Dzień dobry,
to, co Pani opisuje, nie jest „lenistwem” ani złym wychowaniem, tylko typowym obrazem trudności dziecka z afazją ruchową i zaburzeniami sensorycznymi. Bardzo ważne jest to, że syn ma wiedzę (szczególnie matematyczną i językową), ale nie jest w stanie jej pokazać w warunkach klasowych.
Co tak naprawdę się dzieje
Pisanie i czytanie wymagają wysokiego obciążenia językowego i sensorycznego – dla dziecka z afazją to ogromny wysiłek.
W dużej grupie dochodzi do przeciążenia bodźcami, co skutkuje „wyłączeniem się”.
To, że pracuje tylko przy 100% uwagi nauczyciela, jasno pokazuje, że potrzebuje indywidualizacji, a nie motywowania karami czy ocenami.
Odmowa udziału w kartkówkach mimo wiedzy to reakcja obronna, nie zła wola.
Co Pani powinna zrobić – konkretnie
1. Zdecydowanie wystąpić do szkoły o realizację zaleceń z orzeczenia
Szkoła ma obowiązek:
zapewnić pracę w małej grupie (do 5 osób) lub indywidualnie,
dostosować formy sprawdzania wiedzy (np. ustnie zamiast pisemnie),
nie oceniać „braku wykonania”, jeśli wynika on z trudności rozwojowych.
To nie jest prośba – to realizacja prawa oświatowego.
2. Współpraca z pedagogiem i logopedą
kontynuacja terapii logopedycznej (afazja),
ćwiczenia językowe w formie zabawy, bez presji ocen.
3. W domu – absolutnie nie zmuszać
nie ćwiczyć pisania „na siłę”,
czytanie tylko krótkie, na głos, razem, w bezpiecznej atmosferze,
wykorzystywać jego mocne strony (matematyka, mówienie, wiedza).
Najważniejsze uspokojenie
Pani syn nie jest niezdolny ani „trudny”. On:
potrzebuje innych warunków nauki,
ma potencjał poznawczy,
cierpi, gdy jest oceniany w sposób niedostosowany do swoich możliwości.
Indywidualne lub małogrupowe nauczanie nie jest przywilejem, tylko koniecznością w jego przypadku.
Powyższa porada ma charakter informacyjny i nie zastępuje konsultacji z psychologiem ani pedagogiem szkolnym.
Z wyrazami szacunku
Wesołych świąt i powodzenia
Martyna Dudzińska
https://buymeacoffee.com/martynadudw
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Indywidualne nauczanie dla dziecka – odpowiada Mgr Barbara Szalacha
- Na czym polega kształcenie specjalne dzieci z autyzmem? – odpowiada Dr Izabela Dębicka
- Czy rodzic dziecka z ADHD może żądać od wychowawcy pokazania uprawnień? – odpowiada Mgr Aurelia Grzmot-Bilska
- Jak pomóc dziecku z ZA? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
- Zwolnienie z zajęć dziecka autystycznego – odpowiada Mgr Joanna Grochowska
- Czy powinnam skierować syna do szkoły specjalnej? – odpowiada Mgr Anna Szyda
- Gdzie mogę wykonać dokładniejszą diagnostykę przyczyny zachowania syna? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska
- Tok nauczania do dziecka 10-letniego z autyzmem i podejrzeniem zespołu Aspergera – odpowiada mgr Adam Zajączkowski
- Jak radzić sobie z trudnościami w nauce? – odpowiada Mgr Marta Reichel
- Jak pomóc dziecku z zespołem Aspergera? – odpowiada Mgr Bartosz Neska
artykuły
Mały diabetyk coraz lepiej radzi sobie w szkole. Nie zawsze jest bezproblemowo
Brak asystenta, strach przed nieznanym, niechęć ze
Lekcje odbywają się na korytarzach. "Nasza szkoła nie ma typowych sal lekcyjnych"
Szkoły przyszpitalne funkcjonują w cieniu szkół tr
Kasia żyje z FAS. "Nie mam żalu do mamy. Jestem jej wdzięczna, że mnie urodziła"
39-letnia Katarzyna Liszcz z Torunia została adopt