W obrębie kręgosłupa znajduje się wiele struktur anatomicznych, które mogą być źródłem bólu.
Jedna z częstszych przyczyn u młodych ludzi (do 40-go roku życia) jest choroba dysku (krążka międzykręgowego). Wysunięcie dysku może być przyczyną bólu ostrego (tzw. “wypadniecie dysku”) lub przewlekłego (zmiany degeneracyjne dysku).
Drugą częstą przyczyną przewlekłego bólu kręgosłupa, szczególnie u osób powyżej 60-go roku życia jest stenoza (zwężenie) kanału kręgowego.
Źródłem bólu kręgosłupa mogą być też choroby pozostałych struktur wchodzących w skład kręgosłupa; zmiany zwyrodnieniowe stawów kręgosłupa (15-25%), stawów krzyżowo-biodrowych (20-30%), oraz tkanki okołokręgosłupowej; ścięgna, więzadła i mięśnie otaczające kręgosłup.
Aby postawić właściwe rozpoznanie niezbędna jest znajomość charakteru bólu, objawów towarzyszących, czynników prowokujących i wielu innych danych.
W każdym przypadku najważniejsze jest określenie zależności objawów klinicznych ze zmianami stwierdzanymi w wykonanym badaniu.
W celu postawienia diagnozy i ustalenia dalszego postępowania i niezbędny jest wywiad i badanie przedmiotowe, które w tym wypadku powinien przeprowadzić neurolog, ortopeda lub neurochirurg.
Leczenie schorzeń kręgosłupa jest najczęściej długotrwałym i złożonym procesem. Może ono obejmować farmakoterapię, zabieg termolezji, blokadę terapeutyczna, znieczulenie zewnatrzoponowe. Zabiegi te służą zmniejszeniu dolegliwości bólowych i umożliwieniu intensywnej rehabilitacji. Rehabilitacja może być wspomagana zabiegami akupunktury lub TENS .
Najczęściej podstawą leczenia jest odpowiednio dobrana i systematyczna rehabilitacja.
W rzadkich przypadkach może okazać się, że wskazane jest leczenie operacyjne.
