Jak radzić sobie ze stresem i obawami?

Witam, Mam 25 lat i odkąd tylko pamiętam mam problemy z nadmiernym stresem jednak nie przeszkadzało mi to w normalnym funkcjonowaniu i życiu codziennym. Przez ostatnie pół roku zauważyłam jednak sporą zmianę, sytuacja zaczęła się znacznie pogarszać. Pomimo planowanego ślubu i remontu mieszkania nie cieszę się z tego, tylko wszystko widzę w negatywnym świetle. Na wszystko narzekam. Dodatkowo mam poczucie nadchodzącego zagrożenia, chociaż nic takiego się nie dzieje. Przynajmniej raz dziennie zdarzają się sytuacje gdzie serce bije mi tak mocno, że mam wrażenie, że zaraz wyskoczy z klatki piersiowe, dodatkowo czuje w niej dziwny ucisk, a oddech staje się płytki, mam problem z wzięciem głębokiego wdechu. Nawet teraz, mając 3 dni wolnego, żadnych konkretnych obowiązków czuje jakieś niebezpieczeństwo. Dodatkowo wszystkim się martwię i przeżywam na zapas. Kiedyś nie było aż tak źle. Bardzo utrudnia mi to życie, dodatkowo przez moją zmienność nastrojów psuje relacje z bliskimi. Nie ma dnia gdzie czułabym się normalnie, w pełni szczęśliwa. Wydaje mi się to zupełnie irracjonalne, bo chociaż miałam ciężkie dzieciństwo tak teraz w moim życiu się wszystko układa. Bywają też takie dni, że płaczę nie mając ku temu powodu, towarzyszą temu wcześniej wymienione objawy mocnego bicia, ucisku w klatce, płytkiego oddechu, strachu. Ostatnio zaczęłam się zastanawiać, czy przypadkiem nie jestem chora na nerwice? Czy jest możliwe jej wyleczenie i powrót do normalnego funkcjonowania? Próbuje sobie wytłumaczyć, że moje obawy są bezsensowne i jakoś się uspokoić, ale to nic nie daje.
KOBIETA, 25 LAT ponad rok temu

Witam Panią,
Prawdopodobnie Pani problemy mają podłoże psychologiczne,
np. stres, zmęczenie, przeżywane emocje, przykre
doświadczenia z przeszłości…
Objawy, które Pani opisuje często występują przy zaburzeniach
nerwicowych.
Możliwe, że stres lub jakieś przykre doświadczenia z przeszłości
wywołały u Pani bezpodstawny, a jednak dla Pani przeraźliwy lęk.
Jednak rzetelną diagnozę można postawić tylko podczas osobistej
konsultacji po wnikliwym przyjrzeniu się różnym sytuacjom
i wydarzeniom na przestrzeni Pani życia, które doprowadziły
do opisanych zaburzeń.
Ludzie cierpiący na zaburzenia nerwicowe często doświadczają
różnych nieprzyjemnych objawów somatycznych wywołanych
rozchwianiem równowagi układu wegetatywnego,
które jeszcze bardziej potęgują lęk.
Osoby cierpiące na zaburzenia nerwicowe często odczuwają
bóle w klatce piersiowej, uczucie duszności, kołatanie serca…,
Zaburzeniom lękowym często towarzyszy rozdrażnienie,
napięcie psychiczne, znaczne obniżenie nastroju,
nieumiejętność odpoczywania…
Aby skutecznie wyleczyć zaburzenia nerwicowe
i ich konsekwencje, należy dotrzeć do źródła problemu,
i na tej podstawie opracować właściwą metodę terapii.
Zachęcam Panią do podjęcia psychoterapii.
Terapeuta pomoże Pani uporać się zarówno z objawami jak i przyczynami
zaburzeń nerwicowych oraz ich konsekwencjami, dzięki czemu
odzyska Pani spokój i radość życia.
Gdyby chciała Pani porozmawiać o problemie,
to zapraszam do kontaktu.
Istnieje możliwość konsultacji online,
np. za pośrednictwem komunikatora Skype.
Pozdrawiam serdecznie,

Hanna Markiewicz,
psycholog,
konsultacje@psycholog24online.pl
tel. 505 075 298,
http://psycholog24online.pl

0

Witam,
Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną często objawiają się np. tachykardią (przyspieszonym biciem serca) i podwyższone ciśnienie krwi, inne objawy to; nerwobóle, uczucie zdenerwowania, drżenie, napięcie mięśniowe, pocenie się, zawroty głowy, ucisk w klatce piersiowej, klucha w gardle, suchość w jamie ustnej, problemy gastryczne, przyspieszony oddech w wyniku pobudzenia układu autonomicznego (współczulnego). Lęk jest reakcją pojawiającą się w sytuacji, w wyniku interpretacji przez osobę zagrożenia, wyróżniamy aspekt; poznawczy (myśli, wyobrażenia), fizjologiczny (doznania w ciele) oraz behawioralny (odnosi się do zachowania).
Wszystkie te czynniki wzajemnie na siebie oddziaływają wywołując stany lękowe. Aspekt fizjologiczny jest instynktem samozachowawczym, czyli reakcją organizmu w odpowiedzi na zagrożenie, mobilizuje organizm do walki lub ucieczki, w wyniku pobudzenia układu współczulnego (autonomicznego). Aspekt poznawczy bazuje na myślach, wyobrażeniach o treści negatywnej, występuje pierwotnie w stosunku do emocji i aspekt behawioralny - to są przejawiane zachowania, Lęk można zniwelować na dwa sposoby: zmniejszając poczucie zagrożenia (farmakologicznie) lub zwiększając wiarę we własne umiejętności radzenia sobie z trudną sytuacją. Pomocny jest trening relaksacyjny; kiedy jesteśmy fizycznie zrelaksowani – następuje odprężenie psychiczne i odwrotnie, gdy psychicznie się zrelaksujemy – nastąpi odprężenie fizyczne. W Pani przypadku zalecana jest psychoterapia poznawczo - behawioralna, techniki relaksacyjne, psychoedukacja, która pomoże zrozumieć mechanizm powstawania objawów.
Pozdrawiam serdecznie

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty