Jak przezwyciężyć własne lęki?

Szanowna Pani,
wskazane jest leczenie metodą psychoterapii poznawczo - behawioralnej. Lęk objawia się zmianami fizjologicznymi; tachykardią (przyspieszonym biciem serca), inne objawy to; nerwobóle, uczucie zdenerwowania, drżenie, napięcie mięśniowe, pocenie się, zawroty głowy, ucisk w klatce piersiowej, klucha w gardle, suchość w jamie ustnej, problemy gastryczne, przyspieszony oddech. Aspekt fizjologiczny jest instynktem samozachowawczym, czyli reakcją organizmu w odpowiedzi na zagrożenie, mobilizuje organizm do walki lub ucieczki, w wyniku pobudzenia układu współczulnego (autonomicznego). Lęk jest reakcją pojawiającą się w sytuacji, w wyniku interpretacji przez osobę zagrożenia, wyróżniamy aspekt; poznawczy (myśli, wyobrażenia), fizjologiczny (doznania w ciele) oraz behawioralny (odnosi się do zachowania).
Aspekt poznawczy bazuje na myślach, wyobrażeniach o treści negatywnej, występuje pierwotnie w stosunku do emocji i aspekt behawioralny - to są przejawiane zachowania, Wszystkie te czynniki wzajemnie na siebie oddziaływają wywołując stany lękowe.
Lęk można zniwelować na dwa sposoby: zmniejszając poczucie zagrożenia (farmakologicznie) lub zwiększając wiarę we własne umiejętności radzenia sobie z trudną sytuacją. Pomocny jest trening relaksacyjny; kiedy jesteśmy fizycznie zrelaksowani – następuje odprężenie psychiczne i odwrotnie, gdy psychicznie się zrelaksujemy – nastąpi odprężenie fizyczne.
Terapia poznawczo – behawioralna uczy poprzez zmianę myślenia kształtować emocje i zachowania, co korzystnie wpływa na samopoczucie fizyczne. A zatem celem terapii poznawczo-behawioralnej jest zmiana dysfunkcjonalnego (nieadaptacyjnego) sposobu myślenia pacjenta, co w konsekwencji ma przyczynić się do poprawy jego samopoczucia i zmiany w zachowaniu. Terapia skoncentrowana jest na „tu i teraz”, polega na współpracy terapeuty z pacjentem, zastosowaniem jawnych, uzgodnionych i operacyjnie zdefiniowanych strategii terapeutycznych i celów terapeutycznych. Terapeuta pomaga pacjentowi w rozpoznaniu charakterystycznego dla niego stylu myślenia i poddaje go modyfikacji za pomocą analizy argumentów i logicznego myślenia.
Pozdrawiam serdecznie

Witam serdecznie
myślę,że skoro dostrzega Pani psychologiczne czynniki swich dolegliwości,jest potrzeba skontaktowania się z psychoterapeutą,nie tylko endokrynologiem,ponieważ prawdopodobnie tarczyca była reakcją a nie przyczyną pierwotną złego stanu zdrowia.Co do poczucia utraty własnej wartości,jest to także częsty skutek rozstań z partnerem i zaniedbanie terapii/czy innej pomocy tego rodzaju/może podtrzymywac chorobę.tak więc proponowałabym pogodzenie się ze swoim lękiem,bo paradoksalnie chroni on Panią obecnie przed zwiększaniem stresu i tym samym uspokaja.TO JEST STAN PRZEJŚCIOWY.Tak proszę go rozumieć i starać się powoli podjąć leczenie.Psychoterapia jest najlepszym i najtrwalszym w skutkach lekarstwem,jeżeli nie ma w zasięgu "żródeł zasilania".
Pozdrawiam wiosennie.