie lęku społecznego?
odpowiada 1 ekspert:
Redakcja abcZdrowie
Redakcja abcZdrowie
Dotyczy: Fobie społeczne Zespół Aspergera Fobie Psychologia Psychoterapia

Jak pozbyć się dolegliwości ze strony układu pokarmowego?

Dzień dobry, mam 43 lata i od ponad 10 lat cierpię z powodu dolegliwości ze strony układu pokarmowego. Jestem po kilkunastu USG, kilku gastroskopiach, kolonoskopiach, RTG, TK, MR, pasażu jelitowym, enteroklizie a nawet laparoskopii diagnostycznej. Początkowo wielokrotnie przepisywane były mi... Dzień dobry, mam 43 lata i od ponad 10 lat cierpię z powodu dolegliwości ze strony układu pokarmowego. Jestem po kilkunastu USG, kilku gastroskopiach, kolonoskopiach, RTG, TK, MR, pasażu jelitowym, enteroklizie a nawet laparoskopii diagnostycznej. Początkowo wielokrotnie przepisywane były mi antybiotyki (na lamblie, boreliozę, drogi oddechowe) co nie było bez znaczenia dla flory jelit. Obecnie nie ma dna, w którym nie czułbym potężnego bólu brzucha, skurczu, pieczenia i swędzenia w jelitach, wzdęć i uczucia pełności oraz totalnego zmęczenia i braku siły. Od roku zmagam się również z nawracającą grzybicą jelit (candida glabrata), którą 3-krotnie próbowano wyleczyć mykostatykami (flukonazol, nystatyna, mycosyst, przy zachowaniu diety przeciwgrzybiczej) i nic nie dało efektu. Objawy te uniemożliwiają mi codzienne funkcjonowanie, a ich przewlekły charakter odbija się również na zdrowiu psychicznym. Ból umiejscowiony jest w promieniu ok. 6 cm na około pępka i promieniuje w prawą stronę oraz na kręgosłup lędźwiowy. Codziennie muszę przyjmować środki przeciwbólowe (tramadol, NLPZ) oraz rozkurczowe (spasmolina,buscopan itp.) Odkąd na początku mojej historii, zrobiłem testy w kierunku alergii pokarmowych, jestem na diecie bezglutenowej. Do tej pory była to jedyna skuteczna terapia, bo wyeliminowała objawy grypopodobne, zawroty głowy i uczucie kołysania w głowie. Przez lata wykluczone zostały u mnie choroby trzewne, porfiria, borelioza, nowotwory oraz choroby autoimmunologiczne. Niestety tak jak na początku i w kolejnych latach, ból był sporadyczny, później coraz częstszy, tak teraz nie ma już od niego przerwy. Byłem kilkanaście razy na SOR (otrzymuję tylko leki przeciwbólowe i rozkurczowe), w kilku szpitalach w całej Polsce oraz u specjalistów z różnych dziedzin medycyny, psychologów i nikt nie potrafi pomóc mi z tego wyjść. Z każdym dniem jestem coraz słabszy, bo posiłki potęgują dolegliwości, mam 190 cm wzrostu i ważę 55 kg i ta choroba powoli odbiera mi resztki życia. Jeśli ktoś z Państwa zechciałby coś podpowiedzieć lub zająć się moim przypadkiem, będę niezmiernie wdzięczny. Bardzo proszę o pomoc w powrocie do normalności.
odpowiada 1 ekspert:
Dr Mieczysław Bakun
Dr Mieczysław Bakun
Dotyczy: Gastroskopia Kolonoskopia Laparoskopia diagnostyczna Tomografia komputerowa USG Układ pokarmowy Alergia Celiakia Zawroty głowy Grzybica jelit Operacje laparoskopowe Ból brzucha Alergia pokarmowa Grzybica Interna Gastroenterologia Psychologia Antybiotykoterapia Leki przeciwbólowe Swędzenie skóry Dieta przeciwgrzybicza Dieta Układ oddechowy Kręgosłup

Dlaczego mam taki problem ze spożywaniem jedzenia?

Witam. Nie chcę jeść , odczuwam że jestem głodny ale nie jem ! Mieszkam z rodzicami i gdy Mama zrobi obiad to chowam wyrzucam ! I na pytanie czemu nie chce jeść ? Nie wiem i taka jest moja odpowiedź... Witam. Nie chcę jeść , odczuwam że jestem głodny ale nie jem ! Mieszkam z rodzicami i gdy Mama zrobi obiad to chowam wyrzucam ! I na pytanie czemu nie chce jeść ? Nie wiem i taka jest moja odpowiedź ( bo nie chce ) i to bierze góre ! Odpowiedź bo nie chce . Jakiś tam chlebek zjem ale to wszystko, chowam jedzenie od bardzo dawna ( chyba luty tego roku ) na samą myśl o jedzeniu drażni mnie to ! Robię się zły . Mam 43 lata , już jako dziecko chowałem jedzenie , zawsze i do teraz byłem taki niejadek , żadnego pożywienia to tak do dwóch i pół dnia i taka ciągłość z zjedzeniem kromki chleba , troszkę obiadu i późnień cały dzień nie jedzenia no tak się to ciągnie . Chce dodać że dziwne ale nie tracę na wadze , chce dodać że od dawna leczę się psychiatrycznie ( depresja , zaburzenie osobowości) mam na imię Jacek
odpowiada 2 ekspertów:
Mgr Barbara Szalacha
Mgr Barbara Szalacha
Redakcja abcZdrowie
Redakcja abcZdrowie
Dotyczy: Anoreksja Depresja Zaburzenia odżywiania Zaburzenia osobowości Psychiatria Psychologia
Patronaty
Zdrowie
Dziecko
Psychologia
Newsy
Ważne tematy